'Uit'lopen in de polder

De maandag die extreem warm zou worden - wat overigens aan de kust meeviel - begon met een wandeling door de Duivenvoordse en Veenzijdse polder. Een klein maar mooi natuurgebied waar ik wonderlijk genoeg nog nooit ben geweest. En dat terwijl het slechts vijftig minuten reistijd kost om er te komen: met de tram (en overstap) naar het eindpunt in Leidschendam, daarna nog zo'n tien minuten lopen.

Een groter contrast tussen de overvolle tram waarin ik zat en het gebied waar ik kwam (ben in anderhalf uur tijd slechts één persoon tegengekomen) is nauwelijks denkbaar.

Het is een zeer landelijk en vogelrijk gebied, waarvan wel een deel afgesloten bleek vanwege het broedseizoen. Naast weilanden is er ruig loofbos waardoorheen het kronkelige voetpad voert dat je moet volgen.

Onderweg kwam ik - naast een grote buizerd in het bosrijke deel - vooral veel 'klein spul' tegen zoals vlinders, voor de voeten wegspringende kikkertjes (en het afgebeelde padje) en libellen/juffers van diverse grootte en soort.

Omdat ik verwachtte aardige opnamen te maken, nam ik de 'spiegelreflex' mee. Ik werd niet teleurgesteld. Zie voor meer plaatjes dit album.

Later op de dag weer 'oppasdienst' naar en op het strand. Zo druk het zondag was, zo rustig was het nu. En dat terwijl het heerlijk warm was met veel zon.

Hardlopen heb ik maar even overgeslagen, heb het geprobeerd maar mijn knieën protesteerden. Beter even rust te houden na de Royal Ten.

Royal Ten: het is volbracht

Gisteren deze schoenen uitgeprobeerd bij The Royal Ten. Ik was er weer aan toe. Hardloopschoenen slijten nu eenmaal, de rek of demping gaan er op een gegeven moment uit. Of, zoals in mijn geval, loop je opeens met schoenen waarvan de zool is losgeraakt. Hoe dan ook heb ik ze gekocht bij Zier Running. Ik gaf aan een lichte schoen te willen omdat ik daar gewoon het lekkerste op loop tijdens wedstrijd- en prestatielopen. Maar dan wel een schoen met wat meer demping voor de wat langere afstanden.

Op basis van mijn wens en vorige schoenen - zorgvuldig bij Zier geadministreerd - paste ik drie paar schoenen. Daar zaten ook comfortabel aanvoelende schoenen bij maar de kleur (feloranje) sprak mij niet zo aan. Is uiteraard een kwestie van persoonlijke smaak, want Ana - die er toevallig ook was - vond die kleur juist leuk, hip en modern. Maar goed, na op alle drie de paren schoenen een stukje te hebben gelopen, viel de keus op deze sauconys.

Nu wil het geval dat er voor gisteren erg warm weer was voorspeld, weliswaar wat minder warm dan zaterdag maar toch. Echter viel de temperatuur - hoewel het wederom een zonnige ZONdag was - erg mee, bovendien stond er een verkoelend briesje. Mijn opzet was om gewoon 'lekker' 10 kilometer te gaan lopen zonder enige andere ambitie. Eigenlijk voelde ik mij vooraf best goed, heb ook wat gewicht verloren dus ik had er vertrouwen in dat het een goede race zou worden. In maart heb ik in Delft nog iets meer dan 25 minuten op de vijf gelopen en ben steeds meer gaan trainen, dus 52 à 53 minuten moest een appeltje-eitje zijn.

Fotograferende clubgenoot-supporter Jos in afwachting van de 5 km lopers

Na mijn startnummer te hebben opgehaald in het NH Hotel, ging ik even kijken naar de 5 km lopers die om 13:00 uur van start gingen. Daar deden onder (veel) meer Carel Knoester en Pierre Tissot aan mee. De eerste tientallen lopers op weg naar de finish heb ik gefotografeerd en staan in dit album.


Anderhalf uur later, om 14:30 uur dus, gingen de 10km lopers van start. Hoewel ik mij vorig jaar als wedstrijdloper heb uitgeschreven, kon ik vandaag wel in het wedstrijdvak maar dat slaat natuurlijk nergens op dus ging ik met groepsgenoot Jan in het vak daarachter staan. Daar stonden ook Gusta en Carla die best pittig kunnen doorlopen.

Na de start merkte ik dat de schoenen prima zaten (als een 'sok'), ze bieden steun en liepen ook goed maar echt 'snel' voelden ze niet aan. Achteraf bleek dat ze ca. 270 gram per schoen wegen, niet echt zwaar maar wel een stuk zwaarder dan mijn oude saucony racers A4, die nog geen 200 gram per schoen wegen.

