Bertusloop na Kayak-avontuur...

Zaterdagavond na vrij lange tijd weer eens een concert bijgewoond. Daar kom ik straks op terug. 

Vanmorgen (zondag dus) met de OLA naar Delft afgereisd, daar viel weer iets te lopen. Ditmaal de zogeheten Bertus-loop. Chauffeur Jan en ik kozen voor de vijf kilometer, 'andere Jan' had gisteren lang en zwaar getraind en stond vandaag langs het groeneveld (..) als supporter.

Uiteraard weer de bekende gezichten, het is een vrij grote 'harde kern' die altijd deelneemt aan deze Delftse loopjes. Wie er ook was: Hans van Klaveren en zijn Gudy, bekenden uit mijn persoonlijke 'weblog-verleden'. Ze hadden nog nooit aan deze loop deelgenomen. Het leek hen wel leuk als onderdeel van hun training. Hans deed de 10 km, evenals clubvrienden Paul Kruijssen en Michel Out. Gudy, Hizkia, Jan W. en ik de vijf.

Zelf heb ik vrij relaxed de 5 kilometer uitgelopen, zonder veel forceren. Uiteindelijk kwam ik als 24ste over de meet in 26'49'', precies goed. 

We zijn nog vrij lang blijven hangen bij Onder Ons, onder het genot van cappucino en later chocolademelk met slagroom. Het gesprek kwam al snel op politiek en aanverwante zaken, zoals de discussie over straatnamen. Al pratend kwamen we er achter dat de achternamen van maar liefst vier van de vijf personen aan tafel overeenkomen met straatnamen: de Jan Wierengaweg in Ruinen, de Netscherstraat in Den Haag, Landgoed Groeneveld, de Taalstraat in Vught. Maar die hebben naar ons weten niets op hun kerfstok staan dus die moeten sowieso blijven bestaan.

Dak er af bij Kayak

En dan nu het concert van gisteravond! Dat was een optreden van de befaamde symphorock groep Kayak, de 'niet ingewijden' zullen wellicht hun grootste hit 'Ruthless Queen' nog kennen.

De Kayak die Ton Scherpenzeel heden ten dage bestuurt is van een stevige, solide kwaliteit. Daarvan waren onder meer Murat en ik getuige tijdens een concert van Neerlands beste symfogroep in Cultuurpodium Boerderij. Maar ook andere bekenden onder wie Mattijs Dulkenraad en zijn vader (de van o.a. Muziekexpress beroemde Ruud van Dulkenraad) en Peter van Soest waren van de partij. een letterlijk 'Spartaans' gezelschap. Dat was gisteravond, dus 27 januari 2018. 

Scherpenzeel en zijn mannen zijn op tournee met hun nieuwste album 'Seventeen' dat zowel op vinyl als cd verkrijgbaar is. Inmiddels staat het album op nummer 1 in de Vinyl Top 30 en op nummer 6 van de album-top 50. Of dit laatste helemaal klopt weet ik niet precies maar hooggenoteerd is zeker!

Dat zowel de nieuwe line up van de band (met naast Scherpenzeel aan de toetsen Kristoffer Gildenlöw op bas, Collin Leijenaar achter de 'dubbele' drumkit, Marcel Singor sologitaar en zanger Bart Schwertmann). Een voorproefje zag ik eerder bij Velvet in Delft - een zogeheten 'in store' optreden - dus wist wat ik kon verwachten. En het was steengoed. Kayak 2018 stond als het spreekwoordelijke huis. Niet zo handig voor een boot zou je zeggen, maar in dit geval wel.


Niet lang na het ca. veertig minuten durende voorprogramma van Gungfly - een goede band uit Denemarken met prima musici en een zanger die tevens multi-instrumentalist is - kwamen de mannen van Kayak het podium op en de beuk ging er meteen in.
Daarna volgde een set waarbij oude en nieuwe nummers (van hun album 'Seventeen') elkaar afwisselden. Het spelplezier spatte er af en met de nieuwe line up - waarbij vooral gitarist Singor en de niet van gevoel voor dramatiek en emotie gespeende zanger Bart Schwertmann opvielen - heeft Scherpenzaal een goede keus gemaakt. 
Bepaalde stukken uit het concept-album 'Merlin' werden ook ten gehore gebracht, altijd goed voor wat fishermans friend momenten waaraan vooral de fraaie Kayakaanse (of Scherpenzaliaanse?) overgangen van subtiel naar bombastisch debet zijn alsmede Singors 'huilende' gitaaruithalen.

Kortom: een topconcert! Murat kocht nog de plaat en kon deze na afloop in de foyer laten signeren door de bandleden. Moest daarvan in de tram op weg naar huis natuurlijk even een foto maken...

Van allerlei pluimage

Vanmorgen was ik voor mijn doen laat uit de veren (tien over acht) dus moest ik nog haast maken om de vrijdagochtendtraining te halen. Die begint altijd om negen uur. Snel ontbijten, sporttas inruimen en op de fiets naar de Laan van Poot.

Daar aangekomen, bleek er geen baantraining met 'tweehonderdjes' op het programma te staan, maar een onverwachte fartlek door de duinen. Daar had ik mij niet op ingesteld, al was het op zichzelf een leuke training.

Ons groepje bestond naast mijn persoontje uit Eveline van Leeuwen, Dieuwke, Jan Groeneveld, Jos Broekman, Pierre Tissot en Maarten de Niet als trainer.

Het was heerlijk weer, bijna voorjaarsachtig. De training begon met een stukje inlopen naar de duinopgang bij de Fuutlaan. Ondertussen deden we wat loopscholing, daarna wat korte versnellinkjes en vervolgens een stevig rondje 'in eigen tempo' door de duinen waarbij we deels door 'de zandbak' van het parcours van afgelopen zaterdag gingen. Op zich ging dat prima, maar daarna ben ik toch afgehaakt om sanitaire redenen. De anderen hebben de training in de duinen afgemaakt en daarbij is het nodige aan snelheid gedaan, zo begreep ik later.

Terug bij het clubhuis, 'deed' ik eerst nog twee 'tweehonderdjes' op de baan in een voor mij snel tempo (52 sec.), daarna pikte ik alsnog de krachttraining op. En dat ging best goed, kwam ik afgelopen woensdag amper tot 80 kilo, nu lukte dat mij tien keer, zij het 'slecht uitgevoerd' en zelfs zat er nog  één keer 90 kilo in. Overigens heb ik woensdag overdag nog een uurtje 'voor mezelf' gelopen.

Niet vergeten: de Nationale Tuinvogeltelling! Op 26, 27 en 28 januari kan er weer driftig geteld worden. Iedereen - zeker wie een tuin heeft - kan meedoen.

Ik ga morgen 'even zitten', en dan maar afwachten op er een roodborstje tegen het raam tikt. Die kan dan alvast meegenomen worden bij mijn telresultaten.

Vandaag ging ik via een flinke omweg naar de grootste kruidenier van Nederland om boodschappen te doen. Het was in grote lijnen dezelfde omweg die ik gisteren aflegde.  Met het fototoestel in den aanslag, want je weet maar nooit wat je tegenkomt. Op dit moment zijn het vooral kauwen, vlaamse gaaien, halsbandparkieten, mezen, duiven en merels. Maar ook kon ik nog een redelijke foto maken van de buizerd, die zich bij het vogelmeertje aan het eind van de Laan van Poot ophoudt. Enkele plaatjes staan bij dit blogbericht. In het meertje zelf zwommen wilde eenden, kuifeenden en een vogel die ik tot dusver niet heb kunnen identificeren. Waarschijnlijk een dodaars, maar daar ben ik niet zeker van. En verderop de Laan van Poot zag ik tussen de meerkoeten een aalscholver die steeds onderdook en ergens anders weer bovenkwam, soms met een vis in de bek.

Meer foto's van vogels die ik op weg naar en in het Westduinpark tegenkwam staan in dit album.

De duizendjes van de maandagavond

Maandagavond weer meegetraind met groep 7.  En dat was geen straf, want het was ideaal trainingsweer, zacht voor de tijd van het jaar en geen neerslag. De opkomst was behoorlijk, er namen twaalf personen deel. Op het programma stond - naast uiteraard de gebruikelijke warming up en cooling down - een duurloopje met vier tot zes series van 5 minuten in 10km tempo, met drie minuten tussenpauze.

We liepen vanaf de Laan van Poot over de Machiel Vrijenhoeklaan richting Kijkduin, we gingen een stuk Ockenburgh in. Hoewel ik de tempo's redelijk kon volhouden, voelde ik aan mijn water - maar vooral aan mijn benen - dat het, na de zware cross van zaterdag, beter zou zijn om niet het hele programma te volgen. Dit ook omdat ik vanuit de groep opmerkingen kreeg dat ik ging 'sloffen'.

Dus ben ik halverwege de derde serie afgehaakt en 'in eigen tempo' teruggegaan naar de club. Ik heb nog wel een vijfde serie 'in eigen tempo' volbracht. Op de terugweg kwam ik nog de groep van Jan Passchier tegen.

Ze zijn een stuk sneller, lopen zo'n 4'20'' als 10km tempo terwijl Groep 5 rond de 5 minuten loopt. Toch spoorde Jan mij aan om dat laatste tempo mee te doen. Gek genoeg ging dat goed tot pakweg 300 meter, daarna liet ik mij terugzakken om verzuring te voorkomen. In een rustig tempo ging het vervolgens naar de Laan van Poot.

Overdag kwam ik weer eens wat oude foto's tegen van 'oude' CPC's. Geen idee wanneer deze is genomen, ik vermoed dat dit eind jaren tachtig moet zijn geweest (gelet op de wedstrijdkleding).

En nu we toch nostalgisch bezig zijn: zaterdag ga ik met Murat naar een concert van Neerlands beste sympho rockgroep, Kayak. Het is alweer een tijd geleden dat ik ze live zag optreden, dat was ten tijde van hun album 'Close to the Fire'. En oh ja, recentelijk nog bij een zogeheten 'instore optreden' bij platenzaak Velvet in Delft.

De groep treedt dan - met een nieuwe line up - op in De Boerderij (Zoetermeer). Gisteren waren er nog tickets verkrijgbaar, dus je kunt nog gaan!

Daarom drinken wij het in Gouda...

En toen was er weer het jaarlijkse PINT Winterbierfestival in Gouda! Hoe lang het geleden is dat ik er voor de eerste keer van de partij was, durf ik niet in te schatten. Zal al snel een jaar of acht, negen geleden zijn, dit naar aanleiding van een tip c.q. uitnodiging van Frank Inklaar. Straks maar eens checken aan de hand van mijn eigen weblog-geschiedenis.

Maar het was vrij vaak, en dat terwijl ik allesbehalve een fanatiek bierdrinker ben. Maar de gezelligheid van het festival - beslist geen dronkemansgelag - en de zeer aparte en meestal erg lekkere biertjes maken dat elk jaar een groepje van HAAG richting Gouda gaat. Altijd rond deze tijd (eind januari).

We hadden om 14:00 uur afgesproken op Centraal Station Den Haag. Ik was er voor die tijd, niettemin waren de meeste biervrienden al aanwezig. Toen het gezelschap compleet was, gingen we met de trein van 14:23 uur naar Gouda.

Ditmaal bestond onze groep uitsluitend uit mannen. Logisch, zou je zeggen, bier is typisch een mannen-aangelegenheid. Maar toch: eenmaal in Gouda, bleken er ook veel dames aanwezig in het gebouw van het Welland College, en niet uitsluitend als 'aanhang' maar ook als actieve mee-drinkers.

Hoe dan ook, het was wederom gezellig. Inmiddels markeert het PINT Winterbierfestival zo niet de overgang van de winter naar het prille voorjaar, dan toch de aankondiging van het lengen der dagen.
Evenals de spechten trouwens vanmorgen in de Bosjes van Pex, die als eerste (zang)vogels hun voorjaarsroep - in hun geval geroffel op boomtakken - lieten horen.



Alles goed en wel, maar hoe smaakte het bier? Prima natuurlijk, al 'ligt' het ene biertje je beter dan het andere. Zelf heb ik een voorkeur voor het donkere, zware en wat zoetige bier waar een ander meer voor 'een bittertje' gaat. Maar ook waren er lichter gekleurde biertjes met een heel bijzondere smaak (gember bijvoorbeeld) zoals de Speculator.


Toen we weggingen, konden we een formulier afgeven met daarop jouw persoonlijke 'top drie' van geproefde bieren. En dat is natuurlijk best lastig want bij binnenkomst kreeg je een glas (van plastic, maar niet van echt glas te onderscheiden) met daarin zes munten, een ballpoint en een infoboekje met stemformulier. Je kon dus zes van de 130 biertjes proeven.

Had ik het formulier keurig ingevuld, vergeet ik het in te leveren! Nou ja... je kon meedingen voor een bierpakket. Jammer dan! Hoe dan ook: zelf kwam ik met 'Speculator' (106) op de eerste plaats, de 'Klapschaats' (9) op twee en met 'Baxbier & 7e Hemel' op de derde plaats. For what is worth...

Westduincross 2018 was pittig als vanouds!

Foto Sherman Kunst

'We're running up that road, we're crawling up that Hill, with some problems'. Deze aangepaste strofe uit de legendarische song van Kate Bush was vandaag op mij, maar ongetwijfeld ook op anderen van toepassing.

Hoe gaat dat? Meestal vindt je dingen leuk die je goed kan, maar soms vindt je ook dingen leuk die je helemaal niet kan.

Nee, dit is geen uitspraak van the late Johan Cruyff, maar een gedachte die bij mij opkwam na de zware cross te hebben overleefd. We spreken over de Westduincross, in eerdere edities 'De Oliebollencross' van Haag Atletiek genaamd. Meestal vindt dit evenement voorafgaand aan de nieuwjaarsreceptie plaats, dit jaar echter niet. Vandaar.

In een vlaag van jeugdige overmoed (....) had ik mij een paar weken terug ingeschreven voor de 'lange cross' van bijna 9 km (8.800 meter om precies te zijn). Van voorgaande edities wist ik dat dit mij niet makkelijk af zou gaan. Maar ja, traditie hè?

Daags ervoor had ik nog 'lekker' getraind met het groepje snelle groep 5 dames en enkele loslopende mannen waar ik er een van was. Het was een loopje met oefeningen en loopscholing vooraf, en als kern een duurloopje met veel wisselende tempo's, een keer 1800 meter in 'eigen tempo' en een pyramide (1-2-1 minuut) tot slot. En nog wat rek- en strekoefeningen als toetje. Dit onder de attente begeleiding van Maarten.

Vanmorgen ging ik na het ophalen van mijn startnummer naar de Fuutlaan en daar naar boven. De 'korte cross' was net gaande, ik kon nog enkele foto's van de passerende lopers schieten. Evenals Sherman, wiens zoon Glenn Kunst meedeed. Maar eerlijk is braaf: Lodewijk heeft veel betere foto's gemaakt, deze staan hier!


Een uur later (om 14:00 uur) gingen de 150 lopers van de lange afstand van start. Van mijn groep deed alleen Ton van der Pol mee, van groep 5 Anja. Na zo'n 150 meter over het oneffen veld en het aangrenzende grindpad kregen we meteen al die eerste lange klim, ca. 200 meter naar boven. Deels joggend, deels wandelend bereikte ik de top, daarna linksaf het pad op, aan het eind rechtsaf en na een paar meters weer rechtsaf  'de zandbak' in. Vervolgens na een korte lus met veel mul zand weer terug op het pad en via het paardenpad langs het veldje terug naar de startplek.

Foto Lodewijk van Dongen

Dat was de eerste ronde, er volgden nog drie langere ronden. Maar die lange steile heuvels moesten elke keer (in totaal dus viermaal) 'genomen' worden.

Foto Eveline van Leeuwen

Eveline en Ilse, de drie '5' dames, stonden bovenaan de 'zandbak' foto's te maken dus moest ik snel wisselen van uitgeputte naar heldhaftige pose, daarna weer moeizaam voortbikkelen... De tijd van het 'vliegen over 's heren wegen' is al eeuwen voorbij, maar goed, we lopen nog!

Goed, het was zwaar maar we hebben het gehaald! Enkele meters na Ton finishde ik in 53'30''. Toch nog onder het uur gebleven.

Een van de dames die aan de cross had meegedaan werd naderhand onwel, er moest zelfs een ambulance komen. Voor zover mij bekend gaat het weer goed met haar, vermoedelijk had het met de inspanningen tijdens de cross te maken.

Na afloop van de cross werden de winnaars van het cross-circuit (de 1 van de 4 cross) in de bekers en bloemetjes gezet. Dat gebeurde in het clubhuis, waar ook in plaats van oliebollen pannekoeken werden geserveerd, maar ook soep (pompoen- erwten- en goulashsoep). De opbrengst gaat naar het goede doel, de RoPaRun.

Storm van nostalgische beelden

De afgelopen dagen werd ik van diverse kanten geconfronteerd met mijn verleden. Eerst kreeg ik een mailtje van Reinout, een vriend van 'de jaren zeventig clan'. Hij berichtte dat hij bij opruimwerkzaamheden op een aantal 8 millimeter filmpjes was gestuit waarvan drie van mijzelf. Daar stonden althans beelden op waar ik op sta maar ook mijn grootvader en moeder; verder een filmpje van de Koekamp (met damherten) en van een boottocht met een toenmalig vriendinnetje.

