zaterdag 17 juni 2017

Beach Run Kijkduin wederom volbracht


"If I only could, I'd be running up that Hill". Bij menige deelnemer aan de Beach Run in Kijkduin zal gisteravond deze Kate Bush klassieker zijn opgekomen. Want het was weer een ouderwets pittig loopje over 5 of 10 kilometer, naar keuze. En heuveltjes zaten er ook in. Meer dan genoeg zelfs.

Laten het nu net die (vele) klimmetjes zijn waar deze barbaar altijd zo'n moeite mee heeft. Desondanks en ondanks de in fysiek opzicht allesbehalve rustige dagen voorafgaand aan dit evenement, ging het als een tierelier. En dat is de eerste keer dit jaar dat ik dat volmondig kan zeggen.

Ditmaal speelde het hele evenement zich af op het strand en in de duinen. De boulevard van Kijkduin maakte amper meer deel uit van het decor.

Tegen zeven uur was ik op de plaats van bestemming. Er stond een flinke rij voor de inschrijftafel: het ging echter snel omdat de meeste deelnemers hadden vooringeschreven, dus kwamen zij alleen om hun startnummer op te halen - in een envelop, ditmaal met een handige riem om je startnummer te bevestigen als aandenken.

Uiteraard weer veel bekende gezichten gezien, ook mensen van Haag Atletiek. Zoals vermeld deed een aantal mee aan de vijf kilometer, die gingen om 19:30 uur van start.


Jan G., die op het laatst besloten had niet mee te doen vanwege een sluimerende blessure, was deze avond toeschouwer en supporter. Samen liepen we naar het punt waar de lopers straks linksaf naar boven zouden gaan om via een stukje boulevard naar het Westduinpark te lopen en daar pakweg drie kilometer te klimmen en te dalen.


De 5km lopers gingen eerst van start.  Vanaf bovengenoemd punt kon ik nog foto's maken met mijn zakcameraatje die overigens aardig wat kuren begint te krijgen. Maar dit terzijde.

Achttien minuten later bereikte de eerste loper, Björn Koreman, de finish. Een onwijs snelle tijd gezien het parcours, hij had een groot gat geslagen met zijn achtervolgers onder wie Arnold Vonk, die drie minuten later binnenkwam met in zijn kielzog Jeroen Koelewijn. Maar goed, voor snelle tijden moet je niet meedoen aan zo'n loop dat meer wegheeft van een mini-trailrun of cross.

Kortom, mooie prestaties.

Omdat het wel enige tijd duurde voordat de laatste 5km loper gearriveerd was, werd de start van de 10km - die om 20:00 uur zou plaatsvinden - een paar minuten (5 à 8 minuten) uitgesteld.
Maar zodra het startsignaal werd gegeven liep ik met meerdere lopers meteen naar rechts naar de vloedlijn waar het zand minder mul was. Anders was dat eerste stuk over het strand meteen al loodzwaar geworden.

Over de rest van de loop kan ik melden dat het zwaar maar leuk was. En mooi natuurlijk. Prachtig parcours, ook al is dat de meeste fervente Westduinpark-lopers overbekend, met aardig wat klimmetjes, ook een enkel steiler stuk, paadjes met mul zand waar je tijdens afdalingen wat van de opgelopen 'schade' (=vertraging) tijdens het klimmen kon goedmaken. Maar zoals ik al aangaf: het was zwaar, het was bepaald geen 'eitje' maar gelukkig was het niet zo warm meer en er stond een beetje wind zodat 'wij' niet oververhit zijn geraakt.

De tien kilometer ging over twee ronden, dus de parcourswachters hebben we ook twee keer gezien. Op het laatst had ik nog aardig wat over, met gebruikmaking van de dalinkjes om extra te versnellen, en in een tijd van even over het uur (1 uur en 2 minuten 'en nog wat') bereikte ik na een korte eindworsteling door supermul zand, de meet. Ik was tevreden!


Winnaar van de 10 kilometer was Rutger Kramer, die ik even voor de start nog had gesproken. Door een druk werk- en gezinsleven traint hij veel voor zichzelf, dat heeft hem in ieder geval niet trager gemaakt. Met een fraaie 42 minuten was hij alle andere 10km lopers voorgebleven en mocht hij na afloop de hoogste plaats van het podium bestijgen.

Op het moment van dit schrijven zijn er nog geen uitslagen online en is er nog niet veel illustratiemateriaal (foto's e.d.) beschikbaar, daarom moeten we het maar even doen met de korte impressie van de 5 kilometer en wat losse foto's.

Het sportieve strandfeest is echter nog niet ten einde. Vandaag ga ik kijken naar de 'die hards' van de Beach triathlon, waar gefietst, gezwommen en gerend wordt.

Geen opmerkingen: