Oud maar fit met LSD de bosjes in

Oud, fit in verschillende outfit: cappucinootjes na een lange duurloop...

Na twee maanden lang in het kader van de kerkpolderloopjes uitsluitend 'vijfjes' als prestatieloop te hebben gelopen, worden de trainingen nu meer uitgebreid. Dat is tenminste de bedoeling, in ieder geval gaat er meer aan 'duur' gewerkt worden. De herfst naakt...

Wat dat betreft begon het deze week goed. Niet op maandag want toen ging het voor geen meter, de benen waren helemaal verzuurd. Hooguit twintig minuten gekropen, want lopen was het niet. Was op weg naar de club, maar al snel rechtsomkeert naar huis. Waarschijnlijk kwam dat door de voluit gelopen 5 km loopjes op zaterdag en zondag. Dinsdag is er twaalf kilometer gefietst en vijftien kilometer gewandeld dus 's avonds had ik geen puf en zin meer om te lopen.

Woensdagochtend krachthonk, woensdagavond weer met de groep meegetraind. Dat was eventjes lastig want onze trainers schitterden door afwezigheid. Vakantie en zo. Geen nood, Carel en (andere) Chris namen de honneurs van Maarten en Chris waar. Het programma bestond uit twee onderdelen: eerst een stuk techniektraining, daarna een duurloopje van pakweg een uur. Echter bij de technische oefeningen schoot 'het' in Carels hamstring dus zag hij zich genoodzaakt terug te gaan. Chris O.M. leidde de groep vervolgens via de duinen naar het strand waarna in een redelijk tempo (dl 3) over het strand naar Kijkduin werd gehold en weer terug, eveneens over het strand.

Op zich ging dat prima, maar toch haakte ik na pakweg vijftig minuten af en liep met Pierre, die eerder was afgehaakt, door de duinen terug naar de Laan van Poot.

Vrijdagochtend vijf van de tien 'tweehonderdjes' meegerend. Omdat Maarten er niet was had Ilse de leiding. Vijf van de tien keer om precies te zijn, steeds zo rond de 50 seconden. Daarna weer het krachthonk in.

Vandaag (zaterdag) geheel tegen mijn gewoonte in - en buiten verwachting - een langere duurloop gedaan met Groep Mulay. Zowel Mulay als Jan G. die regelmatig met hem meetraint, hebben er een en andermaal op aangedrongen een keer mee te trainen. Meestal kan ik zaterdag niet maar nu wel. We startten bij tennispark Hanenburg waar we naderhand ook konden douchen.

Omdat zondag de Vlietloop is waar ik heb (voor)ingeschreven voor de vijf kilometer, hoopte ik op een niet al te zware training. Eigenlijk train/loop ik nooit voor een wedstrijd of prestatieloop, uit angst voor verzuring en 'zware benen'. Ik werd echter gerust gesteld, het zou een rustig trainingsloopje worden. Dat gold ook voor Jan G., die in Voorschoten tien kilometer wil lopen.

Nou, dat hebben we geweten. De groep bestond uit drie dames en vijf mannen. We liepen, deels heel langzaam joggend, deels wat sneller, vanaf de Bosjes van Pex via Sportlaan door de groenstrook naast de Segbroeklaan naar de Houtrustbrug en van daaruit naar de Scheveningse Bosjes. Bij De Bataaf werd voor een aantal van ons een sanitaire stop ingelast, de rest ging rondjes door het bos lopen in een fors tempo.

Op die manier - deels rustig in LSD tempo (Long Slow Distance), deels in stevig duurlooptempo - liepen we ook naar Klein Zwitserland en een stukje langs de Van Alkemadelaan weer terug naar de Scheveningse Bosjes. Daar is een aardig stuk 'trailrungebied' waar we over geaccidenteerd terrein en op zachte bospaadjes liepen. Uiteindelijk via het Statenkwartier en Segbroeklaan teruggelopen naar ons uitgangspunt bij tennispark Hanenburg. Op het laatst moest ik een paar keer de kop nemen waarbij ik ook nog op mijn plaat ging. Paar schaafwondjes, ik kon meteen verder. Moet er wel bij vertellen dat Jan en ik tijdens de training een aantal stevige versnellingen mochten overslaan met het oog op de Vlietloop.

Al met al hadden we ruim 17 kilometer gelopen in twee uur en vijftig minuten. Volgens Mulay hadden we 8 kilometer hardgelopen en ca. 9 kilometer rustig gejogd/gewandeld.

