Veelbewogen dagen weer! Gisteravond was de Omloop van Ter Heijde met de onderdelen Jeugdloop, vijf kilometer en 10 kilometer. Ik deed er ook aan mee, aan de 5 km wel te verstaan.
Met tram en bus ging ik naar Ter Heijde, na afloop kon ik met Murat mee terugrijden.
Bij (sporthal) De Wielepet de tas neergezet en waardevolle spullen (portefeuille en telefoon) afgegeven en naar het start/finish gebied gelopen. De jeugdloop was al in volle gang. Even omgelopen tot Dorpshuis Het Vrondel. Daar was het nog betrekkelijk rustig. Startnummer opgehaald, koffie gedronken met Sonja en met Pierre weer terug naar De Wielepet.
Maar goed, ter zake. Om half acht gingen de 5km lopers van start. Het eerste stuk - met wind van opzij en in de rug - ging in een redelijk tempo, maar zodra we na ruim twee kilometer door de duinen het strand opgingen en we de volle laag van voren kregen (windkracht 5/6) en bovendien anderhalve kilometer mul zand te verstouwen kregen, was het gebeurd. De helletocht over het strand tot aan het moment dat we bij Ter Heijde naar boven gingen leek veel langer te duren dan de afstand rechtvaardigde.
Eigenlijk waren de laatste driehonderd meters tot aan de finish de enige waar ik een beetje in normaal tempo kon lopen. Uiteindelijk wel de finish gehaald maar over de eindtijd kan ik alleen maar cryptisch zijn: mijn beste 10km tijd ooit was nu mijn 5km tijd ;-).... Maar ach, het was een goede training zullen we maar zeggen!
Later was de prijsuitreiking en de loterij in Het Vrondel. Het werd gezellig druk.
KOM MEE NAAR BUITEN ALLEMAAL!
De volgende dag, zaterdag dus, ging ik naar Vlaardingen, meer specifiek naar de Broekpolder, een van de mooiste natuurgebieden van Zuid-Holland. Ik ben er al vaker geweest, en steeds was mijn grootste hoop de Wielewaal te mogen spotten. Een paar keer heb ik 'm daadwerkelijk gehoord.
Zaterdag was ik vroeger dan normaal in De Broekpolder, zo rond 10:30 uur. Al heel snel na aankomst bij het Klokbekerpad en De Ruigte, hoorde ik het welbekende 'Dudeljo' en niet van één wielewaal maar van wel vier, vijf of meer. Dat had ik tot dusver niet meegemaakt.
Filmpjes met wielewaalgeluiden heb ik op facebook gedeeld.
Ik was niet de enige die het was opgevallen, er stond een aantal fotografen met hun telelenzen gericht op de boomtoppen van hoge populieren waar de vogels vermoed werden.
Er zijn weinig vogels die zó moeilijk te fotograferen zijn dan wielewalen. Ze zijn beweeglijk en kunnen zich plotseling van de ene naar de andere boom begeven maar dit gaat erg snel, bovendien hebben ze door hun gele buik een goede schutkleur tegen het zondoorschenen gebladerte.
Toch is het mij - weliswaar bij toeval - gelukt er eentje op de foto te krijgen. Weliswaar heel vaag en je moet goed kijken, maar dan zie je hem.
Deze vogel heeft mij altijd geïnspireerd, vandaar dat ik 'm een paar keer heb vereeuwigd (op mijn manier).
Overigens: meer foto's die ik gisteren in De Broekpolder maakte staan in dit album.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten