De Hort(us) op

Maandagavond, daags na de Bertusloop, toch maar de stoute loopschoenen aangetrokken en met onze trainingsgroep meegegaan. Dat is alweer een week of twee geleden.

De tijd heeft ook voor de trouwere loopsters van Groep 7 (want het zijn vooral dames) niet stilgestaan. Letterlijk niet stilgestaan, want een aantal gaat de marathon (van Rotterdam) lopen en heeft veel kilometers in de benen. Dat is te merken, zowel aan toegenomen snelheid als aan het gemak waarmee zij lopen. Zelf ben ik ook wel blijven trainen maar bij lange na niet zoveel als deze vertegenwoordigsters van het sterke geslacht.



Het was overigens een relatief klein groepje, tien personen waarvan vier mannen (Arie, Jan, Barend en Hans) en zes vrouwen. Onder wie Odette, trainer van dienst en Ana, een van voornoemde marathonloopsters.

Het was geen zwaar programma, een duurloopje met - afgezien van het inlopen en de oefeningen achteraf - als kern vier kleine pyramides: 1-2-1 minuten in 10km tempo, met één minuut herstel tussen de tempo's in en vier minuten herstel tussen de series.

We liepen via Laan van Poot, Nieboerweg en Duindorp naar de Scheveningse binnenhavens. So far, so good. Zelf kon ik het redelijk bijhouden, maar forceerde niets. Wel kreeg ik het bij de vierde serie zwaar, vanaf de Tweede Binnenhaven liepen we via het stuk 'vals plat' langs de cafés aan de haven naar boven en vervolgens direct rechtsaf, de Westduinweg op. Daar verwachtte ik de wind flink in de rug te krijgen, maar het tegendeel was waar. Dit, gevoegd bij het feit dat een aantal dames zich toen pas hadden warm gedraaid waren en stevig doortrokken, maakte dat mijn benen en longen helemaal op slot gingen en kon niet eens de laatste twee minuten volmaken, ik stopte ongeveer twintig seconden eerder.

Via Westduinweg en Nieboerweg - ook alweer zo'n zwaar stuk naar boven tot aan de kerk - keerden we terug naar de Laan van Poot. Bij de Fuutlaan nam ik afscheid van de groep en liep terug naar huis. Al met al toch nog zo'n tachtig minuten (netto) gelopen.

Hortus

Vanmorgen wederom naar Leiden, maar niet om carnavalskleding op te halen, maar weer terug te brengen. Zo gezegd, zo gedaan.

Onderweg vanaf station Leiden op weg naar Hoppezak zag ik oud-collega Pablo fietsen. Ik groette hem waarna hij naar me toe kwam. Even kort met elkaar gepraat. Hij is communicatieadviseur bij de Gemeente Leiden (vandaar dat ik hem hier tegenkwam) en gemeenteraadslid voor D66 in Haarlem.

Ik kreeg mijn borg van twintig euro terug dus deze week kan ik weer eten. Daarvoor heb ik wat aparte thee gekocht in de Choorsteeg - een van de mooie pittoreske straatjes bij de St. Pieterskerk, doet zijn naam dus geen eer aan - en na mijn 'terugbreng-bezoek' aan Hoppezak nog even gekuierd door Leiden.


Ik was nu toch in Leiden dus kon ik net zo goed 'ergens' een museum binnenlopen. Dat is het makkelijke van een Museumjaarkaart. Het bleef echter droog dus werd het geen museum maar de Hortus Botanicus.

Momenteel komen veel Geofyten (bol- en knolgewassen) tot groei en sommige soorten ook al in bloei. Crocusjes en narcissen staan op het punt van bloeien, een paar hyacinthen, narcissen maar vooral ook winteraconiet, sneeuwklokjes en helleborus in diverse kleuren.

Weer thuis, foto's ingeladen en daarna een wandeling door de duinen gemaakt en een stukje strand meegepikt. De zon begon waarempel te schijnen! Na een uur kwam ik uit bij de Aldi en AH, waar nog wat boodschappen werden gedaan.

