Puinduinrun met menige Stairway to Heaven... Maar in de hemel is geen....

En weer was er een Puinduinrun! Een loop waaraan ik meermalen heb deelgenomen, maar dit jaar niet. Voorgaande jaren ook niet trouwens, dat kwam deels door cojona  Door blessure heb ik heel weinig gelopen de laatste tijd, en het is nog niet helemaal over. En dan, klimmen is niet mijn ding, zeker niet tegen die lange heuvels en steile trappen op. Maar eerlijk is braaf: het is en blijft een inspirerend evenement met een  uitdagend parcours. 

Zo was ik er vanochtend toch even bij, letterlijk aan de zijlijn, en heb mij toch enigszins verdienstelijk gemaakt met het maken van foto's.

https://myalbum.com/album/nEQGsJq2twka/

Eerder dit weekend had ik thuis een stel 'biervrienden' van Haag Atletiek op bezoek. Eens in de zoveel tijd komen we bijeen, dan eens bij die, dan weer bij een ander, en ieder neemt twee flesjes bier dat in het thema van het moment past. Ditmaal was het thema 'Winterbier'. 

Om de ergste (eventuele) ongerustheid bij de lezers weg te nemen: motto van dit soort bijeenkomsten is 'Geniet en drink met mate(n)'.  

Er is zowaar ook nog een uitslag van de proeverij, dit aan de hand van de door aanwezigen gegeven cijfers. Het kerstbier van Carolus (Christmas) kwam als 'winnaar' uit de bus, direct gevolgd door het door Robbert van der Elst zelfgebrouwen bier 'Achter de duinen' ('whiskey infused'). De 'Hibiscus Hipster' van brouwerij Kompaan behaalde het brons.

Het minst gewaardeerd werd de 'Red Pepper' ale van - eveneens - Kompaan. Dit vanwege - de naam zegt het al - de wel erg overheersende peper.

Het winterbier dat ikzelf had gekozen was 'Troubadour' van de belgische brouwer 'De Musketiers'. een lekker zoetig winterbier met een subtiel bittertje dat uitstekend combineerde met de zelfgebakken appeltaart...

Op de achtergrond - en een enkele keer op de voorgrond - was er muziek dat ging van David Crosby, The Doors, Rob de Nijs en Rory Gallagher tot Stromae en Mister Mister, en nog heel veel meer.

Hoe dan ook: het was weer errug gezellie! 

Winterse cross door Westduinpark

Foto: Ferwin Hoogeveen

Vandaag was er bij onze vereniging Haag Atletiek een enigszins verlate nieuwjaarscross in het kader van de 1 van de 4 crossen. Ook een loop in het kader van het Haag110 klassement, want de vereniging bestaat dit jaar 110 jaar. 

Er waren bijna 200 deelnemers, waarvan 12 op de jeugdcross, 60 op de korte cross (3800 meter) en 135 op de lange cross (8200 meter).

Zelf deed ik gewoon mee om het meedoen, het is immers een jaarlijkse traditie. Niet voor de wedstrijd want ik heb al een paar weken bijna niet getraind en van enige snelheid is absoluut geen sprake (meer). Positief was wel het weer: echt winters, het vroor licht maar de zon scheen constant. Ideaal loopweer dus. 

Van hardlopen (of wat daar voor door moet gaan) is niet veel gekomen, op bepaalde delen van het parcours - paardenpaden die moesten worden beklommen - was de zandige ondergrond zo hard bevroren en vol hobbels en gaten dat ik daar ben gaan wandelen. Wil dit jaar wel blijven hardlopen dus ik vermijd het risico op een blessure of val. 

Bovendien passeerden wij - langs een van die grillige zandpaden heuvelopwaarts - tot twee keer toe een aantal Schotse Hooglanders, waaronder een reusachtige stier met angstwekkend lange hoorns. Die wil je niet graag in je lijf hebben. Gelukkig had het dier geen kwaad in de zin en stond er klaarblijkelijk alleen om de lopers aan te moedigen. 

Uiteindelijk kwam het er op neer dat een flink deel van de 3800 meter (korte cross) wandelend is afgelegd. 

Aanvankelijk ging het nog goed... (foto Lodewijk van Dongen)

Na afloop was er erwtensoep en glühwein in de kantine/het clubhuis en viel er genoeg (na) te praten met deze of gene. 

Op naar het volgende loopje! 

Bewogen eerste week van het jaar!

Afscheid Menno de Rijk

Het wat mij betreft belangrijkste evenement van de afgelopen weken was het afscheid van Menno de Rijk. 