Daar loop ik nog steeds mijn snelste loopjes op zolang deze niet langer dan 5 kilometer zijn. Moet er wel bij vermelden dat het 'zware' gevoel ook te maken kan hebben met het feit dat ik nog niet helemaal hersteld ben van de halve marathon vorige week. En het was toch wel erg warm tijdens het lopen, de benen liepen snel vol. Daarentegen ben ik wel bijna twee kilo afgevallen de afgelopen tien dagen.

Na een race waarbij ik weliswaar niet soepel maar toch constant heb gelopen, kwam ik - gegeven het bovenstaande en zelfs rekening houdend met de 'Methusalem-factor' - tegenvallende tijd van 56 minuten over de finish. Ongeveer gelijktijdig trouwens met clubgenoot Sylvana, die nog even een 'selfie' van ons maakte.

Veel later ging ik met Haagvriend Ton van der Pol, die een minuut voor mij de meet had bereikt, bij het welbekende biercafé aan de Theresiastraat wat geestrijk vocht innemen. Wij waren niet de enigen, buiten op het terras zat Lodewijk met zijn 'stal' snelle Haag-lopers. Onder wie Janna van Dijk, die tweede Haagse dame werd en voorzien was van bloemen en een beker. Eerder zag ik Ellen Oostvogel met een beker lopen, zij was eerste 45 plus dame geworden. De dames van Haag hebben dus weer mooi gepresteerd.

Overigens staan alle (voorlopige?) uitslagen online, de deelnemers hebben de weg daarheen al lang en breed gevonden.

De Grimbergen Dubbel ging er in als Grimbergen Dubbel, maar ééntje was genoeg. Moest op tijd thuis zijn om mijn onbezoldigde werkzaamheden als kok uit te oefenen. Was trouwens eenvoudig maar lekker ditmaal: spaghetti met roerbakgroenten en italiaans gekruide gehakt-tomatensaus.

Kom mee naar buiten allemaal....

.... dan horen wij de wielewaal.
En horen wij die muzikant
is de zomer in ons land'.

Gistermorgen in alle vroegte naar Vlaardingen gereisd om in De Broekpolder vogels en andere dieren te spotten. In de hoop om ook de wielewaal te horen - niet te zien want dat is vrijwel onmogelijk - wat mij de vorige drie keren dat ik deze plek bezocht niet is gelukt. En dat terwijl op Waarneming.nl door diverse vogelspotters en andere in de natuur geïnteresseerden jaar in jaar uit gemeld wordt dat zij onze geel-zwarte vriend hier hebben gehoord. Maar waarom is het mij dan nooit gelukt? Nou ja, wel een keer in 'ons eigen' Westduinpark een paar jaar geleden...

Vanaf bushalte Floreslaan liep ik richting viaduct, daar onderdoor en meteen sta je in het natuur annex recreatiegebied dat De Broekpolder is. Daar volgde ik meteen het voetpaadje met de aanduiding 'Rondje Broekpolder'.

Het pad voert door een uitzonderlijk ruig en groen gebied waarbij ik onderweg al het nodige ben tegengekomen.

Uiteraard geen wielewaal, maar wel een groepje groenlingen, vlinders - vooral atalanta's, enkele witjes en het bont zandoogje - en twee lieveheersbeestjes die er heel verschillend uitzagen maar elkaar kennelijk toch heel lief vonden. Wat uiteraard ook bij ons mensen niet uitzonderlijk is. Het gaat hier hoogstwaarschijnlijk om het Aziatische lieveheersbeestje.

Verder het pad volgend, constant begeleid door uitbundige vogelzang (geen wielewaal uiteraard), kom je in het zogeheten Klauterbos waar jong en oud op natuurlijke wijze kan recreëren: hardlopen, crossfietsen, wandelen enzovoorts. Dicht en rijk begroeide stukken worden afgewisseld met open doorkijkjes.

Grasmus

Het is heel lastig om vogels te fotograferen merk ik, je moet geluk hebben, de camera voortdurend in de aanslag en niet te lang aarzelen want vogels zijn meteen eh.. gevlogen.

Op een gegeven moment komt het kronkelige natuurpad uit op meer verharde weg waar je diverse paden op kan. Ik volgde het Klokbekerspad langs het meer waterrijke deel van de broekpolder. Daar viel ook genoeg leven te bespeuren.


Pas twee uur later, op de terugweg, liep ik andermaal op het pad langs het water en toen zag ik steeds een visdiefje over het water scheren in de hoop een visje te verschalken. Wat hem ongetwijfeld gelukt zal zijn.

Ook was er toen opeens een kudde hooglanders die een deel van het pad in beslag namen. Maar dat viel wel te omzeilen, bovendien zijn het vreedzame dieren die niet snel in de aanval zullen gaan, zeker niet als ze daartoe niet worden uitgelokt.

