De stilte der getijden

Gistermiddag voor het eerst sinds twee jaar weer eens naar de bioscoop gegaan. Of naar Het Filmhuis, liever gezegd, maar 'What's in A Name?' 

Dat was na een ochtendje stoeien in het krachthonk gevolgd door twintig minuutjes lopen op het grasveld, met 8x1min. tempootjes. 

Tijdens 'corona' heb ik/hebben wij bezoek aan/van vrienden en bekenden zoveel mogelijk vermeden. Koudwatervrees, mogelijk, maar beter 'safe than sorry'. Maar het kan en mag weer. Zo was mijn gezelschapsdame gisteren Marjolein, die met het voorstel kwam naar de film te gaan. Goed plan, zo bleek.

De film Silence of the Tides van Pieter-Rim de Kroon is heel bijzonder, al was het maar omdat deze toeschouwer zich bij het zien van de beelden in een totaal ander land en ander tijdperk waant. Er wordt nagenoeg niet gesproken in de film, de beelden vertellen het verhaal. Het zijn stuk voor stuk prachtige - poëtische, maar soms ook harde -  beelden van de wijdse natuur, de vele bijzondere dieren die er leven, mensen die op de wadden leven, het ritme van de getijden. 

Mooie 'running gag' is een piepklein posttreintje dat over een kaarsrecht spoor van hot naar her dendert en door de lokale postbode - hij zou subiet gecast kunnen worden voor de rol van Sil de Strandjutter - bestuurd wordt. Op die manier ontvangen de eilandbewoners hun brieven, pakketten en wat dies meer zij.

Ook boeiende beelden van kokkelvissers aan het werk, en van tijd tot tijd een dame die gedragen accoorden aan een kerkorgel ontlokt en zo bijdraagt aan de sfeer van de film.

Ik moest onwillekeurig denken aan epische films zoals van Tarkovski (Nostalgia) maar ook lijkt de maker van de film geïnspireerd te zijn door Bert Haanstra. 

Zoals De Volkskrant schreef over de film: "Silence of the Tides geeft een hypnotiserende blik op de cycli en contrasten van de seizoenen: leven en dood, storm en stilte, de massa en het individu. een poëtische overpeinzing zonder voice-overs of interviews tegen een overweldigend decor van lucht, water, wind, mist en voortdurend veranderend licht". 

Vandaag (donderdag) had ik afgesproken met Marij Gosker om 'bij te kletsen'. Marij ken ik nog van jaren geleden toen ik nog in het Statenkwartier woonde en deel uitmaakte van de vriendenkring. Dan hebben we het wel over 50 jaar geleden!

Dat zijn toch wel de leuke dingen van facebook: er is veel kritiek op mogelijk, ook terechte, maar het blijft een prima platform om vrienden, kennissen, collega's enzovoorts te 'her-ontmoeten'. En hoewel we het allemaal 'druk' hebben, is het ook leuk om zo nu en dan 'real live' contact te hebben. Uiteraard is er in een halve eeuw leven veel gebeurd, genoeg gespreksstof!  

1 van de 4 onder zonnige omstandigheden ge4rd

Mijn verjaardag heb ik dit jaar weliswaar niet uitbundig gevierd, maar het was toch leuker dan ik in januari had durven voorspellen. Het is vooral in familiekring gevierd, met overdag een uitstapje naar familie- en attractiepark Plaswijckpark en 's avonds een etentje in Restaurant Pex. Al met al zeer geslaagd!

Eigenlijk heb ik de afgelopen weken niet veel getraind, hooguit twee keer per week wat hardlopen en even zoveel keren lichte krachttraining in 'het honk.' Dat kan allemaal weer, zonder restricties!

Vandaag - 27 maart - was alweer de laatste aflevering van de 1 van de 4 loop. Die zou aanvankelijk bij The Hague Road Runners worden gehouden, maar mede door de coronamaatregelen kon de organisatie de aanvraag voor het evenement niet tijdig indienen. De gemeente kon toen helaas geen toestemming verlenen. Zoiets was het. Hoe dan ook kon de loop toch doorgang vinden, en wel bij collega-vereniging Haag Atletiek. 

Er waren minder lopers dan verwacht, vermoedelijk omdat amper drie kilometer verderop de Puinduinruin werd gehouden. Dat werd dus voor veel lopers kiezen of delen. Nou ja, dat delen ging sowieso niet want beide evenementen gingen om 11:00 uur van start. Bij Haag was dat de vertrektijd voor zowel de 5 als de 10 kilometer.

De meeste lopers gingen voor de 10 kilometer. Juist vanwege het relatief weinige trainen en lichte fysieke ongemakken had ik ingeschreven voor de vijf km. Die afstand loop ik nu al een hele tijd, ook bij De Koplopers en Bertus, en dit jaar kwam ik steeds niet onder de 30 minuten uit. Tand des tijds. Ja, ik weet het, ik moet het eigenlijk niet meer over 'tijden' hebben, het is ook niet echt belangrijk maar het zit er zo ingebakken bij mij dat ik het toch steeds vermeld.

Al chillend kijken naar de prijsuitreiking

Het was heerlijk weer voor de lopers: volop zon, amper wind en een temperatuur die ideaal was om te lopen: zo'n 16, 17 graden. Of het vooral daaraan lag weet ik niet maar ik heb voor mijn gevoel lekker gelopen. Misschien doordat ik de afgelopen twee weken ietsepietsje ben afgevallen. Ik liep zonder forceren, dus 'natural', in een redelijk tempo en anders dan voorgaande keren kwam het - overigens niet dramatische - 'inleveren' pas na ruim vier kilometer i.p.v. na twee kilometer. Uiteindelijk kwam ik in 30:39 over de finish. Naderhand begreep ik dat de 5km iets langer was. Uitslagen hier!

Na afloop was het goed toeven en 'chillen' op het zonovergoten terras van Haag Atletiek. Het was er dan ook behoorlijk druk. Na enige tijd vond de prijsuitreiking plaats. De snelste lopers en loopsters in diverse categorieën die aan minimaal drie van de vier edities hadden deelgenomen werden in de bloemetjes en/of bekers gezet. Als vereniging was Sparta eerste in het klassement, gevolgd door Haag Atletiek,  The Hague Road Runners en De Koplopers.

Een mooie afsluiting van het seizoen en tevens de start van een nieuw seizoen met veel loopevenementen deze lente!

Lentelucht en Kunst ademen

De laatste weken met enige afwisseling gewandeld en een beetje hardgelopen. Dat culmineerde afgelopen zondag in een kort loopje bij De Koplopers. Het was mooi weer, zonnig en niet overdreven veel wind. , maar toch ging het ditmaal niet gemakkelijk, ondanks dat ik niet hard van start ging zat ik al snel 'boven mijn adem'. Maar goed, ook deze vijf kilometer heb ik weer volbracht.

Ook begint er opnieuw structuur te komen in de (kippen)krachttraining op woensdag- en vrijdagochtend. Het is gezellig als vanouds, de harde kern oudere jongeren van vóór cojona is weer actief. En na het uurtje stoeien met gewichten en andere toestellen, is het goed koffie drinken in de kantine. De gesprekken gaan over van alles, ook politiek en in dat verband hoorde ik dat er ook in Het Kunstmuseum kon worden gestemd.

Dus besloot ik, na een afsluitend loopje naar en door het Westduinpark (ten dele met Pierre, Vincent en Ton) en een verfrissende douche, die middag het stemmen te combineren met een bezoek aan het museum.

In de stemming, uit de kunst!

Er zijn op dit moment best interessante exposities in het museum. Zeker het bezichtigen waard.

In een van de zalen is een expositie met werk van de Tsjechische kunstenaar Alphonse Mucha (1860-1939) te bewonderen. Zijn stijl stond synoniem voor de Art Nouveau, de destijds moderne stroming in de kunst die het straatbeeld van Parijs domineerde.
Naast werk (vele affiches e.d.) van Mucha wordt ook aandacht besteed aan hoe zijn werk naderhand resoneert met de popcultuur, flowerpower en Woodstock, te zien in de ontwerpen van platenhoezen en concertposters van bands als Martha & The Vandellas, The Rolling Stones en Pink Floyd.

Bij een andere expositie (op de parterre) zie je zeer aparte maar fraaie kunst van de Britse kunstenaar en winnaar van de Erasmusprijs Grayson Perry (een aantal kunstwerken staat hierboven). Hij werkt met een grote diversiteit aan technieken en materialen, en noemt zichzelf  'een pottenbakkende travestiet'. 
Maar de grootste expositie op dit moment is toch wel de overzichtstentoonstelling van de portugese kunstenares Paula Rego. Indrukwekkend, zowel van stijl - enorm krachtig - als van productiviteit. Er hangen meer dan zeventig schilderijen, collages, etsen en tekeningen, bijna alles op buitengewoon groot formaat. Meer over werk en leven van deze kunstenares, maar ook van Mucha en Grayson Perry is uiteraard te vinden op de website van Het Kunstmuseum Den Haag.

Bewegen in Leiden, Voorschoten en Bierdrinken Met Mate(n)

 

Bovenstaande tekening (houtskool en potlood) maakte ik voor de weekopdracht van Project Rembrandt, waaraan iedereen die dat leuk vindt - online - kan deelnemen. Deze week was het thema 'beweging'. 

Beweging was er ook de afgelopen twee weken, zij het op redelijk ontspannen wijze. En als ik 'ontspannen' schrijf, heb ik het uiteraard niet over wat er nu in de wereld gaande is. 

In de privésfeer is er af en toe wat getraind: maandag 28/2, daags na de Bertusloop, draaide ik deels met Pierre, Ton en Vincent wat 'minuutjes' door Meer en Bosch. Dit volgens het schema 2-3-3-2-1 minuten, en dat twee keer. Zelf heb ik één serie meegedaan, op de terugweg naar huis maakte ik dit goed door drie keer tweehonderd en eenmaal 800 meter te versnellen.

Woensdag naar het krachthonk met de andere mannenbroeders, daarna koffie drinken in de kantine. Vervolgens een loopje over een gevarieerd parcours, aanvankelijk met Pierre en Vincent, daarna ging ik mijn eigen weg via de duinen en over het strand richting Kijkduin. Bij de visserskeet omhoog, waarna ik via het duinfietspad terugliep naar de Laan van Poot. Daar nog even gedouched en dan naar huis.

Leiden in lust

Vrijdag gingen we naar Leiden voor een korte stadswandeling, met als highlights een bezoek aan Molenmuseum De Valk - met veel moeizaam geklim via steile trappen naar de verschillende verdiepingen, een lunch - op het buitenterras - bij 'Meneer Jansen' - en een bezoek aan de Pieterskerk en Museum Boerhave. Foto's zal ik deze week in diverse albums plaatsen.

Bierproeven met mate(n)

En op zaterdagmiddag was er een heuse bierproefmiddag bij Frank! De eerste sociale meeting van meer dan vier personen in een huiselijke setting. Dat is lang geleden!

Foto's: Rob Pronk

Iedereen (acht clubvrienden) had enkele flesjes van - bij deze of gene bierspecialist verkregen -geestrijk vocht meegenomen, en er waren glaasjes en versnaperingen zodat we in optimale sfeer van de diverse bieren konden genieten en op een formulier onze waardering konden noteren. Saillant detail is dat twee van de deelnemers - gastheer Frank en Robert - hun zelfgemaakte bieren uitserveerden. Het bleek een eclatant succes, het waren zeer frisse, smakelijke biertjes die door iedereen goed werden ontvangen en beoordeeld. Met illustere namen als 'Deborah' en 'Blondie' lijken de heren aan te geven waar hun smaak naar uit gaat: "Gentlemen prefer blondes"....

Voorschotenloop

En dan was er de Voorschotenloop! Een van de loopevenementen in het kader van het Zorg en Zekerheid Circuit. Zelf heb ik mij niet ingeschreven voor het hele circuit, maar altijd leuk om aan zo'n 'los' loopje deel te nemen. De keuze was voor 5, 12 of 16 kilometer, ik had mij vooringeschreven voor de vijf kilometer. 

's Ochtends vroeg ging ik met de tram naar het Centraal Station Den Haag, waar ik met 'loopreisgenoot' Jan G. had afgesproken. Koud dat het was! Weliswaar scheen de zon de hele dag volop, dus in die zin was het prachtig weer, maar echt behaaglijk werd het niet.

Foto Loopwedde 6 (2017)

Met de trein naar De Vink, waar we uitstapten. Het zou zo'n tien minuten lopen zijn naar Loopwedde 6. Omdat we echter aanvankelijk ruim een kilometer de verkeerde kant opliepen (my fault), werd dat wat langer, ruim twintig minuten. Maar we zijn er gekomen (sportcomplex Weddeloop 6) en zelfs toen was het aan de vroege kant. Dus genoeg tijd om koffie te drinken, om te kleden en in te lopen.

Jan G. liep niet mee vandaag vanwege een hardnekkige hamstring-blessure, maar hij vindt het altijd leuk om aanwezig te zijn, te kijken en een praatje met deze en gene te maken. 

Voordat de 5 kilometer (als eerste onderdeel) om 11:00 uur van start ging, werd op verzoek van de burgemeester één minuut stilte betracht vanwege het oorlogsleed in de Oekraïne. Dit gebeurde naderhand ook bij de overige afstanden, zo heb ik begrepen. Maar daarna ging de relatief kleine meute op weg.

Mijn instelling was vandaag om gewoon 'lekker te lopen', van gedrevenheid was amper sprake. Ik voel mij goed maar ben niet in mijn persoonlijke topvorm, dat komt pas veel later in het seizoen (maar dan moet ik wel goed doortrainen). Dus lekker met de meute mee en mij niet gek laten maken.

Ik liep onderweg in één tempo, waarbij ik mensen passeerde en mensen mij voorbijgingen. Uiteindelijk kwam ik in iets meer dan een half uur over de meet. 30'33'' om precies te zijn, mooi zat voor vandaag.

Uitslagen van de Voorschotenloop hier!