Mooie hemelvaart met verguld randje: de Golden Ten (en Five)

Het werd weer een ouderwets-gezellige Golden Ten vandaag in Delft. En evenals vóór het pre-coronatijdperk een druk bezette editie. 

Tegen het eind van de ochtend ging ik op weg naar station HS, waar ik - zij het op vage wijze - had afgesproken met Jan G. Even gewacht maar geen Jan, wel Naomi Geleynse die zowel een van de vriendelijkste als een van de snelste dames van de regio is. Toch maar de eerstvolgende trein (IC) naar Delft genomen. 

In het oude stadhuis aan de Grote Markt startnummer opgehaald en naar Het Cultuurlab (voorheen Het Congregatiegebouw) gelopen. 

Jan was daar al, maar voor de rest was het opvallend rustig. Nòg rustig moet ik zeggen, want naderhand werd het onwijs (maar wel gezellig) druk. In de geïmproviseerde kleedruimte mijn startnummer opgespeld en waar nodig omgekleed en een 'bakkie' genomen en een korte sanitaire stop. Daarna weer naar buiten wat heen en weer lopen, ook weer even terug naar het oude stadhuis opdat Jan zijn nummer kon opspelden. Inmiddels heel wat bekenden gearriveerd, onder wie Lodewijk en Mulay, met wie we na de loop naar het 1km punt van de 10km loop zijn gegaan om de lopers op die afstand aan te moedigen.  

Hoe dan ook zaten we ruim in de tijd. Om kwart over één zouden de 5km lopers worden 'weggeschoten', ruim een kwartier eerder stonden we in Vak B (de snelle lopers waren ingedeeld in Vak A). Het was prima loopweer, weliswaar een tikje frisjes in de schaduw, er stond ook wat wind, maar de zon brak ook regelmatig door het wolkendek heen. Ik stond er met een groepje van Haag, onder wie Gaby en Jan Passchier die na lange tijd weer een langer loopje ging proberen. Wat hem overigens prima is gelukt.

Na het startschot schoof het lopersveld naar voren tot aan een soort fuik, waarna het los ging. Ik moet zeggen dat ik meteen flink in de benen ging en ik kon het ingezette tempo vrij goed vasthouden. Voor mijn gevoel dan. Mijn eindtijd was niet opzienbarend maar is wel een tijd die ik tegenwoordig 'normaal' loop: 30'16''. Kortom: tevreden!

(Met dank aan Nanda Blom)

De uitslagen staan al op de site van de Trompper Optiek Golden Ten en op Uitslagen.nl

Na afloop terug naar het Cultuurlab en daar in een nagenoeg lege kleedkamer gedouched en omgekleed. Daarna met Mulay en Jan G. (die best goed liep maar door een misverstand gedeeltelijk afhaakte) naar voornoemd 1 km punt gelopen waar ik enkele foto's van de lopers maakte. Eerst de allersnelsten, daarna de vele snelle jongens en meiden, vervolgens de iets minder snelle tot aan de achterhoede die ook constant een bewonderenswaardige inspanning hadden geleverd. Iedereen liep gewoon hard!

Ik zal meer (willekeurig geschoten) foto's van de 10km lopers in een album plaatsen, daar kom ik morgen pas aan toe.

Op de terugweg nog even bij Kobus Kuch koffie met voortreffelijke appeltaart genomen: royale toef slagroom, stevige knapperige korst, daar was ik wel aan toe. Vervolgens naar het station en terug naar huis.

Het was een mooie dag en een fijne loop, zoals altijd weer puik georganiseerd!

 

The Hague Royal Ten - Maar dan wel de 'Light' editie!

Voorbereidingen op 'The Hague Royal Ten Light'

The Hague Royal Ten Light: dat was weer een leuk loopje bij The Hague Road Runners. Daar was ik al ruim twee jaar niet meer geweest, en dat was te merken: van de oudere generatie - waar ik ook toe behoor - liepen niet veel roadrunners mee, al heeft menigeen wel zijn of haar steentje bijgedragen als vrijwilliger, in de organisatie of anderszins. 

Nu wil het geval dat ik afgelopen woensdag voor het eerst sinds lange tijd weer in clubverband trainde. Ik besloot met de groep van Carel en Jos mee te hollen. Dat mocht. Op het menu stond een soort van pyramidetraining volgens het schema 1-2-3-2-1 minuten. Hoewel het niet echt een zwaar programma was kostte het mij op het laatst toch moeite om de tempo's bij te benen. Maar goed, het is volbracht! Het toeval wil dat juist die groep - met een aantal sterke dames in de gelederen - gisteren ook aanwezig was om aan die vijf kilometer deel te nemen. 

De tien kilometer was al weken geleden volgeboekt - het maximum van tweehonderd deelnemers per afstand was voor die afstand snel bereikt. Begrijpelijk, het heet niet voor niets 'Royal Ten'. Maar voor de vijf kilometer was nog voldoende ruimte, uiteindelijk deden daar 109 mensen aan mee.

Wel grappig dat je op de dag dat je 67 jaar werd het startnummer 67 kreeg toegewezen...

Gefeliciteerd John van Zweeden!

Hoe het ging? Het ging. Hoewel het parcours niet superzwaar was, moesten de lopers zo'n driehonderd meter na de start omhoog, het viaduct op. Dat was wel even een dingetje, maar eenmaal aan de andere kant ging het recht-toe recht-aan naar het keerpunt ter hoogte van de watertoren. Toen dezelfde weg weer terug, inclusief het viaduct. Verder was het behoorlijk warm, daarentegen stond er weinig wind. 

Grappig was wel dat een welbekende directeur van een luchtvaartmaatschappij (ja, die met het blauw-witte logo) ook deelnam met zijn dochter, hij kwam even na mij over de meet. Hij was ooit een van mijn bazen bij het Commissariaat voor de Media. "Nou èn?" zul je denken. Maar ik vermeld dat voor een vriend (haha), in ieder geval voor een bevriende ex-collega.  

Na afloop nog een theetje meegedronken in de kantine van de HRR met de groep van Jos, daarna gedouched en omgekleed, andermaal iets gedronken met onder anderen Jan, Arie en Henk en vervolgens weer met het OV naar huis. 

Het volgende loopje is alweer over een paar dagen: The Golden Ten in Delft! 

Lopen naar Jopen

Dagje uit met de stichting... Ja, nu eens geen reisje naar een loopevenement, maar een heus 'guilty pleasure' uitstapje naar een bierbrouwerij. Niet dat dit voor de eerste keer is, en het zal ook wel niet de laatste keer zijn, maar èchte spartaanse sporters zullen hier mogelijk met gefronste wenkbrauwen kennis van nemen.

Begin dit jaar had Arne voor ons - een groepje 'biervrienden' binnen onze vereniging - een reservering gepland voor een bierproeverij in Haarlem. Daar is ook de Jopen bierbrouwerij gevestigd in een oude kerk. Dat lijkt wat profaan, maar bij onze zuiderburen bevinden de meeste goede brouwerijen zich al vanouds in kloosters en zijn monniken de beste brouwers. We kunnen bij bier dus met recht spreken over geestrijk vocht van geestelijken.

Het moet gezegd: de locatie van de Jopen bierbrouwerij is bijzonder sfeervol met een groot buitenterras op een plein, het interieur van de heringerichte kerk zeer fraai en de bediening zeer attent en vriendelijk, terwijl het arrangement perfect was samengesteld: drie biertjes van licht naar donker, met bij elk biertje passende - en exquise - culinaire hapjes.

En hoewel dit soort evenementen vooral mannen aantrekt, zullen ook dames zich hier opperbest thuis voelen. Dus ook een aanrader om een keertje met vrouw of vriendin een bezoekje aan deze 'bierkerk' te brengen!

Na afloop hebben we met ons gezelschap op een terras bij de Grote Markt nog een afzakkertje genomen, waarna we de terugreis aanvaardden op de manier waarop we ook zijn gekomen: met de trein en een stukje lopend.

Over lopen (hardlopen, joggen, name it) gesproken: daarover later meer.

Van Wielepet tot Wielewaal

Veelbewogen dagen weer! Gisteravond was de Omloop van Ter Heijde met de onderdelen Jeugdloop, vijf kilometer en 10 kilometer. Ik deed er ook aan mee, aan de 5 km wel te verstaan. 

Met tram en bus ging ik naar Ter Heijde, na afloop kon ik met Murat mee terugrijden.

Bij (sporthal) De Wielepet de tas neergezet en waardevolle spullen (portefeuille en telefoon) afgegeven en naar het start/finish gebied gelopen. De jeugdloop was al in volle gang. Even omgelopen tot Dorpshuis Het Vrondel. Daar was het nog betrekkelijk rustig. Startnummer opgehaald, koffie gedronken met Sonja en met Pierre weer terug naar De Wielepet.