Mulay, Jan en ik hebben na het douchen en omkleden bij Berg en Dal nog wat gedronken en gegeten (een gedeelde zak patat). Daarna naar huis!

Later op de dag naar PLUK en de Heemtuin. Het was inmiddels bloedheet (de laatste dag volgens den verwachtingen) en liep loon door deze ruige groengebieden met de camera in de aanslag. Echter minder vlinders gezien dan de vorige keer, waarschijnlijk was het tè warm.

Flashbacks bij laatste kerkpolderloop

Gisteren (zondag 25/8) was alweer de laatste Kerkpolderloop van het seizoen. Sportcentrum Allround was aan de beurt om deze laatste editie te organiseren.

(N.B. de foto's bij dit stukje zijn niet vandaag, maar van diverse vorige kerkpolderloopjes. Dit alles voor de sfeerplaatjes. Bijna onnodig te zeggen dat deze door onze onvolprezen fotograaf Bas van Binnendijk zijn gemaakt!)

Nu is het bepaald geen gewoonte om daags na een wedstrijd/prestatieloop (in dit geval de Bradelierloop) er weer een te lopen, maar voor de Kerkpolderloop maak ik - evenals vorig jaar - een uitzondering. Al was het maar vanuit een gevoel voor traditie. En ach, het waren 'maar' vijf km loopjes dus dat moet kunnen.

Nu wilde het geval dat ik gistermorgen mijn OV-jaarkaart niet kon vinden, of preciezer: het nektasje dat ik vaak bij mij draag en waarin ik de broodnodige pasjes bewaar. Zaterdag, bij de Bradelierloop,  had ik het nog bij me. Om een lang verhaal kort te maken: later in de vooravond, na zowel 'chauffeur' Jan W. als voetbalclub V.V. Lyra gebeld te hebben of zij iets hadden gevonden (niet dus), kwamen buren van zo'n tien huizen verderop aan de deur met het tasje dat zij ergens op straat, op de Laan van Meerdervoort, hadden gevonden. Blij natuurlijk want naast die OV-jaarkaart zat er mijn ID-kaart in. Hoef ik nu niet meer opnieuw aan te vragen tegen aanzienlijke kosten. Maar de OV-kaart had ik toen al laten blokkeren en opnieuw aangevraagd. Komt ook goed.

Hoe dan ook wilde ik gistermorgen naar Delft, of liever gezegd naar Den Hoorn. Dus pakte ik de fiets en peddelde via Wateringen naar genoemd sportcentrum, toch al gauw vijftien kilometer. Het was nog vroeg, half negen en het weer was ideaal: nog niet te warm en heerlijk rustig op straat.

Om tien over negen was ik ter plekke, kort daarna gevolgd door Pierre die eveneens met zijn (vouw)fiets was gekomen en Ellis, een van onze snelle Haag-dames. Ook Mulay was er, ditmaal zonder zijn pupillen want die hadden gisteren in De Lier al hun snelste beentje voorgezet. Alleen spartaan Ton van Kleef was er, hij liep naderhand een uitstekende tijd.

Nu had ik door alle hectiek van de verloren pasjes mijn sportbroekje vergeten, waarop Mulay mij de zijne aanbood, hij ging toch niet lopen. Mooi broekje was het, blauw met geel, kleurde goed bij mijn fluoriserende gele t-shirt. Maar toen ik mijn bermuda uittrok bleek dat ik mijn sportbroekje daaronder thuis al had aangedaan. Kon ik Mulays broekje weer aan de rechtmatige eigenaar teruggeven. Toch bedankt Mulay!

Even wat rustig ingelopen, om kwart over tien was de start. Of het door het fietsen kwam of het inlopen, geen idee, maar ik had er zin in en ging hard van start. Veel te hard, ik had de eerste 500 meter de kopgroep - toen al aangevoerd door de latere 'winnaar/winnares', het nieuwe regionale loopfenomeen Hannah Oldroyd met haar vriend in het kielzog - nog in het vizier, dus ff dimmen. Dat dimmen ging overigens vanzelf. Had overigens niet het gevoel dat ik stuk kwam te zitten. Uiteindelijk kwam ik in 27 minuten en 40 seconden (één minuut sneller dan daags ervoor) over de meet en wist een aantal lopers voor te blijven die mij meestal de baas zijn. Hoe dan ook lekker gelopen.

