Aan de zijlijn

Vandaag een dagje Delft. In tegenstelling tot voorgaande jaren niet als deelnemer van de Golden Ten of de Golden Five, maar als toeschouwer. Want: altijd leuke sfeer daar op Hemelvaartsdag, en die loop - vandaag weer massaal bezocht met ca. 9000 deelnemers - behoort tot de aantrekkelijkste loopevenementen in de regio. Zeker bij mooi weer - en dat was zo vandaag.

Eerste actie ging richting Kobus Kuch voor een niet te versmaden koffie met een - als altijd - puik stuk appeltaart met harde korst en een copieuze toef slagroom. Was meteen mijn lunch...

Daarna wat rondgelopen waarbij ik de nodige bekenden tegenkwam, waaronder generatiegenoot Bert Gerritsma met zijn nichtje en neef met twee vrienden. Zij gingen allemaal voor 'de vijf'. Bert zou deze dag zijn jonge nichtje coachen bij haar eerste vijf kilometer.

Heb ook nog wat foto's gemaakt van de vijf kilometer (link hieronder).

Golden Ten (5 kilometer), een impressie (myalbum.com)

Maar het was niet het enige loopgebeuren de afgelopen dagen.

Baanwedstrijd Haag Atletiek (1500 meter)

Dan was er woensdagavond nog een baanwedstrijd aan de Laan van Poot. Dit in het kader van het HAAG111 klassement. Drie groepen gingen van start, variërend van minder snel, gemiddeld snel en heel snel. Afstand: 1500 meter.

Ook daar was ik bij met mijn fototoestel.

Haag Atletiek Baanwedstrijd (myalbum.com)

t blogje van vandaag bevat minder tekst 

Engelandvaarders richting Ipswich (15e Stena Essex Experience Walk)

De laatste keer dat ik deelnam aan de Essex Experience Walk was eind oktober 2019. Dus vóór 'Kojona' en ook voor de Brexit. Vorig jaar had ik mij wel aangemeld maar moest op het laatste moment als destijds 'paspoortloze' afzeggen. Met louter een identiteitskaart op zak kwam je namelijk het UK niet meer in.

Niet getreurd, volgende keer beter, dacht ik toen. Dus dit jaar tijdig een paspoort aangevraagd en verkregen. Nadat het bericht van organisator Johan Knoester kwam dat er weer een wandeling georganiseerd zou worden, kon ik het groene licht geven.

Zodoende ging op vrijdagavond 3 mei met een lichtelijk overladen rugzak richting haven van Hoek van Holland. Niet met auto, fiets of benenwagen, maar met het openbaar vervoer (tram met overstap op bus).

Ruim op tijd was ik in de terminalhal van de Stena Line. Even later arriveerde het organisatieteam in de vorm van Jan Knoester en Bonne Altena en ook de anderen. Van de 30 deelnemers kwam het overgrote deel uit Friesland, vooral zij hebben nog een aardig stukje moeten reizen naar 'De Hoek'.  

Na het inchecken, het in ontvangst nemen van de boarding card en de paspoortcontrole konden we via een lange overdekte loopbrug wandelend naar de boot om aldaar de hutten te betrekken. Even later naar Dek 9 waar het loungegedeelte was met een bar en aan de zijkanten overal zitjes. We konden daar gezellig 'socializen' onder het genot van een biertje of ander al dan niet geestrijk vocht. 

De volgende ochtend werden de passagiers al vroeg gewekt met de letterlijk opwekkende tune 'Don't Worry, Be Happy'. Als vroeg-opstaander vertrok ik al snel naar beneden en bestelde 'A Typical English Breakfast'. Een goede basis voor de lange wandeling die gepland stond...

Moet er nog wel bij vertellen dat ik er een hard hoofd in had of het wandelen zou lukken: drie dagen eerder was ik nogal hard gevallen op straat met een bloederige schaafwond op de linkerknie en een behoorlijk geblesseerd aanvoelend rechterbeen. Woensdag kon ik amper van de bank tot de kamerdeur komen met dat stijf-stramme pijnlijke been. Toch steeds in beweging gebleven en paracetamol geslikt. Dat hielp wel.

Na het ontbijt liepen we naar het treinstation van Harwich, dat aansluit op de terminal. Daar stonden auto's klaar waar de - voor de wandeling overtollige - bagage in bewaring werd genomen. Daarna op weh voor het eerste deel van de wandeling: ongeveer zes kilometer gaans naar de kust van Harwich. Daar stond een veerpontje gereed om ons over te zetten naar Shotley Gate.

Wandelend door Harwich en langs de boulevard kwamen herinneringen boven bij degenen die ooit deelnamen aan de Discovery Run. Ook nu weer was de kerk de plek waar de traditionele groepsfoto werd gemaakt. Daarna op weg naar 'het pontje' dat in feite een mooi geel bootje was dat plaats bood aan enkele tientallen personen. Wij pasten precies.

Eenmaal aan de overkant, liepen we langs de boulevard, muzikaal begeleid door nachtegalen in de weelderig begroeide groenstrook aan de overzijde, richting Shotley Gate. Het werd een wandeling met veel landschappelijk schoon en onderweg van die authentieke plekjes (kerkjes, monumenten enzovoorts) die Engeland rijk is. Een groot deel ging over een smal pad bovenop een dijk. Een eerste echte rustpauze was bij een uitspanning buiten. 

Daar was het goed toeven in de zon, die uitbundig scheen. Wat geen vanzelfsprekendheid meer is in deze tijd.

Na deze 'break' vervolgden wij onze weg over een grotendeels smal, met veel groen omgeven paadje over een kilometerslange dijk, met 'beautiful scenery' alom.

Het duurde toch nog even voordat we Pin Hill bereikten, waar we gingen lunchen. Ook weer prima geregeld. Pittige maaltijdsoepen, verse broodjes en dat biertje - of iets anders al dan niet alcoholisch - hadden we inmiddels wel verdiend.

De laatste kilometers naar onze eindbestemming Ipswich gingen niet echt van een leien dakje. Moeder natuur had een extra zwaar trailparcours uitgezet in de vorm van modderige en door de natgeregende kleigrond verraderlijk gladde paadjes. Om van de plassen waar je doorheen moest waden maar niet te spreken.

Eén persoon dacht slim te zijn door zo'n gevaarlijke 'glijbaan' te omzeilen via het naastliggende omgeploegde land. Met het averechtse gevolg dat hij tot zijn enkels vast kwam te zitten. Hij moest door anderen 'gered' worden. Geen idee wie die persoon was...

Uiteindelijk kwamen we allemaal in Ipswich aan, wandelend behalve die en die - dankzij bemiddeling van Johan - door een schone jongedame in haar auto naar het station van die stad werd gebracht. Waarmee de woorden van onze grote filosoof JC - "elk nadeel heb zijn voordeel" - alweer bewaarheid werden. 

Het was trouwens een drukte van belang in Ipswich: veel in blauw-wit gestoken voetbalsupporters die met dito vlaggen luidkeels uiting gaven aan hun blijdschap: hun voetbalclub had zojuist gewonnen en was daarmee gepromoveerd naar de 'premier league'.

Vanwege de drukte in Ipswich hebben we iets verder - in het plaatsje Manningtree - de wandeldag afgerond in een gezellige pub. 

Op weg naar die pub, bleven we om 20:00 uur 'en groupe' twee minuten stil staan. Het was immers 4 mei, Dodenherdenking.

Eenmaal in de pub, was veel voetbal te zien op tv.  Mij viel vooral die blonde Noorse reus Haaland op,  die het ene na het andere doelpunt scoorde.

Veel meer foto's van dit weekend staan in dit album! 

Van blommige biertjes naar blommige bollen

Nee, vandaag is het er niet van gekomen, hoewel ik het wel half-om-half van plan was: naar Rotterdam om naar de marathon te kijken. Had te maken met een krap tijdschema, want familiesociale verplichtingen zij ook aan de orde momenteel. Vandaar ook een haastig blogje.

Wel nog even een frisse neus gehaald: met de trein naar Hillegom en naar 'de bollen'. Altijd leuk om daar een paar plaatjes van te schieten. Wel een oerhollands gedoe en dat 'mag' eigenlijk niet meer maar toch. En op de terugweg in Leiden uitgestapt en wederom de Hortus Botanicus bezocht. Meteen een zakje kruidenthee gekocht.

Wat verder: deze week weer niet gelopen, nou ja, dat is niet helemaal waar: afgelopen week wel wat gelopen (tweemaal) op het grasveld achter het clubhuis, zo'n 40 a 50 minuten per keer. Zonder schoenen aan, dus barrevoets, gaat het nog wel, zij het na een lange warming-up.