Maar goed, ter zake. Om half acht gingen de 5km lopers van start. Het eerste stuk - met wind van opzij en in de rug - ging in een redelijk tempo, maar zodra we na ruim twee kilometer door de duinen het strand opgingen en we de volle laag van voren kregen (windkracht 5/6) en bovendien anderhalve kilometer mul zand te verstouwen kregen, was het gebeurd. De helletocht over het strand tot aan het moment dat we bij Ter Heijde naar boven gingen leek veel langer te duren dan de afstand rechtvaardigde. 

Eigenlijk waren de laatste driehonderd meters tot aan de finish de enige waar ik een beetje in normaal tempo kon lopen. Uiteindelijk wel de finish gehaald maar over de eindtijd kan ik alleen maar cryptisch zijn: mijn beste 10km tijd ooit was nu mijn 5km tijd ;-).... Maar ach, het was een goede training zullen we maar zeggen!

Later was de prijsuitreiking en de loterij in Het Vrondel. Het werd gezellig druk.

KOM MEE NAAR BUITEN ALLEMAAL!

De volgende dag, zaterdag dus, ging ik naar Vlaardingen, meer specifiek naar de Broekpolder, een van de mooiste natuurgebieden van Zuid-Holland. Ik ben er al vaker geweest, en steeds was mijn grootste hoop de Wielewaal te mogen spotten. Een paar keer heb ik 'm daadwerkelijk gehoord. 

Zaterdag was ik vroeger dan normaal in De Broekpolder, zo rond 10:30 uur. Al heel snel na aankomst bij het Klokbekerpad en De Ruigte, hoorde ik het welbekende 'Dudeljo' en niet van één wielewaal maar van wel vier, vijf of meer. Dat had ik tot dusver niet meegemaakt. 

Filmpjes met wielewaalgeluiden heb ik op facebook gedeeld.

Ik was niet de enige die het was opgevallen, er stond een aantal fotografen met hun telelenzen gericht op de boomtoppen van hoge populieren waar de vogels vermoed werden.

Er zijn weinig vogels die zó moeilijk te fotograferen zijn dan wielewalen. Ze zijn beweeglijk en kunnen zich plotseling van de ene naar de andere boom begeven maar dit gaat erg snel, bovendien hebben ze door hun gele buik een goede schutkleur tegen het zondoorschenen gebladerte.

Toch is het mij - weliswaar bij toeval - gelukt er eentje op de foto te krijgen. Weliswaar heel vaag en je moet goed kijken, maar dan zie je hem.

Deze vogel heeft mij altijd geïnspireerd, vandaar dat ik 'm een paar keer heb vereeuwigd (op mijn manier).

Overigens: meer foto's die ik gisteren in De Broekpolder maakte staan in dit album.

In een wereld van geluk, loop ik alles stuk

Wat de kop boven dit bericht betekent weet ik zelf ook niet precies, de woorden piepten gistermorgen gewoon op, in die wonderlijke schemertoestand tussen waken en slapen in. Toch maar opgeschreven, het staat wel poëtisch of diepzinnig. ;-)

Aan de andere kant: het lopen klopt wel, ik heb de afgelopen week best veel gebruik gemaakt van de benenwagen. 

Zo liep ik vanmorgen in Delft bij De Koplopers. Altijd een leuke prestatieloop waaraan niet zo heel veel mensen deelnemen. Zoals gebruikelijk kun je inschrijven voor de vijf of tien kilometer, ik had vooraf online gekozen voor de vijf. Het ging wel goed, in ieder geval is het de eerste vijf kilometer dit seizoen waarbij ik onder het half uur ben gebleven. Dat geeft de burger weer moed! 

Uitslagen staan hier!

Maar als ik het over lopen heb, dan heb ik het niet in de eerste plaats over hardlopen, maar over wandelen. 

Op 5 mei (bevrijdingsdag) wandelde ik via het Belgisch Park naar Boerderij Meijendel, met als doel boomkikkers te spotten. Mooi niet, ze lieten zich niet zien of horen. Dan maar - na een tonicje te hebben gedronken - dezelfde weg weer terug. Al met al zal ik toch ruim vijftien kilometer hebben gewandeld. Vanaf de Zwolsestraat zou ik nog naar het bevrijdingsfestival op het Malieveld gaan, maar dat ging te laat worden, bovendien had ik er steeds flink de pas ingezet dus ik had 'stalpoten'.

De foto-oogst van deze ronde Meijendel is schaars, al lieten veel vogels zich horen. Vooral nachtegalen, ik heb zelden zoveel tegelijkertijd gehoord. Maar vanwege hun verborgen levensstijl is het lastig om ze op de plaat te zetten. Wel is het gelukt om deze tjiftjaf te spotten. Op de foto is te zien dat het om een geringd exemplaar gaat. 