Vrolijke kerkpolderlopers (2017)

Na een korte nazit met onder anderen Leen, Michel, Hizkia, Paul en Ellis weer terug naar de residentie. Volgens mij ben ik toen omgereden via Rijswijk, maar geen ramp, het was inmiddels een stuk warmer geworden maar nog steeds uiterst 'fietsbaar' weer. En ben uiteindelijk ook thuisgekomen.

De rest van de middag aan het strand doorgebracht, waar ook nog een groepje Haag-vrienden zat die er gisteren bij de strand-picknick ook bij waren. Heerlijk strandweer maar daar is iedereen wel van overtuigd...

Brade(n) hier bij de Bradelier

Een warm loopje, dat was het. Maar waarschijnlijk kun je dat van alle loop- en triathlonevenementen zeggen die vandaag zijn en de komende dagen worden gehouden.

Het gaat in dit geval om de Bradelierloop die elk jaar in het kader van een feestweek in De Lier plaatsvindt. Er kan, naast een jeugdloop, ingeschreven worden voor vijf of tien kilometer. Zelf had ik ingeschreven voor de vijf, omdat dit past in het AgiumRun-Circuit waarvoor ik had ingeschreven.

Maar eerlijk gezegd was het zó warm vandaag, dat het nog maar de vraag was of ik voor de langste afstand zou hebben ingeschreven. Zou wel een beetje 'te' zijn geweest.

Met de aloude OLA, bestuurd door Jan Wierenga, begaven wij - Pierre, Jan G. en ik - ons tegen het middaguur naar het Westland. Bijna anderhalf uur voor de start waren wij daar dus tijd zat voor het startnummer ophalen, koffie drinken, kleedkamer opzoeken, omkleden, praatje maken met deze en gene en de warming up. Hoewel dat laatste onderdeel het minste tijd en energie koste, het was immers warm genoeg.

De vijf en tien kilometerlopers gingen om 14:00 uur gelijk van start. Van tevoren had de organisatie op de website aangegeven dat, gelet op de hitte, deelnemers aan de tien km bij het vijf km punt konden besluiten het daarbij te laten. Zij werden dan gewoon in de uitslagen van de 5 km vermeld.

Zelf besloot ik rustig en in een zo constant mogelijk tempo te lopen. Iets dat eigenlijk wel goed beviel, want zeker bij open stukken bleek hoe moordend heet de zon was. Onderweg zag ik een aantal clubgenoten voor mij lopen waarbij vooral reisgenoot Pierre opviel: hij liep beduidend sneller dan normaal. Maar ik zag ook enkele loopvrienden die onderweg uitstapten.

Uiteindelijk kwam ik in een niet snelle, maar gegeven de omstandigheden toch tevreden stellende tijd van 28'45'' (netto) over de finish.

Na de cooling down, het douchen en omkleden nog een tijdje in de grote kantine gezeten en naar de prijsuitreiking gekeken. Een paar foto's daarvan gaan hierbij. Uitslagen hier!

Er zijn lopers en loopsters die inmiddels vaker op het podium hebben gestaan dan Beyonce, maar toch een paar verrassende gezichten bij deze loop, zoals de snelle wereldkampioen in haar categorie Silke Schmidt en de uit Australië afkomstige Haag-atlete Hannah Oldroyd. Een snelle veel-loopster die diverse erepodia in binnen- en buitenland mocht bestijgen en ook hier eerste dame op de 10km werd, in een tijd net boven de 36 minuten.

Weer thuis, vrijwel meteen naar het strand gepeddeld omdat daar de Haag-picknick plaatsgreep. Ondanks het meer dan mooie weer was de opkomst niet groot, maar het was gezellig.

Maartens fluitje en de helleveeg

De titel van dit bericht duidt op een ongesubsidieerde en spontane vorm van straattheater waarbij de nadruk op improvisatie lag. Maar daarover straks meer.

Ondertussen zomert het nog even lekker door. Gisteren nog een flink stuk gefietst en een wandelrondje door Heempark H.J. Bosch (bij kinderboerderij 'Pluk' in Madestein) gemaakt. Deze heemtuin is ruigbegroeid momenteel, de insecten - vooral vlinders - hebben er duidelijk baat bij.

