Op zoek naar Westlandse vogels

Vandaag een flink rondje (minstens 40 kilometer) door Het Westland gefietst. Het was mooi weer, overwegend zonnig, en ik had de (matige) wind overwegend mee, dus het was goed te doen. 

Eerst via het Wateringse Veld naar Midden Delfland gepeddeld, door dat merkwaardige landschap dat te omschrijven valt als een mix van natuur- en industriegebied. Mijn doel was om via Den Hoorn naar Schipluiden te gaan en dan vooral het groengebied ten zuiden daarvan.

Bij Op Hodenpijl even gepauzeerd. Met een cappucinootje in de tuin gezeten, aan een tafeltje in de zon. Het was zowaar een soort van terraservaring! En dat in deze tijd...

Verder naar Schipluiden. Daar moest ik afstappen bij een wegblokkade - een vrachtauto die aan het laden en lossen was, of zoiets - en juist op dat moment kwamen Ruud van Aarle en Harry van Maanen (gezworen fietsmaatjes) mij van de andere kant tegemoet. Zij hadden er al wat kilometers opzitten. Even een snelle groepsselfie gemaakt, met dank aan Ruud...

In Schipluiden fietste ik langs het water, via een pittoresk straatje dat overging in een dijkpaadje. Daar maakte ik ruimte voor een man op een scootmobiel. Hij zag kennelijk aan mijn camera dat ik op zoek was naar vogels: hij adviseerde mij spontaan om naar 't Kraaiennest te gaan, een natuurgebied bij De Lier, daar zouden veel bijzondere vogels te spotten zijn. 

Zo gezegd, zo gedaan. Het was toch nog wel even zoeken - en een paar keer de weg vragen - voordat ik ter bestemde plekke was. Maar inderdaad, vogels genoeg. Vooral grutto's die zich juist op deze plek, een deels drooggevallen plas, zeer thuis voelen. Overal hoorde je hun roep: 'Wikka wikka wikka' wat kennelijk ooit door de naamgever verstaan is als 'Grutto grutto grutto'. 

Behalve veel grutto's (Ik heb niet zo'n sterke telelens, dus erg groot kon ik ze niet op de plaat krijgen) waren er ook bergeenden, smienten (elders vrij zeldzaam), ganzen, zwanen en nog veel meer vogels op deze plek. Er zouden ook wulpen zijn maar vanmiddag heb ik ze niet gezien en/of gehoord.

Op de terugweg op het nog groene gebied van Het Westland kwam ik langs 't Woudt, dat mooie pittoreske plaatsje. Daar heb ik mijn tweede cappucino van deze dag gescoord, ditmaal vergezeld door een Woudste Plak, een soort cake met lange vingers er in verwerkt. Buiten in de zon zat een groepje oudere fietsers, onder wie de snelle hardloper/crossloper van weleer, Herman Kromhout. Desgevraagd zei hij dat hij allang niet meer hardliep maar fietsen doet hij als de beste.

Daarna via De Lier en het Wateringse Veld terug naar Den Haag. Het was een mooie tocht.