On-line gallery

Vandaag een 'soort van' presentatieboekje gemaakt met schilderijtjes e.d.: Ik had wel behoefte aan een zeker overzicht. Voor het selecteren en samenstellen had ik nu de tijd vanwege het slechte weer (hoewel dat 's middags meeviel) en een zieke (griep?) thuis. En koken hoefde ik niet. We zouden ook een eter krijgen, maar dat moet worden uitgesteld. 

Bij deze dan het boekje dat ook online te bekijken is!

Cross na aardse en hemelse geneugten

Vandaag weer eens aan een recreatieve korte cross deelgenomen bij The Hague Road Runners, mijn 'oude cluppie'. De meeste deelnemers deden mee aan de lange cross (ca. 7,5 kilometer naar verluidt) die voor het wedstrijdklassement geldt, maar voor mij ging het gewoon om meedoen voor de fun. 

Gelukkig werd het relatief mooi weer, met zelfs een beetje zon, en was het parcours lang zo drassig niet als verwacht. Ik heb de twee ronden over het mooie bosrijke parcours volbracht, en ook al gaat het niet meer snel, toch wel tevreden.  Na afloop met een paar clubgenoten op de foto (onder wie Sandra, Francis en Carel) en weer later onder het genot van koffie en pannenkoek nog wat nagepraat met Pieter Fris (trainer bij Sparta en ooit een snelle regionale loper), Mattijs, Marlon en Jan G. 

Wat het weer betreft was het een erg somber en nat weekend, vooral zaterdag. Toen gingen wij met de hele familie kijken naar de intocht van Sinterklaas. Verzamelpunt was bij ons thuis, waar wij voor koffie met versnaperingen en de lunch hadden gezorgd. Daarna met twee auto's naar de Frederik Hendriklaan.

Ondertussen kwam de regen bij bakken uit de hemel en dat werd niet minder toen we een plaatsje zochten langs de route. De paraplu's boden amper soelaas. Het duurde niet lang of we sopten in onze schoenen maar de stoet kwam ook al snel langs waarbij de slechtgewassen pieten de handen van de kleintjes vulden met snoep en pepernoten. Die waren in ieder geval blij en daar gaat het uiteindelijk om.

Terwijl de anderen een lokatie zochten om koffie te drinken, ging deze opa terug naar huis om zich om te kleden en vervolgens naar de door Arne gearrangeerde Bierproefmiddag te gaan. Omdat de tram naar Loosduinen vanwege de intocht niet de gebruikelijke route reed, moest er weer een flink eind worden gelopen door de nattigheid, maar uiteindelijk was ik ter bestemde plekke. Kon toch nog een paar uurtjes meedoen met het nuttigen van lekkere herfstbokbiertjes en allerlei versnaperingen waaronder een stoofpotje met rijst van Ton, chocoladetaart van Robert, Appeltaart van Rob en chocolade-dadel-notentaart van Frank. Alles was heel lekker.

Al met al was het weer gezellig!

Requiems

In de hemel is geen bier, daarom was het goed die middag bier te hebben gedronken alvorens open te staan voor hemelse ervaringen. Die kwamen 's avonds.

Toen ging ik met de bus naar De Nieuwe Badkapel aan de Nieuwe Parklaan om een concert van het Haags Toonkunstkoor bij te wonen. Dit omdat koorlid en clubvriendin Marlies Alberts ons op dat concert had geattendeerd en een kaartje had gereserveerd.

Er was veel belangstelling van  het publiek, een uitverkochte kerk! Nu ben ik, hoewel opgegroeid in een licht-klassieke (operette)omgeving, niet zo van de klassieke muziek, al ga ik bijna elk jaar naar de Matthaus Passion. Het werk van Maurice Duruflé en Gabriel Fauré was mij echter minder tot niet bekend. Maar de uitvoeringen van de door hen gecomponeerde requiems werden deze avond wonderschoon vertolkt door de het koor, begeleid door het Ars Musica Orkest en onder leiding van dirigent Patrick van der Linden. Ook werd er nog werk van Claude Debussy vertolkt. 

Er was een korte pauze, waarbij ik van balkon wisselde. Eerst zat ik bij Paul V. en Paul K. maar ik kreeg een beetje nekkkramp en had ook geen totaaloverzicht van het optredende koor. Omdat er echter een duurder kaartje voor mij was gereserveerd mocht ik op het frontbalkon plaatsnemen.

Na afloop weer terug met de bus, die vlak voor de Badkapel stopt en uiteraard meteen volstroomde met concertgangers. Thuisgekomen nog wat (alternatieve) nieuwsprogramma's en muziek geluisterd en dan naar bed. De volgende ochtend voelde niet goed: geen zin om te gaan lopen, kort geslapen, algehele stramheid en lage rugpijn. In de loop van de ochtend ging het wat beter en toch maar de weg naar Wassenaar ondernomen. En dan zijn we weer bij het begin van dit bericht...

In het hof van Koning Karmozijn

Ik wil niet de filmrecensent uithangen, wat bijna onvermijdelijk is als je iets wil vertellen over films , maar de afgelopen weken heb ik toch een aantal films gezien in Het Filmhuis Den Haag die de moeite van het bekijken waard zijn. Zoals de Gouden Palm winnaar 'Anatomy of the Fall' (indrukwekkend acteerwerk maar een nogal uitgesponnen thema), 'Sweet Dreams'  over Indonesië in de nadagen van het koloniale tijdperk, en - wat zeker mijn 'Cup of Tea' is - de documentaire 'In the Court of the Crimson King'.

Die laatste docu is - met name voor liefhebbers van progrock en zeker van King Crimson - indrukwekkend te noemen. In ruim anderhalf uur wordt het 50-jarig bestaan van de band verkend aan de hand van interviews met diverse leden van de huidige en vroegere groepsleden, waarbij meestergitarist Robert Fripp steeds een centrale en dominante rol speelt. 

Fripp is een intrigerende man, die er al jaren uitziet als 'A Real English Gentleman'. Wie hem niet kent, zou denken met een keurige hoogleraar of senior-accountant van doen te hebben. Altijd strak in het pak, met stropdas en - vooral op het podium - opvallend door onopvallendheid. Zo speelde hij een tijdlang zijn virtuoze gitaarloopjes - waarop hij elke dag urenlang oefent - uit het zicht van de spotlights, in de schaduw. 

In de interviews die regisseur Toby Amies met de man had - en niet altijd makkelijk waren, Fripp kan scherp reageren - kwam hij naar voren als een gevoelige, zeer gedreven en gedisciplineerde man, zowel  veeleisend voor zichzelf als voor zijn fellow muzikanten. En dat alles in het teken van de muziek, met als hoogste doel het eveneens veeleisende publiek mee te voeren naar een muzikale en zelfs existentiële

piekervaring.

.

Zelf heb ik een aantal keren KC live zien optreden en heb - vooral in Vredenburgh Utrecht een paar jaar terug - die bijna orgastische uitbarsting van muziek eveneens als verheffend ervaren. 

Ook mooie momenten in de film waren de interviews met bandleden van weleer onder wie zanger-gitarist Adrian Belew, die met Fripp jarenlang optrad totdat de laatste hem uit de band zette omdat hij een andere line-up voor ogen had. Dit tot grote verbazing van Belew, niettemin heeft hij geen hard feelings voor dit besluit en verklaart nog steeds een goede vriendschapsband met Fripp te hebben.

Een ander gedenkwaardig onderdeel van de docu zijn de open gesprekken met de terminaal zieke toetsenist Bill Rieflin, die niet lang na het uitbrengen van de film is overleden.

In Search of Humanity: met de doornvogels naar Ai Weiwei

Aan het eind van een op zijn zachtst gezegd stormachtig en nat weekje was het zaterdag weer wandeldag met de doornvogels. Het werd echter een korte stadswandeling vanaf Rotterdam CS naar De Kunsthal. En naderhand ook weer terug, we zullen op deze dag hooguit zes kilometer hebben gelopen. 

Reden was natuurlijk vooral het weer: kil, uitgesproken nat en nog steeds vrij veel wind. Anderzijds was het een mooie gelegenheid om de grote expositie 'In Search of Humanity' van de wereldberoemde kunstenaar Ai Weiwei te bezichtigen. En daar hadden we geen spijt van. 

Maar eerst in 'De Huiskamer' van Rotterdam CS gestart met koffie en gebak. Dit nog in verband met de verjaardag van Dea. Bij terugkeer enkele uren later zouden we wederom op deze plek een afzakkertje nemen.

Vervolgens naar De Kunsthal via een mooie en gezellige route. Het was daar een drukte van belang. Wat wel de verwachting was, niet alleen vanwege het weer maar de expositie an sich mag gerust een 'hit' op cultureel gebied worden genoemd. 

In de eerste maand na opening hebben al meer dan 50.000 mensen de Kunsthal bezocht. Op grond van reacties op social media en uit het publieksonderzoek is gebleken dat het publiek - gevarieerd in leeftijd - zeer lovend is over het groots opgezette overzicht dat 120 kunstwerken uit de ruim vier decennia durende carrière van Ai Weiwei behelst. 

Ai Weiwei is een van de meest gedreven, maatschappijkritische en productieve kunstenaars ter wereld, dat blijkt wel uit deze indrukwekkende tentoonstelling. Voor meer informatie zie hier! 

Kunstliefhebbers, gaat dat vooral zien maar geen haast want de tentoonstelling is tot en met zondag 3 maart 2024 te zien. 

Mijn foto-impressie van de Ai Weiwei expositie staat overigens in dit album. 

Houtloop!

Zondag (vandaag dus) de weergoden getrotseerd om in Delft (bij AV 40) mee te doen aan de Houtloop. Het is lang geleden dat die gehouden werd, volgens mij was de laatste keer nog voor het pre-cojonatijdperk. En hoewel het best een regenachtige en behoorlijk frisse dag was, bleef het tijdens de loop zo goed als droog. Ik 'deed' de vijf kilometer. Moet zeggen dat het best goed ging maar bijna iedereen heeft er uiteindelijk zo'n vier minuten langer dan voor hen 'normaal' is over gedaan. Het zou onder meer te maken hebben met een omleiding vanwege een omgevallen boom.

Erg veel deelnemers waren er niet, ook dat had  waarschijnlijk met het weer te maken. Maar goed, we hebben 'het' weer gedaan!