Menno heeft, ondanks zijn nog altijd grote energie, scherpzinnigheid, sociale instelling en gevoel voor humor, de 100 jaar nèt niet gered. Maar met 99 jaar heeft hij de leeftijd der zeer sterken bereikt. Misschien had hij zelf wel een paar jaar doorgewild, want ideeën voor de toekomst had hij nog te over, zo bleek uit een speech van een van de aanwezigen.

Ooit mocht ik Menno, een van die senior-mannen van het krachthonk, interviewen voor het clubblad. Ook in het laatste clubblad is een interview met hem verschenen. Verdere info over deze markante man hier! 

Zeker 150 (grove schatting mijnerzijds) vrienden, kennissen en familieleden waren in De Kas bij Villa Ockenburgh bijeengekomen om Menno's afscheid bij te wonen. Er was een duo (violist en pianist) die voor de muzikale omlijsting zorgde, er waren mooie foto- en filmbeelden met de levensgeschiedenis van Menno - vanaf babytijd tot zeer recent - en met anecdotes en goede herinneringen gelardeerde speeches. 

Na afloop vormden de aanwezigen buiten onder het prieel een lange erehaag waar de kist, gedragen door zoon en andere familieleden, voorbijging en naar de auto werd geleid die Menno naar zijn laatste rustplaats ging brengen. 

Daarna was er een receptie die, zoals zo vaak bij dergelijke gelegenheden, erg gezellig was. Niet in de laatste plaats omdat veel oude bekenden elkaar weer na korte of langere tijd zagen. 

Doornvogels/wandelgroep op de culturele toer

Wat wandelen betreft: eerder deze week maakte ik een rondje Solleveld, alles bij elkaar zo'n zeven kilometer. Eerlijk gezegd is er wat natuurschoon betreft duidelijk minder te beleven en te zien dan in andere seizoenen, maar ook nu zijn er details en hoop je op onverwachte ontmoetingen met een of andere vogel of ander dier. De Homo Sapiens is er duidelijk in mindere mate aanwezig dan elders!

Zaterdag zou de maandelijkse wandeling met ons vaste wandelgroepje hebben plaatsgevonden. Echter ging de wandeling wegens de verwachte weersomstandigheden niet door, in plaats daarvan gingen wij naar het 

Fotomuseum Den Haag en het Kunstmuseum

We hadden afgesproken bij Fotomuseum Den Haag. Vóór elf uur zaten wij in het museumcafé aan de cappucino. Even later gingen we de diverse tentoonstellingen bezoeken. Zo is er tot 23 maart 2023 de grootste overzichtstentoonstelling tot nu toe van Judith Joy Ross (1946), een van de belangrijkste Amerikaanse portretfotografen. 

Na ook de andere exposities (van Rein Jelle Terpstra en W.F. Hermans (zijn fotowerk)) vluchtig te hebben bekeken, gingen we in het naastgelegen Kunstmuseum Den Haag lunchen en de diverse exposities bezoeken. Waarbij vooral de tentoonstelling met tientallen creaties van mode-icoon 'Balenciaga in Black' en een uitgebreide schilderijententoonstelling van de transgender artiest Nicole Eisenman en haar tijdgenoten de aandacht trokken.

Nieuwjaarsreceptie Haag Atletiek

Aansluitend op deze museale middag was de gang naar de Nieuwjaarsreceptie van onze vereniging Haag Atletiek. Het werd - 'na corona' - een receptie als vanouds, met speeches van voorzitter Pierre Heijnen en het in het zonnetje zetten van atleten die het afgelopen jaar successen hebben geboekt op diverse nationale en internationale atletiekevenementen. En daarnaast ook vrijwilligers die er ditmaal uitsprongen.

Ook het 'happy hour' met gratis drankje en hapje was in ere hersteld, en op het laatst werd er zowaar nog gedanst. Kortom: het was weer errug gezellig!

Zondag: Kopjesloop

En dat was er tenslotte de Kopjesloop in Delft. Mooie dag voor een loopje, tikje aan de frisse kant - wat wil je, het is januari - maar wel zonnig! 

De laatste tijd zat er bij mij een beetje de klad in het lopen, waaraan vooral lichte fysieke ongemakken debet waren. Toch maar weer eens proberen. Vijf kilometer, maar eens zien of ik die zonder onderbrekingen kon volbrengen. En zowaar, dat lukte. Weliswaar niet in een goede tijd, maar toch maar gedaan! 

Overigens weer aardig aangekomen (had al twee maanden niet op de weegschaal gestaan), het 'wintergewicht' is nu 82 kilo. Werk aan de winkel!