En 's avonds is er weer getraind met 'Groep Maarten'. Had er aanvankelijk niet zo'n zin in want maandag en dinsdag zat er nauwelijks beweging in de kuierlatten. Het herstel na een wedstrijd of een  intensief prestatieloopje gaat beduidend langzamer dan een paar jaar terug. Moet misschien in het vervolg een wat langere 'cooling down' doen.

Wat niet wegneemt dat het woensdagavond best lekker ging. Op het programma stonden drie series van 2-6-2 minuten 'in eigen wedstrijdtempo', met tien minuten herstel tussen de series door. Ik liep met Ellen en Ton in de achterhoede, niet voluit want zaterdag is de Bradelierloop en, ook al gaat het nergens over, ik wilde mij toch sparen. De voorhoede van snelle lopers en loopsters - onder wie twee zeer snelle mannen en de dames Ellis en Marianne - liep wel een flink stuk voor ons, maar achteraf werd duidelijk waarom: zij hoorden bij een (veel) snellere groep waarvan de trainer afwezig was, Maarten nam de honneurs waar zodat het een fusie werd tussen groep 4/5 en groep 8 (ik weet niet of ik goed zit met die groepen, zo niet corrigeer me gerust).

Nu wilde het geval dat Maarten steeds op zijn scheidsrechterfluitje blies, elke keer dat een twee of zes minuten tempo voorbij was. Dat werkte prima wat ons betreft. Alleen was één bewoonster van een flatwoning waarvoor Maarten stilstond, net op zo'n fluit-moment, het daar niet helemaal mee eens. Op zijn zachtst gezegd dan.

Schreeuwend, scheldend en met twee fors gebouwde honden aan de riem kwam ze naar buiten en ging enorm te keer tegen Maarten. Het verhaal kwam er op neer dat zij vijftienhonderd euries had betaald voor de operatie van haar hond die bezig was met zijn herstel en kennelijk niet tegen het geluid van een fluitje kon.

En dat op een uiterst vijandige toon en met een taalgebruik waarvan zelfs 'een' Barbie of  'een' Anouk zouden verbleken.

Onze trainer probeerde de vrouw tot bedaren te brengen, maar dat hielp niet echt, zij was niet voor rede vatbaar en volgde ons een eindweegs. De rest van de groep had zoiets van 'hier horen wij niet bij' en liep gewoon door. Met een vriendelijk "De volgende keer stuur ik de honden op je af" nam de vrouw afscheid van ons.

Uiteindelijk had dit incident voor enig oponthoud - maar tevens ook wat extra rust in de training - gezorgd, zodat Maarten van de laatste zes minuten tien minuten maakte.

Al met al kunnen we stellen dat het een allesbehalve saaie training was!

Van Kerkpolder tot Solleveld

Beetje verlate post, dat krijg je van zo'n avondje Zomergasten. Vrijdag op zondag, misschien een beetje verwarrend maar ik vond het toch een aardige uitzending. Overdag wel de nodige lichaamsbeweging gedaan.

Ouwe uitslover....

Zo was er 's ochtends de Kerkpolderloop in Delft die ik wederom netjes heb volbracht. Het weer viel alleszins mee, het motterde een beetje maar tijdens de loop bleef het droog.
Er is over de hele linie goed gelopen begreep ik, en een vrouw - Haag-lid Hannah Oldroyd - werd vierde over all in 17 minuten en nog wat (uitslagen nog niet gepubliceerd). Hannah is een Britse dame die in ons land werkt en ook internationaal vele erepodia heeft beklommen en diverse (marathon)wedstrijden heeft gewonnen. Power Woman!

Maar ook de mannen van Team Mulay waren goed op dreef met een PR voor Mattijs en ook prima tijden voor de anderen. Ook blote voeten runner Hans Verbeek liep een mooie snelle tijd.

Na afloop een korte nazit, waarna ik met reisgenoot Jan G. terugliep naar de Diepenbrockstraat alwaar we met lijn 1 terugkeerden naar de residentie.

Later in de middag op de fiets naar landgoed Solleveld, kijken hoe de hei er bij stond. Welnu, die stond er bij! Even wat plaatjes gemaakt....

Fladderende zomergasten

Een nieuw verspring-talent diende zich vanmorgen aan bij Haag Atletiek. De Grote Groene Sabelsprinkhaan. Hij of zij - een legboor is moeilijk te zien - had er kennelijk zin in want was geheel in de clubkleuren (geelgroen) uitgedost. Echter was er niemand van het bestuur aanwezig om het mogelijke aspirant-lid te verwelkomen, wel de vrijdagochtendgroep. Een elftal ditmaal, zij gingen weer voor hun 'tweehonderdjes'.