Ook zag ik heel in de verte (mijn telelens rijkt niet zo ver) deze boomvalk zitten hoog in een boom bij het water. Volgens mij maakt hij of zij deel uit van een paartje, ik zag ze regelmatig in de lucht achter elkaar zwieren. 

Ook zag ik mooi gekleurde puttertjes, kool- en pimpelmezen, en grasmussen. 

Gisteren (zaterdag) was de maandelijkse wandeling. Coos had de NS-wandeling Amsterdam Westerborkpad voorgesteld, met start bij Amsterdam CS en eindpunt Station Diemen. 

Het is door de coronatijd een tijdje terug dat ik in Amsterdam kwam. De stad is bij vrijwel iedereen overbekend en vaakbezocht, maar het blijft leuk om bepaalde locaties en bezienswaardigheden terug te zien. Al was het maar vanwege de herinneringen; algemene, maar ook persoonlijke, in mijn geval onder meer aan mijn eerste liefde en aan mijn detacheringstijd in Amsterdam als dienstplichtig militair.

We pauzeerden tweemaal, de eerste keer naast het Anne Frank Museum in een souterrain dat op geslaagde wijze als lunchcafé was ingericht (zie boven). Hier dronken we koffie.

Later verzeilden wij op het grote buitenterras van het Amstel Hotel, waar wij eensgezind de tomatensoep als lichte lunch nuttigden.

Zoals kan worden afgeleid uit de naam van de wandeling, kwamen we veel herdenkingsmonumenten tegen, als nagedachtenis van de gevallenen in - met name - WO II. Het meest indrukwekkend is wel het monument met de lange muren, op de stenen waarvan de namen van meer dan 102.000 in de Holocaust vermoorde joden, sinti en romanen zijn gegraveerd.

Andere monumenten die wij tegenkwamen waren het Glazen Monument, de Dokwerker, Anne Frank en het Narcissenproject.

Ook zagen we in een van de parkjes onderstaande grote boom. Wat voor (soort) boom het was, wisten we niet en konden we ook niet online opzoeken. Daarom thuis maar gedaan. 

Het Zou volgens het identificatiesysteem van Waarneming.nl om de Kaukasische Vleugelnoot gaan. Weer wat geleerd. 

Van Drievliet tot Huis van het Boek

Guilty pleasure alert!

Boer zoekt Vrouw. Spannende aflevering afgelopen zondag! Ook zo blij dat Evert voor Maud heeft gekozen?  

Diezelfde zondag hebben wij ons met de hele familie vermaakt op Drievliet, na eerst in de ochtend koffie met feesttaart te hebben gegeten. Aanleiding was de vierde verjaardag van kleindochter Lily.

Wat verder deze week? Maandag met 'de drie van Haag' in Meer en Bosch gelopen. Dat ging niet echt van een leien dakje: van het programma (2x6 minuten en 2x5 minuten) heb ik alleen de eerste zes minuten volbracht. Daarna wat voor mezelf gelopen. Beter ging het woensdag, toen ik na de fitness nog een stukje ben gaan lopen: 7x2 minuten voluit, totaal ca. 40 minuten.

Dinsdag vroeg op, dus eerst een ochtendwandeling gemaakt, daarna ontbijt en de nodige huis- en tuin activiteiten. 's Middags wandelde ik richting stad. Eerst naar Aquariumzaak Holgen aan de Regentesselaan om watervlooien te halen voor vijver en aquarium, daarna met de tram (lijn 2) naar het Centraal Station. 

Via de Koekamp liep ik richting Malieveld. Ik had eigenlijk wel zin om een 'museumpje te pikken', keus genoeg in deze omgeving. Het werd het Huis van het Boek (voorheen Museum Meermanno). 

Het museum heb ik vaker bezocht,  en de vaste collectie is mij bekend. Nu is er een - inmiddels tot en met 6 juni verlengde - expositie getiteld 'Groeten uit de Oriënt' vol stereotypen over het Oosten. Boeken, filmaffiches, kunstnijverheid en foto's bieden samen een blik op de stereotypen die het westen creërde over de oosterse wereld. Die beeldvorming varieert van bakermat voor de christelijke cultuur tot sprookjesachtig, barbaars en sensueel. 

In een van de zalen kunnen de bezoekers aan de achterkant van ansichtkaarten - die klaarliggen met ballpoint - hun commentaar over deze tentoonstelling kwijt en hun kaarten - desgewenst - ophangen aan een groot prikbord.