Ik zou het nog even hebben over mijn dagtripje naar Venlo, afgelopen zaterdag. Eigenlijk wilde ik er een dagje Zuid-Limburg van maken en ook nog Schin op Geul, Valkenburg en Maastricht bezoeken, maar dat is er niet van gekomen: de regen gooide roet in het eten.
Wat niet wegneemt dat het toch een gedeeltelijk geslaagde dag was, want een bezoek aan het Museum van Bommel van Dam (VBVD) stond al langer op het programma.
Het museum - hèt museum voor moderne en hedendaagse kunst en design van Noord-Limburg - is gevestigd in een voormalig postkantoor. Dat zie je ook terug in de gevel van het gebouw, de bijzondere belettering en de structuur van enveloppen in gevel en vloer.
Een belangrijke reden om vooral nu een bezoek te brengen aan het VBVD is het volgende.
Tot en met 3 september 2023 (dat is al gauw) wordt een selectie van iconische klassiekers en nog nooit eerder tentoongestelde werken van Armando (1929-2018) vertoond.
Armando was één van de grootste naoorlogse kunstenaars van Nederland, en ik had de eer om hem te interviewen. Dat was in 2013, in zijn woning in Amstelveen. Van daar uit pendelde hij regelmatig naar Berlijn om in zijn immense atelier aan de slag te gaan. Daar maakte hij veel van zijn werk, krachtige, monumentale schilderijen die gaan over schuld en onschuld, daders en slachtoffers, goed en kwaad.
Het interview werd onder meer gepubliceerd op de kunstsite 'If Then is Now'.
Terug naar het museum.
De tentoonstelling is doorvlochten met gesprekken tussen Armando en zijn beste vriend Cherry Duyns. Die werpen een blik op de kunstenaars vanuit een persoonlijk perspectief, waardoor je een indruk krijgt van Armando's veelzijdige oeuvre en zijn gedachtegang.
Hieronder een van de vele absurdistische sketches die in de loop der jaren door Cherry Duyns en Armando zijn gemaakt. Een aantal daarvan werden in de jaren zeventig uitgezonden door de VPRO onder de titel 'Herenleed.