Even later zag ik achter de tribune, op het hek vlak naast de sloot, de hieronder gefotografeerde libelle. Waarneming.nl kwam er niet uit om welke soort het ging. Wellicht een heidelibel. Zou kunnen, alleen is er in deze omgeving geen heide van betekenis, of het zou op landgoed Solleveld moeten zijn.

Nu we toch bezig zijn met gevleugelde insecten: bij ons in de Vruchtenbuurt is sprake van een ware vlinder-invasie. Eindelijk weer eens een goed bericht op natuurgebied. Vooral de distelvlinder is alom aanwezig, bij ons was de vlinderstruik in de voortuin bezet met tientallen exemplaren van deze soort.

Even verderop staan ook vlinderstruiken (of buddleja zo u wilt), eveneens vol distelvlinders maar ook atalanta's, een kleine vos en koolwitjes.

Maar nu even over het lopen. Voor mijzelf had ik een vrij rustige midweek achter de rug, met maandag een redelijk geslaagde groepstraining (inclusief 2 x 7 x 1 minuut), woensdag een half uurtje 'voor mezelf' en donderdag 50 minuten met zo nu en dan een tempowisseling.

Vrijdag dus weer tweehonderdjes. Een groep met behoorlijk snelle lopers (vandaag waren met name Ellis en Peter goed op dreef) en een achterhoede waar ik mijzelf toe mag rekenen. Toch nog een keer onder de 50 seconden gekomen maar moest daar wel voluit voor gaan.

Ik deed vijf tweehonderdjes mee, daarna het krachthonk in. met Pierre, Chris en Arie. Ook Ton G. kwam weer een kijkje nemen. Woensdag ook trouwens, toen probeerde hij 95 kilo omhoog te drukken. Of het hem gelukt is? Ask himself!...

Weer met beide benen op Haagse grond

Wonderlijk: na een vooral in fysiek opzicht veelbewogen weekend - inclusief een loopje van ca. 20 minuten op vrijdagochtend, en verder zwaar fietsend en lopend de Limburgse heuvels op - had ik gisteravond tijdens de maandagtraining geen last van mijn benen. Sterker nog: ze voelden beter dan lange tijd. Ik kon goed mee met de groep, zonder de gebruikelijke pijntjes en moeilijke knieën.

Op het programma stonden 'minuutjes' in hoog tempo volgens het pyramidemodel, en dat een paar keer. Chris, trainer van de dag, stelde voor er zeven keer een minuut van te maken, met telkens een herstel van een minuut.

Eerst naar de Bosjes van Pex voor de warming-up inclusief wat rekoefeningen en loopscholing, daarna het programma. Het ging goed, al duurt één minuut best lang wanneer je 'full speed' (maar ook weer niet té 'full') moet lopen.

Wij deden twee series van 7x60sec., al met al waren wij na zeventig minuten klaar met de training.

Hoensbroek

Nu nog het staartje van de 3-daagse fietstrip. Voor de volledigheid. Na het ontbijt op het laatste logeeradres in Sittard (Broekstraat, bij Hetty Rengelink) bestegen we weer het ijzeren OV-paard en fietsten richting Hoensbroek. Op weg naar Brunssum sloegen wij bij een onduidelijke splitsing het pad voor de toeristische fietsroute in. Naar later bleek, maakten wij zo een flinke lus.

Maar je leest het goed, het was een lus dus kwamen we na zo'n drie kwartier weer bij hetzelfde punt uit. Pfoei, dat viel tegen, moesten we toch op dat smalle fietspad langs de rijksweg naar boven om zo alsnog naar Brunssum te gaan. Aan de andere kant: zonder die omweg hadden we het mooie landschap, de boerderij met de jammetjes en boerenzwaluwen (waar ik een flesje provencaalse wijnazijn kocht 'voor thuis') en de vriendelijke heer die ons een zak met pruimen meegaf, gemist.

In Hoensbroek zelf (deze plaats wordt overigens niet aangegeven op de borden onderweg, waarschijnlijk omdat het een voorstad is) was het nog een aardig stukje doorrijden naar het kasteel. Daar hebben we zo'n twee uur doorgebracht. Alleen wat foto's, deze zet ik straks in een album.