De Hondsrug op

Moederdag in Drenthe. In mijn geval was dat schoonmoederdag, want mijn moeder is niet meer in dit ondermaanse aanwezig. Het werd een weekendje Gieten. En ook al ontkomt zelfs het land van Bartje er niet aan om mee te gaan in de vaart der volkeren, nog kun je er schier eindeloos dwalen door uitgestrekte en gevarieerde natuurgebieden zonder een kip tegen te komen. Nou, dat is juist niet zo, je komt wel degelijk kippen tegen en ook weleens een haan, maar weinig tot geen mensen. Al naar gelang het tijdstip van de dag, 's ochtends vroeg waan je je in een uitgestorven wereld. Op de talrijke zangvogels na.

Een dag na de Run van Gieten, zaterdag 13 mei  - waar ik vorig jaar aan deelnam, dit keer had ik andere bezigheden - was ik weer in het plaatsje dat in de loop van de veertig jaren dat ik er kom amper is veranderd.

Maandagochtend had ik een lange duurloop gepland, en zowaar is het volbracht. Al heel vroeg was ik uit de veren (05:00 uur) en ben meteen maar gaan lopen: eerst richting Zwanenmeer en dan via een lang voet/fietspad naar Gasselte, ca. vijf kilometer lang, en daar rechtsomkeert dezelfde weg terug.

Vooral in de lichtbeboste gedeelten aan het begin van de route was sprake van een waar pandemonium van vogelgeluiden, alles door elkaar: merels, zanglijsters, roodborstjes, pimpel- en koolmezen, vinken, fitissen, tjiftjafs enzovoorts. Alsof je in een reusachtige volière verdwaald was.

Onderweg wel hier en daar even gestopt om een kiekje te maken. Dit parcours heb ik al ettelijke malen gelopen, maar het valt wel op dat ik er nu aanmerkelijk langer over doe dan pakweg 20 jaar geleden :-)...


Hoe dan ook is de duurloop volbracht, in 1:40' bruto.

Later in de middag nog een stukje gefietst op een van de fietsen die in de schuur bij mijn schoonzus staan. Met mijn 'betere' camera in de aanslag. Hopelijk zou ik wat vogels of ander gedierte kunnen spotten. En dat is zowaar gelukt, zie ook dit foto-album (voor de liefhebbers).

Waterwingebied AA en Hunze

Het was een fietstochtje van pakweg 15 km v.v., dat leidde naar en door een waterwingebied dat deel uitmaakt van het  AA en Hunze landschap. Hier zie je nog weilanden zoals er veel meer in ons land zouden moeten zijn, met veel natuur. Een aantrekkelijk gebied voor allerlei levensvormen. Tientallen groene kikkers vieren er momenteel hun bruiloft, van alle kanten weerklinkt hun gekwaak. Verder zag ik - nog niet veel, maar toch - vlinders zoals de Dagpauwoog, diverse witjes, citroenvlinders en het Oranjetipje.

Van de vogels zag ik onder meer de graspieper, de gele kwikstaart en de roodborsttapuit. Dat zijn geen vogels die je vandaag de dag vaak ziet. Maar hier tussen de rijkbloeiende weilanden voelen zij zich kennelijk thuis.


De weg leidde ook tot een klein boerendorpje dat nog geen 200 inwoners telt, Eexterzandvoort. Een relatief 'jong' dorp, maar toch staan er van die mooie romantische boerderijtjes waarvan je dacht dat ze alleen nog in je nostalgische verbeelding bestaan.