Van Kerkpolder tot Oeteldonk

Eerst maar even een korte loop-update van de afgelopen week. Niet zo boeiend maar dan hebben we dat maar weer gehad.

De afgelopen week heb ik vier keer getraind, op dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag. De fitness buiten beschouwing gelaten, dat was tweemaal in het honk. Niet één keer langer gelopen dan een uur, maar ditmaal ga ik ook voor een kortere afstand bij de CPC, dus niet de halve marathon maar 10 kilometer. Later in maart of april ga ik wel weer eens een halve lopen.

Zaterdagavond was er een verjaardagsfeestje annex platenavondje bij Yvonne en Murat. Voor Yvonne was het een heel bijzondere verjaardag die ze dit jaar in fasen vierde. Want niemand minder dan Sara kwam op bezoek. Maar ze ziet er een stuk jonger uit dan die halve eeuw. Er werd weer goede muziek gedraaid, de rol van DJ werd door Murat met verve  vervuld.

Wel heb ik zondagochtend, gisteren dus, een 5 kilometer gelopen bij IJsclub Bertus. Dat ging weer ietsje beter dan vorige week - toen 27'49'', nu 26'22'' - maar het streven is toch om nog wat sneller te gaan. Er wordt aan gewerkt. Pierre deed overigens ook mee, en Hizkia en Michel. En Jan Wierenga niet te vergeten.

Ik reed met laatstgenoemde mee. Na afloop bracht hij mij naar station Delft, vanwaar ik de trein nam naar Den Haag CS. Daar had ik afgesproken met een stel Carnavalsvierders, we zouden met z'n allen naar Oeteldonk (zoals Den Bosch in carnavalstijd heet) gaan.

Nu moet ik erkennen dat ik niet zo'n carnavalsvierder ben, hoewel ik ooit, in een letterlijk (zie foto) en figuurlijk grijs verleden deel uitmaakte van de Raad van Elf op een personeelsfeestje. Dus ik hoor ook niet tot het absolute anti-kamp, zoals veel westerlingen, 'allochtonen' voor de 'beneden-rivierders'.

En carnavalsmuziek is natuurlijk heel erg maar op die dagen moet je gewoon even de knop omzetten en meegaan in de flow. Dus toch wel weer een gek hoedje opgezet en een boerenkiel die ik daags ervoor (zaterdag dus) bij Hoppezak in Leiden had opgehaald, samen met een paar dassen.

Ben in Leiden trouwens ook nog even het Museum van Volkenkunde binnengewipt, daar is nog een paar dagen een expositie over veren als dracht, dus niet alleen bij vogels maar vooral ook bij mensen over de hele wereld, van primitief tot haute couture.

Maar goed, terug naar het carnaval.


Hoe dan ook weer een beetje door de mooie en ditmaal kleurrijke straten van 's-Hertogenbosch geslenterd met af en toe een biertje in de hand. Ook nog een feestwinkel binnengelopen waar ik een van de Den Bosch symbolen, zo'n kikkertje, aanschafte. Helaas ben ik het beestje naderhand in de drukte weer kwijtgeraakt.

Rond een uur of zes gingen we naar 'de Griek' (restaurant Rhodos) om de middag af te sluiten. Het had nog heel wat voeten in de aarde om binnen te komen, de hele tent zat (uiteraard) stampvol, maar na een uurtje wachten werden we er in gelaten. De maaltijd - moussaka - was echter prima, lekker en behoorlijk voedzaam. Na het eten zijn we weer netjes naar huis gegaan met de trein, want het merendeel van het gezelschap moest vandaag gewoon werken. Het was een leuke dag en het is droog gebleven. Helaas geen zon en een gure wind, maar dat mocht de pret niet drukken...

Kom mee naar buiten...

Vandaag eerst veertig minuten hardgelopen, daarna de vijver uitgebaggerd (nou ja, het waren vooral bladeren) en water ververst, vervolgens een wandeling van anderhalf uur gemaakt via Stokroosveld, Westduinpark, Kijkduin en terug. Meteen maar wat boodschappen gedaan voor het avondeten. Lekker weer is het! Met die zon lukt het mij niet om binnen te blijven....

Ondertussen dienen de eerste lenteboden zich aarzelend aan, sneeuwklokjes steken mooi af tegen het wintergrauw van voor- en achtertuinen. Ook zie je hier en daar crocusjes de kop opsteken en de cameliastruik bij ons achter zit vol knoppen, de felrode bloemen zullen zich weldra ontvouwen...


En ´s middags zijn we er weer op uitgegaan, met Chloë. Naar de kinderboerderij bij de Escamplaan gewandeld, daar even rondgekeken waarna we bij Aventura naar andere beestjes gingen kijken.

Een aangenaam loopje in de Delftse Hout

Tijd geleden dat ik met de twee J's (Jan G. en Jan W.) richting Delft reed voor een prestatieloopje. Misschien wel een half jaar. Dit kwam vooral vanwege een nogal hardnekkige blessure van onze chauffeur Jan W., maar de laatste tijd loopt hij weer. Wat Jan G. betreft, die loopt ook nog steeds en behoorlijk goed, maar vandaag even niet. Het aanwezig zijn bij zo'n loop vindt hij net zo leuk.

Bij AV'40 was het wat drukker dan normaal. Niet zo gek, want menigeen ziet zo'n prestatieloop - er kon gekozen worden uit 5, 10 of 15 kilometer - als een goede voorbereiding op de CPC begin maart. Dat zal onder andere gelden voor Ellis van Groep 5, die een goede 10 km wilde lopen.

Zelf koos ik voor de 5 kilometer omdat ik - ditmaal - niet van plan ben de halve marathon te gaan lopen, althans niet de CPC. Duurlopen langer dan anderhalf uur gaan mij moeilijk af de laatste tijd, dat komt vooral door fysieke ongemakken die uitsluitend bij het hardlopen optreden. Dan maar een kortere afstand en langzaam-aan opbouwen naar grotere afstanden.

De kop van deze post luidt positief: 'Een aangenaam loopje in de Delftse Hout'. Eerlijk gezegd: echt lekker ging het gisteren niet bij de Delftse Houtloop. Een combinatie van iets teveel lichaamsgewicht (bleek achteraf, 80 kilo alweer) en verminderde fitheid (door kriebelhoest en geïrriteerde bronchieën) maakte dat die paar kilometertjes (iets meer dan 5 km) aanvoelden als een marathon. Na een redelijk voortvarende start zakte ik snel terug en het duurde even voordat ik in mijn ritme kwam. Uiteindelijk kwam ik in een voor mij langzame tijd van 27'47'' over de meet.

Verdere uitslagen staan hier.

Oh ja, dat is waar ook. Zag zojuist een treffen van de heren Peter Jan Rens en Emile Ratelband in RTL Boulevard (kijk ik nooit naar natuurlijk, zag het bij de kapper ;-)). Ratelband wil Rens failliet laten verklaren omdat deze hem nog zesduizend euro schuldig zou zijn. Beide positivo's kwamen er tijdens de uitzending niet uit, dus dat muisje krijgt nog een (ratelslang)staartje.

Lekker belangrijk zou je zeggen, maar voor mij was het een mooie aanleiding om een oude koe uit de sloot te halen, een soort van cartoon die ik destijds maakte naar aanleiding van de 'fittie' tussen 'treiterjournalist' Rob Muntz en 'Mister Tjakka' Emile Ratelband.

Muntz, verkleed als Ratelband, bestookte de èchte Ratelband in de vertrekhal van Schiphol. Hetgeen hem op een welgemikt knietje van de positiviteitsgoeroe kwam te staan. In zijn kruis. Filmpje! Over kruis gesproken: Muntz was ook spraakmakend door zich voor te doen als televisie-dominee, en zijn persiflage van Hitler riep veel hilariteit op, anderen vonden deze 'act' het toppunt van smakeloosheid.