Allemaal theater...

De langste dag is alweer voorbij. Mijn laatste post was op 6 juni. Inmiddels is er veel gebeurd, in vogelvlucht hierbij nog wat verse herinneringen opgehaald.

Zo hadden wij een geslaagd verlengd pinksterweekend in het mooie Orvelte, inclusief bezoek aan de lokale markt, een dagje Wildlands Adventure Zoo in Emmen èn de viering van de 75ste verjaardag van schoonzus Louise met haar man, zonen en schoondochter, dat afgesloten werd met een etentje in Westerbork.

Het 'gewone' leven is alweer een week of twee teruggekeerd.

In het sporten is inmiddels wat meer structuur gebracht. Dat was wel nodig vond ik, want mijn laatste prestatieloopje (15 juni Bertus-loop) in Delft ging moeizaam. Had ook wel met de warmte te maken, maar toch.

Dus mijzelf bij mijn nekvel gepakt. Eerst een kilootje of anderhalf/twee eraf - wat best wel lastig is -, en met wat regelmatiger trainen - van twee keer per week naar drie à vier keer - maken dat het moeizaam en stroef joggen van de afgelopen maanden geëvolueerd is tot iets dat meer op hardlopen lijkt. Inmiddels ook weer drie keer met een groepje getraind, een met Pierre, Ton en Vincent (afgelopen maandag baan inclusief 6x200 meter in sneller tempo) en de andere keren met 'groep Martijn', waarbij de training van gisteravond (duurloopje door de duinen en omgeving, met zes keer drie minuten dl. 3) de langste was sinds een hele tijd (bruto anderhalf uur). Dus ben weer op de goede weg (klop af op hout).

Ook de zomercursussen improvisatietheater, elke woensdagmiddag bij het Hoftheater in Het Koorenhuis, hebben Ton en ik - met zes dames, onder wie een aantal nieuwe gezichten - trouw gevolgd. Iedere keer weer erg leuk, onder de enthousiaste en bezielende leiding van Robin Caro en de laatste keer (gisteren) met Thereza Kooijmans, inmiddels teruggekeerd van een half jaar wereldreis. In september pakken wij de draad op met het toewerken naar een theaterproductie.

Buiten al die 'leuke dingen' was er natuurlijk ook zoiets als 'de polletiek'. 

In 1981 nam ik deel aan de grote demonstratie tegen de kruisraketten. Dat was een relatief succesvolle demo, omdat toen nog werd geluisterd naar 'de stem van het volk'. Van dat laatste is sinds Çorona' geen sprake meer, sterker nog: alle - ook positief opbouwende - kritiek op het regeringsbeleid werd volstrekt genegeerd, want 'we moeten door' op het voorgeschreven globalistische pad. 

Maar eerlijk gezegd ben ik niet zo'n demonstrant, zeker niet in deze tijd van polarisatie waar vele - al dan niet omgekeerde 'waarheden'- tegenover elkaar staan. Ben toch even gaan kijken bij De Koekamp, direct tegenover het Centraal Station, waar de demonstratie tegen alles en iedereen - maar vooral vóór vrede, tegen de oorlog en genocide in het midden-oosten - plaatsvond. Het werd naderhand druk, al was het minder druk dan de week ervoor toen de straten rond het centraal station roodgekleurd waren met vele duizenden demonstranten.

Nieuw Parijs

Voor wie 'iets' met Parijs heeft - en wie heeft  dat niet - een tip!

Gisteren heb ik 'bijna op de valreep' een expositie in het Kunstmuseum bezocht, getiteld 'Nieuw Parijs: van Monet tot Morisot'. Tot en met 9 juni te bezichtigen, dus wie belangstelling heeft: haast is geboden! In dit geval is voor museumkaarthouders wel een toeslag van vijf euro vereist. Ook geldt een zogeheten 'tijdslot', zie ook de site van het museum.

Het is een groot opgezette expositie waarbij de bezoeker op goed geïnformeerde wijze wordt geleid door de geschiedenis van de wederopbouw van Parijs vanaf het napoleontische tijdperk. Uiteraard veel schilderijen van de stad zoals vereeuwigd door schilders als Monet, Renoir en vele anderen. 

Daarbij wordt ook stilgestaan bij de (arme) bevolking, waaronder de vele arbeiders die deze wederopbouw hebben mogelijk gemaakt. Zij leefden en woonden in de krottenwoningen aan de randen van de stad, wat een groot contrast vormde met de pracht en praal van het nieuwe Parijs (denk aan de invloed die Haussman heeft gehad op de architectuur van de rijkste wijken), dat tot op de dag van vandaag een onweerstaanbare aantrekkingskracht op mensen over de hele wereld heeft behouden.

Ook wordt een filmpje getoond over het 'dubbele' aanzicht van Parijs in de huidige tijd, dat beïnvloed is door de toegenomen immigratie, en die trend zet nog steeds door. Een gids, zelf immigrant, geeft rondleidingen in de stad om ook die (multiculturele) kant te tonen. 

Pinksterexpositie

Tijdens de pinksterdagen is ook - evenals voorgaande jaren - werk van een aantal (veertien personen heb ik begrepen) kunstenaars te bezichtigen in De Heilige Familiekerk, aan het Kamperfoelieplein. Daar hebben ook Paul Versteegh en ikzelf aan bijgedragen met een aantal schilderijen. Dus wie een kijkje wil nemen, welkom!

Overigens bij deze iedereen mooie pinksterdagen toegewenst, ook bij iets minder gunstige weersomstandigheden is er genoeg te doen!