Vanmorgen eerst naar een bespreking - klinkt nogal 'werk-achtig' maar afgezien van het zakelijke karakter was het privé -, bij thuiskomst meteen door voor een verlate fitness-sessie en aansluitend een loopje via onder meer Bosjes van Pex en Stokroosveld. Al met al veertig minuutjes, het weer was weliswaar regenachtig maar zachter dat daags ervoor.
Op de herfstige donderdag ervoor - gisteren dus - reden wij met dochter en kleindochter naar Leidschendam. Wij gingen naar het gezellige Veur Theater. Ditmaal was er een theatervoorstelling voor de allerkleinsten, maar ook voor volwassenen was het goed te volgen.
De voorstelling - iets langer dan een half uur - ging over Gonnie en haar vriendjes, gebaseerd op de Gonnie-boekjes van Olivier Dunrea.
In het verhaal gaat Gonnie, het gele gansje met haar rode lievelingslaarsjes, op zoek naar haar vriendjes. Zij maken met elkaar allerlei avonturen mee. Kijk, een plas! Daar kun je leuk overheen springen. Wie heeft er toevallig een rode pet gezien? En... moet je dát zien! Daar ligt een ei. Zit daar misschien een klein gansje in? En waarom komt-ie er niet uit?
Poppenspeler Jogchem Jalink (1983), bij sommigen ook bekend van TV (o.a. Sesamstraat), speelt in zijn muzikale familievoorstellingen samen met zijn poppen alle hoofdrollen. Knotsgekke wezens, pratende voorwerpen en pakkende liedjes zijn vaste ingrediënten. Jalink zag ook een voorstelling in de Gonnie-verhalen van Dunea en heeft er nu dus een voorstelling mee.
Na de voorstelling zaten we in de gezellige foyer met cappucino en een frisdrankje, waarna we in Winkelcentrum Leidsenhage wat gingen shoppen en lunchen. Dat laatste deden we in restaurant Volle Maan met poffertjes, tosti, omelet en panini met geitenkaas.
Diverse modezaken binnengegaan. Bij Henne en Mauritz spotte Daphne een hip shirtje met Zebra-motief, maar deze was er niet meer in Chloë's maat. Nu moest opa toch naar de stad om een cadeautje te kopen, dus kon hij net zo goed bij H&M Den Haag kijken of dat truitje er wel in de goede maat was. En dat was het geval, ze waren net binnengekomen!
Op straat zag ik even later een stuk of vijf, zes pubers, zo op het oog met een immigratie-achtergrond, snoeihard door de Wagenstraat rennen, achtervolgd door twee, drie beveiligers die er eveneens een respectabele snelheid op na hielden. Hoe de achtervolging is afgelopen weet ik niet, wel weet ik dat alle betrokkenen een absolute aanleg voor atletiek (met name hardlopen) hebben, potentiële talenten voor de Olympische Spelen...
's Avonds was er in het uiterst intieme portugese restaurantje Bliss een verjaardagsbijeenkomst. Niet mijn verjaardag overigens, maar gezellig was het wel en lekkere hapjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten