Kaapse Bossen en Posbank-trail

Er is veel gewandeld dit weekend, en voor de vorm is er ook wat hardgelopen op zaterdag maar dat mag eigenlijk geen naam hebben: twintig minuten 's ochtends en een half uurtje laat in de middag, direct na thuiskomst van een flinke wandeling door de Kaapse Bossen eerder op die dag.

Zaterdag was Doornvogelsdag. Ruim op tijd was ik in Doorn, na een wandeling van twintig minuten was ik bij huize Hugo. Het goede nieuws was dat ik er een stuk vroeger was dan afgesproken, het minder goede nieuws was dat alle andere Doornvogels hadden afgezegd, geheel in tegenstelling tot hetgeen het enthousiaste mailtje van Hugo eerder deze week deed vermoeden. Dus Hugo en ik gingen met z'n tweëen lopen. Eerlijk gezegd had ik die reis niet ondernomen als ik dit geweten had, waarschijnlijk had ik dan voor een 10 km prestatieloop in de buurt gekozen. Maar goed, als ('as') is verbrande turf, zei mijn oma altijd.

Wel had ik van tevoren aangegeven niet de hele wandeling mee te lopen. We liepen eerst naar Maarn, daar namen we bij een bakkertje met buitenterras koffie met een stuk voortreffelijk appelgebak erbij. Bij datzelfde bakkertje kwamen we na een mooie wandeling door de Kaapse Bossen van pakweg 15 kilometer terug.

 

 

 

Daarna liepen we nog één rondje om het Henschotermeer voordat we voor de derde keer terugkeerden naar Maarn, waar ik de trein terug naar Utrecht nam en vervolgens de trein naar Den Haag, het laatste stuk met de fiets. Zoals ik die ochtend ook naar CS toegekomen was trouwens.

Wandeltrail Dieren-Velp

Zondag was er een trail-loop, zo u wilt een alternatieve Posbankrun, van Dieren naar Velp. Maar in feite was het gewoon een stevige wandeling. En meteen een van de mooiste wandelingen van Nederland. Drie uur lang ging de weg door afwisselend gebied: bossen, heidevelden, langs een beek, over heuvels en door dalen. Werkelijk schitterend!

 

 

 

Er is veel geklommen, erg veel geklommen zelfs. En dus ook gedaald. Hoogtepunt van de fraaie wandeling was wel de Posbank, waar je een geweldig uitzicht had. Zelfs mijn metgezel, zowel uitmuntend Puinduinenrunster als Trappenloopster, voelde na afloop van de 15 kilometer haar benen wel.

 

 

 

Bij de Posbank - waar je een mooi uitzicht hebt over de heidevelden die momenteel in volle bloei staan - kwam nog een groot wielerpeloton langs, voorafgegaan door motoragenten, auto's, enfin, de hele caravan. We hoorden bekende namen omroepen waaronder die van Geert Lubberding.

Veel tekst is er ditmaal niet, maar des te meer foto's. Die kan ik niet allemaal kwijt in dit bericht, wie wil kan hier verder kijken.