Actie bij Alternatieve CPC en voor de Roparun

"Toch mooi dat het weer kan". Een veelgehoorde verzuchting vanmorgen bij Haag Atletiek, waar veel leden bijeen kwamen om aan een informele - alternatieve - versie van de CPC deel te nemen. En dat precies op de dag dat de 'echte' CPC zou hebben plaatsgevonden, ware het niet dat de organisatie daarvan had besloten het te cancelen: teveel onduidelijkheden en onzekerheden rond de coronamaatregelen. Het gaat volgend jaar hopelijk wel door, afwachten maar.

Hoe dan ook: het was een geslaagd evenement. Daar heeft het weer zeker aan bijgedragen, heerlijk zacht met een zonnetje. En allemaal goedgeluimde lopers en loopsters. Het was een loop zonder tijdregistratie en uitslagen, wel een tijdklok bij de start/finish en een medaille na afloop! 

Het programma was als volgt: eerst de Racerunners, 1 km op de baan. Eventueel begeleid door een ouder of begeleider. Daarna de pupillen, eveneens 1 km op de baan. Om 10:10 gingen de deelnemers aan de 21 km van start. Zij moesten 3 rondes op de baan lopen en vervolgens vier keer de 5km ronde. 

Om 10:20 was de start van de 10 km, twee rondes van 5 km. Een filmpje van de start staat hierboven.

Tenslotte de deelnemers aan de 5 km. Daar deed ikzelf aan mee. Volgende maand is er wel een 10km loop bij Haag, daar ga ik mij iets beter op voorbereiden.

Echter moest ik voor de start van de 5km om 10.20 uur nog wat aftappen, met als gevolg dat de groep al was gestart op het moment dat ik terugkeerde op de baan. Kon ik straks veertig seconden aftrekken van mijn eindtijd. Maar goed, het voordeel van helemaal achteraan starten is dat je niet verleid wordt door te snel starten, waardoor je er al na twee kilometers bijna doorheen zit.

Ik moet zeggen dat het best lekker ging: niet echt een wedstrijdtempo, meer intensief duurlooptempo. Gestaag haalde ik een aantal powerwalkers in die voor mij liepen, daarna een groepje en vervolgens kwam ik bij twee lopers - onder wie Wim van Es - waaraan ik de rest van het loopje ben blijven kleven. De laatste driehonderd meter naar de baan kon ik nog iets versnellen, we kwamen gedrieën in iets boven de 30 minuten over de meet. 

Na afloop was het een gezellige boel op het terras, ook alweer door het zonnetje dat aan kracht won. Verder was er een tafel waar deelnemers en organisatoren van de Roparun allerhande lekkernijen (pannenkoeken, cakes, taarten enzovoorts, her merendeel zelfgebakken), hebbedingen en speelgoed hadden uitgestald. Zij verkochten voor het goede doel. Zelf kocht ik twee dozen, een met een paar legpuzzels, de ander met een soort gymnastiekspel, voor onze kleindochters.

Ondertussen werd er nog driftig doorgelopen, vooral door de halve marathonners. De meesten moesten nog een rondje, maar het zag er goed uit. 

En wat de deelnemers aan de Roparun betreft: veel succes en plezier zaterdag tussen het bronsgroen eikenhout!