En nou weer iets anders: Een update van en voor biervrienden.

Het biergroepje, bestaande uit een aantal leden van Haag Atletiek - categorie: Drinking Club With A Running Problem (motto van de Hash House Harriers)  - was dit maal te gast bij 'uw' cultuurbarbaar. Thema van deze zaterdagmiddag: lentebieren.  

Het was mooi weer, dus de deuren naar de tuin stonden wijd open, maar het gezelschap (7 personen) koos er voor om aan de lange tafel plaats te nemen. Want ondanks de jolijt, achtergrondmuziek (veel seventies en eighties) en typische 'mannenhumor' moest er serieus worden geproefd. Zowel Arne als Frank hadden zelfgebrouwen bieren meegenomen en deze kwamen - na inleveren van de formulieren bij Frank - als beste biertjes uit de bus. Of uit de fles, liever gezegd.

Geproefd werden achtereenvolgens: Texels Speciaalbier -Springtij, Haché bier (winter triple, made by Arne), Lentebock van Guilty Monkey, Hertog Jan Lentebock, Het orakel van Schiedam, Cygnus X-1 (een Tripel 10%, made by Frank), Gulpener Bock en Liszt Bier (made by Arne).

Echt slechte of minder smakelijke biertjes zaten er niet bij.

Saillant detail: op het flesje Liszt Bier-Liebestraum stond een QR-code waarmee je via spotify werd doorgeleid naar het bekende pianowerk van Liszt. Was trouwens een lekker biertje, blond met tonen van citrusfruit.

Hoe dan ook was het weer een gezellige sessie. Op naar de volgende keer! 

Lente update

Hoogste tijd voor een update! Er zijn weer een paar weken voorbijgegaan waarin weinig en veel is gebeurd, het is maar hoe je het bekijkt.

Laat ik beginnen met mijn verjaardag op 21 maart jl, waaraan ik dit jaar niet veel heb gedaan. Wel kreeg ik later die week familie en vrienden op visite en zijn wij uit eten gegaan. Verder drie appeltaarten en een cheesecake gemaakt. Dat was vooral voor 'de club', met name de groep 'krachthonkers' en de trainingsgroep. 

 

Verder, op tweede paasdag, ter gelegenheid van de gezamenlijke verjaardag van Gerda en Wim een rondleiding gekregen op Landgoed Te Werve, waar zij als gids fungeren. Met na de wandeling een lunch voor hun vrienden. Op dit landgoed - waar ik in de jaren tachtig mijn beste tien-kilometers liep - staan bijzondere bomen en groeien zeldzame planten.  

Bloesemwandeling

Dan was er de maandelijkse wandeling van de doornvogels. Na vorige week 'voorgewandeld' te hebben in Culemborg en een stukje in Geldermalsen toch maar voor een andere wandeling gekozen, namelijk een rondwandeling Leerdam-Asperen-Acquoy-Leerdam. Zo'n 12,5 kilometer.

Gelukkig was op zaterdag supermooi weer en het werd met ca. 25 graden zowaar warm. Het was trouwens ook een prachtige wandeling. Start was bij station Leerdam, van daaruit ging het via de aantrekkelijke binnenstad - langs de oude stadsmuur en over een viaduct - over in het buitengebied. Het is  een aanbevelenswaardige wandeling, zeker voor dit seizoen waarbij veel fruitbomen in bloei staan.

We kwamen ook langs de plaatsjes Asperen en Acquoy. Asperen heeft nog zijn middeleeuwse muren en waterpoort uit de 10de eeuw, en ook een fort dat deel uitmaakte van de Hollandse Waterlinie. Dat fort is nu deels restaurant. Wij wilden daar wat nuttigen maar het zat zowel buiten op het terras als binnen helemaal vol. Later in Acquoy, langs het pad langs de slingerende Linge, konden we alsnog lunchen in een gezellig in oud-hollandse stijl ingericht café. 

Hop On Hop Off

En gisteren (7 april) weer op pad, namelijk met een groepje van onze vereniging Haag Atletiek naar Breda voor het Bierfestival Hop on Hop off. Eerst met de trein naar Breda en van daaruit met de bus tot aan de overdekte kunstijsbaan.

Het was een geslaagd festival. De kraampjes en/of standplaatsen stonden speels opgesteld, en hoewel  het een grote hal was, waren er gedeelten met een open dak, zodat je daar lekker in de zon kon zitten.

De biertjes waren okee, aangenaam van smaak al zaten er wat mij betreft geen echte 'uitschieters' bij. Dat heeft vooral met mijn smaak te maken, ik hou van donkere, wat zoetige volle bieren en deze waren er niet bij. Logisch, die donkere bieren passen meer bij de herfst. Maar het was wel gezellig en opvallend was het aantal jongeren dat dit festival bezocht.

Later, na terugkomst in Den Haag, een snelle maar bijzonder smakelijke hap eten - babi pangang met mie en/of rijst - bij het altijd drukke restaurant Fat kee gegeten. Daarna naar huis.   

De trainingen in het krachthonk op de woensdag- en vrijdagochtenden gaan wel goed, maar hardlopen staat zó op een laag pitje dat je bijna van stilstand kunt spreken. Bijna, want af en toe loop ik nog wel eens maar moet om de haverklap pauzes inlassen. Pas na een lange persoonlijke warming up gaat het nog wel redelijk. Wandelen gaat wel maar ook dan voel ik mijn benen. Niet getreurd, we gaan gewoon door!

Overzicht schilderijen en tekeningen

Hieronder een on-line versie van een boekje, waarin een selectie van schilderijen en tekeningen. Voor een grotere weergave klik het vierkantje rechtsboven aan.

Prima loopweer bij de CPC

Duizenden mensen gaven weer acte de présence bij de CPC oftewel de City Pier Cityloop. Uiteraard is de halve marathon dè afstand waar het om draait, daar had het leeuwendeel van de lopers (M/V/?) zich voor ingeschreven. Maar ook deden veel lopers mee aan de kortere afstanden, zo waren er bijna 3900 deelnemers op de 5 km. 

Op de 10 kilometer liepen meer Haag-lopers mee, onder wie Ton Gerritsen, Carel Koester, Jan Bruggeman en Peter Coelman. Allemaal leeftijdgenoten van mij die stuk voor stuk goed hebben gelopen vandaag. Uiteraard nog veel meer clubleden, zowel op de 10 als de 21.2 km.

Het was de 48ste keer dat de CPC werd gehouden. Geen idee hoe vaak ik 'm heb gelopen, maar aan de halve marathon heb ik zeker dertig keer deelgenomen. De laatste drie jaar loop ik de 5 km, deels met enig nostalgisch gevoel. Of gevoel voor traditie: de CPC is en blijft nu eenmaal een thuiswedstrijd.

Ook vandaag weer de vijf. Na twee keer een beroerde vijf kilometer in Delft te hebben gelopen, moest ik nu maar kijken hoe het zou gaan. Eerst sporttas met inhoud afgegeven, dan naar het startvak. Daar kwam ik Jim Jimez tegen, een van de groep hardloopbloggers die zo'n tien jaar geleden van tijd tot tijd bijeen kwam voor een loopevenement of training. Dat was erg leuk en menigeen kijkt daar met genoegen op terug. Even een selfie gemaakt met Jims telefoon want ik had 'm thuisgelaten.

Na de start zette ik er meteen flink de pas in. Normaliter zak ik na zo'n twee, drie kilometer in maar nu kon ik het tempo redelijk vasthouden en kwam ruim vierendertig minuten na het startschot over de finish aan de korte kant van het Malieveld. Een tijd waarvoor ik drie jaar geleden 'niet uit mijn bed' zou zijn gekomen, maar nu was ik er content mee. 

Tot mijn verbazing zag ik naderhand dat ik in mijn categorie derde was geworden. Geeft de burger weer moed en krijg er weer zin in. Zal ook met de lente te maken hebben, hoewel het vandaag best koud was. Hoe dan ook: het plan is om weer regelmatiger te trainen.

In de namiddag gingen we naar de Hyacinthweg, nabij de ingang van de Bosjes van Pex, waar een eindeloze stoet lopers (van de halve marathon) voorbij trok. 

Dit is de kopgroep op het 10km punt. Ik heb nog meer foto's gemaakt, waaronder onderstaande. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk Haags 'geel-groen' van onze club te vangen, wat helaas niet helemaal gelukt is. 

Meer foto's zal ik morgen in de loop van de dag op deze plek plaatsen.