Masamuda in Vlaardingse Broekpolder

Het was redelijk mooi weer vandaag, dus maar weer de paden op de lanen in. Ditmaal naar de Vlaardingse Broekpolder. Zoals altijd is daar weer veel ruige natuur, al is het landschap minder bloemrijk dan in mei en ook laten de vogels zich minder tot niet horen. 

Wat je nu wel ziet zijn bramenstruiken die volhangen met grote zoete vruchten. En zo nu en dan zie je een vlinder dwarrelen, maar het grote gebied in aanmerking genomen, kan ik niet spreken van grote aantallen. 

Niet gepland, maar wel leuk was een bezoek aan Masamuda, dat elke zondagmiddag van 12 tot 16 uur is geopend voor het publiek, waarbij een gids toelichting geeft op wat er te zien is.  Toegang is gratis. 

Masamuda is een educatief archeologisch erf. Gemeentelijke of andere subsidies zijn er niet, wel is er een aantal sponsors. Op basis van archeologische vondsten hebben vrijwilligers  wetenschappelijk verantwoorde reconstructies van huizen en hun inrichting gebouwd. De bezoeker krijgt dan een indruk van hoe er duizenden jaren geleden (prehistorie en middeleeuwen) werd geleefd. Een soort 'mini-Archeon' is het eigenlijk.

Wie belangstelling heeft, via deze link meer info! Masamuda.nl

Over haagse wegen en dreven

Het was nog even haasten vanmorgen. In beginsel gaan we elke eerste zaterdag van de maand met een - inmiddels sterk gereduceerd - groepje 'Doornvogels' wandelen. Bijna te laat kwam ik er achter dat het deze tweede augustus zover was. 

Daarbij kwam dat ik erg vroeg was opgestaan - rond vijf uur, wat voor mij (vooral 's zomers) normaal is - en na het uitlaten van onze logeerhond Jax en het klaarmaken van het ontbijt achter mijn pc prompt in slaap was gevallen. Ik schrok om negen uur wakker. Hurry Up, we hadden om tien uur afgesproken bij Paviljoen Malieveld. Dus snel rugzak van inhoud voorzien en fluks naar Den Haag CS gereden, waar ik mijn fiets kwijt kon in de fietsenstalling trapopwaarts.

Na de koffie gingen we op pad. Het was een thuiswedstrijd ditmaal. Walter had een en ander van tevoren uitgestippeld, en het werd een voor huidige begrippen vrij lange wandeling, naar schatting zo'n 12, 13 kilometer in totaal. Vroeger liepen we minstens 21 kilometer, maar dat was vroeger.

De wandeling vanaf de poffertjestent ging langs De Koekamp (zonder koeien maar wel met herten) naar het Haagse Bos, en dan rechtuit, bij de Van Alkemadelaan oversteken en weer verder richting Huis ten Bosch. 

We wilden nog even aanbellen bij Koning Willem en Máxima voor een bakkie koffie maar ze waren niet thuis, helaas. Dan maar verder. 

Even later staken we de Rijksstraatweg over en vervolgden een groene route via Groendael, Clingendael en Klein Zwitserland uitlopend op de paardenmanege.

En al die tijd is het, ondanks de lichte bewolking maar vooral ook zon en een gematigde zomertemperatuur, droog gebleven.

Aan dezelfde Plesmanweg hebben wij gelunchd bij 'Suus', een groot hotelrestaurant met - wat ik zou willen noemen - in 'moderne jaren vijftig kleuren' ingerichte parterre van wat ooit een ministerie was. Hoewel de menukaart geen al te ruime keus bood, was de lunch die wij alle drie namen (vlaamse frieten met een smakelijke gevarieerde salade) voortreffelijk en de bediening was uitermate en oprecht vriendelijk. 

Na de lunch nog een laatste twee kilometer naar het station Den Haag CS, waar onze wegen scheidden. Tot de (of een) volgende keer!