Maar we hebben het al over de terugweg, even kijken waar ik gebleven ben. Oh ja: verderop het pad kwam ik uit op een breder pad waar ook meer mensen liepen en fietsten, en volgde ik linksaf het paardenpad. Ook daar weer veel vogelgeluiden: vinken, tjiftjafs, merels, zanglijsters, zwartkoppen, roodborstjes, enzovoorts. En opeens, heel in de verte... het zal toch niet?

Jawel, daar hoorde ik hem. Onmiskenbaar. In al zijn simpelheid een volle, magische klank. Een keer of vijf, zes hoorde ik 'm, mijn dag kon niet meer stuk. Hij klonk wel ver weg maar ik kon letterlijk niet van het padje af dus besloot ik maar om aan het eind daarvan via de verharde weg in de richting te lopen van waar het geluid kwam.

Zo gezegd zo gedaan en je raadt het al.... de geel-zwarte muzikant heb ik niet meer gehoord. Maar goed, de zomer is in het land, dat weer wel!

Meer foto's van een matineuze wandeling door de Broekpolder staan hier.

's Middags, terug in de residentie, op de fiets naar Kijkduin waar ik mij voegde bij het gezin dat met volle teugen van zon en strandleven genoot.

Later in de middag sloeg het weer om, of liever gezegd de temperatuur. Aanvankelijk was het warm maar door de zwakke zuidoostenwind heerlijk toeven op het strand, maar later kwam er - wat later bleek heel lokaal te zijn - bewolking waarna de temperatuur zeker tien graden naar beneden schoot. Maar toen was het toch tijd om iets te gaan eten wat we ook spontaan hebben gedaan.


Bij The Fish Club op het Deltaplein hebben we heerlijk gegeten. Eerst Chloë (luchtige en krokante kibbeling) omdat zij na zo'n lange intensieve stranddag wellicht in slaap zou vallen voor een hap te hebben gegeten. Dat bleek echter niet het geval. Zelf nam ik ceasarsalade met gamba's en parmezaanse kaas en vooraf - evenals de anderen - vongoles. De anderen hadden kabeljauw met truffelsaus als hoofdgerecht, dat was ook erg lekker. Ruim twee uur later gingen wij met een voldaan gevoel ieder ons weegs, maar niet nadat Chloë nog een ritje in de draaimolen had gemaakt.

Hot Golden Ten

Vanmiddag ging ik na een ochtendje strand - mooi zonnebaadweer, ondanks een kille noordenwind - naar Delft voor de Golden Ten. Een van de grootste, best georganiseerde en wat inschrijfgeld betreft goedkoopste hardloopevenementen van de regio.

Normaliter ben ik van de partij, maar dit jaar heb ik te lang gewacht. Zodra online kon worden ingeschreven liep het storm, met als gevolg dat binnen no time alles vol zat....

Geen nood, dan maar kijken. Ook leuk. Per slot van rekening wordt je van een hele dag strand ook gaar. En zondag kan ik mijn ei kwijt bij The Hague Royal Ten. Gezien de weersvoorspellingen zal dat ei  waarschijnlijk automatisch een gebakken omeletje worden. Maar vandaag was het ook knap warm, de lopers zouden daar best last van kunnen krijgen.


Lopend vanaf het station naar het centrum, kwam ik de nodige bekenden tegen (onnodige bekenden waren er niet). Met Paul Kruijssen die juist zijn startnummer had opgehaald op de Grote Markt, liep ik naar het Congregatiegebouw, waar andere hardloopmaatjes stonden. Michel en Hizkia waren zelfs al klaar met lopen, ze hadden voor de vijf kilometer gekozen die eerder van start was gegaan. Even wat gebabbeld met deze en gene waarna ik naar de Voorstraat liep. Daar stond ik bij Chocolaterie De Lelie lang in de rij om zo'n voortreffelijk ijsje te scoren.

Het was daar dat ik Lodewijk van Dongen en Jim Hoft tegen het lijf liep, zij waren op weg naar het 1 km punt om de 10 km lopers te supporten. Ik liep met hen op, wellicht zou ik daar wat foto's kunnen maken. Het was een mooi halfbeschaduwd plekje onder bomen, langs het water.

Amper vijf minuten nadat we ons hadden geïnstalleerd, kwamen de motoragenten en vervolgens de eerste lopers. Ik heb een tijdje lukraak foto's staan schieten maar op een gegeven moment hield ik er mee op, er kwam geen eind aan de stoet 10 km lopers.

Naderhand wandelde ik langs het water een paar honderd meter verderop de brug over en direct linksaf. Zo kom je aan de overkant van het water, waar de terugkerende lopers werden opgewacht.


Een verre van complete en chaotisch 'hot en haar' gerangschikte compilatie (moet nog steeds uitzoeken hoe ik de via mijn nieuwe camera ingelade foto's chronologisch kan (laten) rangschikken) staat in dit album.

Oh ja, de uitslagen staan ook online, al heel snel na de loop eigenlijk. Pluim voor de organisatie!