Sportieve en creatieve levenskunst

Een gevarieerd weekend was het, vooral zondag. Daarbij heb ik zowel sportieve als creatieve levenskunstenaars bezocht. In de eerste categorie vallen in elk geval circa 17.000 lopers die in Rotterdam de marathon gingen lopen. Iets later in de ochtend ging ik naar 010 om te kijken. 

Mijn laatste marathon liep ik in 2009, in Rotterdam. Een heel snelle marathonloper ben ik nooit geweest, ik heb 12 marathons gelopen maar onder de 3'01'' minuten die ik in 1980 in Amsterdam liep ben ik nooit gekomen. En eerlijk gezegd: het bleef altijd een loodzware afstand waarbij ik alleen de eerste (midwintermarathon Apeldoorn, eveneens 1980) met een euforisch gevoel liep. Waarschijnlijk omdat het mijn eerste was. 

Maar genoeg narcistische nostalgie, zondag gekeken naar de helden van 2023. Want een ieder die een marathon überhaupt uitloopt, is een held. Iets dat naderhand treffend werd geïllustreerd met de uitreiking van een medaille en haarband door de winnaar Bashir Abdi aan de laatste loper, Ratna Ibrahim. Beiden waren dolgelukkig en Ratna voelde zich niet minder winnaar dan Bashir. De laatste liep trouwens 2'03'', een tijd die veertig jaar geleden zo goed als onmogelijk te bereiken zou zijn beschouwd.

Op Facebook heb ik een paar foto's die ik achter de dranghekken op ongeveer 800 meter vóór de finish maakte geplaatst. Ten overvloede ook maar hier. Veel zijn het er niet, omdat ik alleen een aantal lopers van Haag Atletiek heb gespot. Lang niet allemaal (van andere Haagse clubs zag ik er niet een), maar wel de meesten die nog voor de vier uur binnenkwamen.

Ik ben niet tot het laatst gebleven want om vier uur zou ik bij De Haagse Kunstkring de expositie van Paul Versteeg en zijn echtgenote Thea Bonnecroy bijwonen. 

Maar wel nog even al wandelend het Museumkwartier bezocht. 

Het nieuwe museumpark is bijna klaar en het moet gezegd: het is heel mooi geworden. Ook de watervogels hebben het er naar hun zin, wat uit bijgaand lente-achtig tafereeltje blijkt.

Het depot van Museum Boymans kon ik niet in omdat je vooraf een tijdsslot online moest boeken. Dat had ik niet gedaan, met die drukte van de laatste jaren is spontaan ergens naar binnen gaan steeds lastiger. Nou ja, dan maar even het Natuurhistorisch Museum bezocht. 

Heel bijzonder is wel het gebouw waarin het depot zich bevind: een torenhoog komvormig bouwwerk bij het museum, waarvan de wanden geheel en al met spiegels bekleed zijn. 

Het bezoek aan het Natuurhistorisch Museum was heel leuk maar ook heel kort. Een volgende keer maar meer tijd voor nemen. Met gezwinde spoed naar het station gewandeld en in een even rappe trein richting Den Haag gestapt. Vanaf het Hollands Spoor was het toch nog een half uurtje pittig doorlopen naar de Denneweg. Precies op tijd was ik bij De Haagse Kunstkring. 

Het thema van die middag aldaar was 'De Kunstenaar Wordt Gezien.' De kunstenaars Thea Bonnecroy, Paul Versteegh, Hans la Hey en Tom Schenk hadden een selectie van hun werk 

Organisator Paul de Mol ging in gesprek met zowel de kunstenaars als de bezoekers, dit aan de hand van een door de kunstenaars zelf uitgekozen werk.