Dus ik naar Reinout toe, waar ik hartelijk ontvangen werd met koffie en appeltaart. Gek eigenlijk, we wonen dicht bij elkaar maar het is jaren geleden dat we bij elkaar over de vloer kwamen. Maar dat geldt voor heel wat mensen uit die 'oude' vriendenkring. Met niemand gebrouilleerd, integendeel, maar iedereen leidt zijn/haar eigen leven, de meesten hebben volwassen kinderen en sommigen zijn grootouders. Hoe dan ook een uurtje de nodige herinneringen opgehaald.

De filmpjes heb ik - na een provisorische projectie op de keukenmuur - meegekregen. Ik moet ze nog laten overzetten op USB-stick, daarna probeer ik er wat stills van maken. Net als een eerder overgezet filmpje van een vakantie in Noorwegen, ongeveer 35 jaar geleden (foto). Wel leuk om dat alles terug te zien.

Later op de avond kreeg ik een bericht van voormalig buurmeisje Franka, ze stuurde een foto die zij bij een of andere loop van mij heeft gemaakt. Of het de CPC of de Laan van Meerdervoortloop was weet ik niet maar ik schat dat zij deze minstens tien jaar geleden heeft gemaakt.

Die loopfoto vormt een mooi bruggetje naar het hardlopen deze week. Een beetje gelopen op maandag en dinsdag, maar dat mag geen naam hebben. En woensdag een klein uurtje gelopen, dat ging vlotjes en dus 'lekker', als het zo ook aanstaande zaterdag gaat (Westduincross van onze club, bijna 9 kilometer) mag ik niet klagen al zullen de klimmetjes wel zwaar gaan worden.

Het gezelschap op de foto hieronder was gisteren blijven 'plakken'. Pas toen beheerder Simon het licht uitdeed drong het een beetje tot ons door dat het misschien wel eens tijd werd om naar huis te gaan. De groep maakt deel uit van de groep Haagleden die zondag naar het jaarlijkse PINT Winterbierfestival gaat, dat is in Gouda. Altijd leuk en gezellig, zo'n dagje uit van de stichting (sportdrankliefhebbers).

Kayakken en rennen in Delft

Gisteren even wezen kijken bij de Laan van Poot, waar de eerste testloop voor de CPC werd gehouden. Men kon één ronde van 5km lopen of twee. Een enkeling liep zelfs drie ronden. Zelf deed ik niet mee, maar als toeschouwer kon ik mij evengoed verdienstelijk maken door wat foto's te maken van de looplustigen. Die overigens vooral uit de CPC-trainingsgroepen kwamen. Stukje de duinen ingelopen, waar ik even voor Kijkduin een geschikt plekje vond.

Naderhand heb ik bij de Fuutlaan nog enkele foto's gemaakt. Helaas zijn de foto's niet erg scherp, maar de lopers staan er in veruit de meeste gevallen herkenbaar op.

Alle foto's van de testloop staan hier.

Kayak meerde aan langs Delftse gracht

Gistermiddag even op en neer naar Delft. Dit omdat ik via facebook vernam dat Kayak daar optrad in platenwinkel 'voor de echte liefhebber' Velvet. Dit weer naar aanleiding van de release van hun nieuwe album, 'Seventeen'.

In een behoorlijk met oudere jongeren en jongere ouderen gevulde winkel speelde een uitgeklede versie van de huidige band (met uiteraard Ton Scherpenzeel aan de toetsen, de 'nieuwe' zanger Bart Schwertmann en Marcel Singor op gitaar) een paar nieuwe nummers en twee oudere nummers. Klonk weer mooi allemaal. Ruthless Queen kon daar niet aan ontbreken natuurlijk. Er konden opnamen worden gemaakt, uiteraard had ik daar rekening mee gehouden ;-).

Kopjesloop

En toen was het zondag en er moest natuurlijk weer zo nodig hardgelopen worden. Dat werden wederom 5 kilometers in Delft, dus ik was er twee keer dit weekend. Eerst wilde ik meedoen met De Bonte Haasloop in Wateringen, maar de start was daar om tien uur 's ochtends en ik was te laat uit de veren om dat te halen. Dus het werd toch de eerder geplande Kopjesloop.

Het start- en finishdoek wordt opgehangen

Van onze vereniging waren o.a. Pierre, Hizkia en Michel aanwezig. Ook zag ik Anneke en Martin de Pater. Michel ging voor de 10 kilometer, de anderen hielden het evenals ik kort, dus 5 km. Andere lopers liepen zelfs drie ronden, 15 kilometer dus.

De opkomst was trouwens best redelijk groot, een paar honderd lopers schat ik in. Om 11:00 uur  werden ze door mede-organisator en spreekstalmeester Hans Verbeek 'weggeschoten'.

Het was koud, maar de zon scheen de hele tijd. Niet dat je daar op dat bosachtige parcours veel van merkte, maar toch prettig. Een mooi rondje en best vlot gelopen voor mijn gevoel, en de tijd was ook redelijk, 26'36''. Geen wereldtijd maar een stuk beter dan vorige week in Leiden. Pierre finishde niet lang na mij, knap omdat hij daags ervoor 10 kilometer had gelopen bij de testloop (zie aanhef).

Zelf ben ik met het openbaar vervoer gekomen, dat ging voorspoedig evenals de terugreis. De fotootjes hieronder zijn 'zomaar' beelden die ik onderweg tegenkwam.

Friday on my mind

De laatste tijd sla ik vaker een paar dagen over met het plaatsen van een blogbericht. Dit ter voorkoming van herhaling van zetten, wat er na bijna 18 jaar bloggen onvermijdelijk insluipt. Daarom maar eens een keertje een samenvatting van een weekje - vooral sportief-recreatieve - activiteiten.

Eerst nog even iets in het verlengde van de nieuwjaarsreceptie van Haag Atletiek. Eén persoon is toen niet genoemd omdat hij afwezig was: de vrijwilliger van het jaar 2017! Echter is hij nadien alsnog in de bloemetjes gezet, hoorde ik van hemzelf: we spreken over Joop Nennie, één van die vrijwilligers die zich op vele fronten inzet voor de club en daar meermalen in de week te vinden is.

Joop heeft niet alleen twee rechterhanden (figuurlijk dan) maar is ook sociaal, hulpvaardig, gezellig en ondanks zijn leeftijd nog zeer sportief. En actief natuurlijk, maar dat hebben jullie wel begrepen. Terechte keus!

Dan iets over de trainingen van de afgelopen week. Maandagochtend krachthonk waar ik in mijn eentje bezig was, maandagmiddag lopen (20 minuten slechts waarbij 2x 600m. snel).

Dinsdag (50 min. dl. 3) en woensdag een stukje met de groep meegelopen, maar daarna meer dan de helft van het programma zelf afgewerkt, dat was een duurloopje met 5x 30 seconden snel (10km tempo) met telkens 30 seconden herstel. Achteraf hoorde ik dat het 10x 30 seconden had moeten zijn, dus het was een onvolledige training voor mij. Toch 70 minuten gelopen.

Woensdagochtend weer krachthonk, ditmaal met z'n tienen. Het wordt steeds drukker en gezelliger daar, en bijna spelenderwijs wordt er gestaag progressie gemaakt.

Vrijdagochtend (vanmorgen dus) heb ik wel een looptraining afgerond. Eerst een uitgebreide warming up met wat loopscholing, daarna 5x 200m snel gevolgd door 1x 1800m (rondje 9-uurs estafette) met Maarten de Niet als trainer. Feitelijk ben ik - alleen voor de vrijdag - teruggekeerd tot mijn vorige groep die gekarakteriseerd kan worden als 'de snelle dames' groep, hoewel er de laatste jaren wel een paar snelle mannen bij zijn gekomen. Alleen Dick en Jos van groep 5 waren er vandaag, de andere mannen waren Jan G., Pierre Tissot en ik zei de gek.

De tempo's gingen goed: zelf begon ik rustig, de eerste 200m in 1 minuut precies, de tweede in 56 seconden, de derde in 52 seconden, vierde in 50 seconden (voor mij wel iets te snel) en de vijfde weer in 55 seconden. Het ging wel al een stuk makkelijker dan vorige week, ook het herstel ging beter. Daarna gingen we 'naar buiten' (naar de Laan van Poot) waar we 'op eigen tempo' 1800 meter liepen, het rondje via het duinpad langs de sportbaan en rechtsaf over de Laan van Poot naar de baan.


Het was toen nog niet afgelopen, want in het clubhuis gingen we nog wat grondoefeningen doen. Goed voor buik en core stability, best pittig zo nu en dan, en alles twintig keer herhalen. Daarna aan de koffie of thee bij Frans.