Het was gisteren een echt familiedagje. Maar er is niet alleen gekokkereld, maar ook een uurtje hardgelopen zaterdagochtend. Later op de dag anderhalf uur gewandeld met mijn zwager. Wij liepen onder meer door het 'wilde' deel van het Westduingebied. En ze waren er weer: onze Schotse Hooglanders. Goedmoedige dieren, je kunt ze tot vrij dichtbij benaderen. Maar wacht eens even... Bij die ene zag ik toch duidelijk een kwast onder zijn buik bungelen. Waarachtig, een heuse stier!
Tot dusver had ik hier in de duinen alleen koeien gezien met hun kalveren. Mijn zwager liep op de stier toe en fotografeerde hem met zijn iPod. "Niet te dichtbij!" waarschuwde ik en niet ten onrechte, want de stier draaide zich naar ons toe, boog dreigend zijn kop en draafde op ons af, zodat er niets anders op zat dan het vege lijf te redden. Ik holde terug terwijl mijn zwager zich schielijk achter een boom verschool en er zelfs een stukje inklom.
We zijn daarna via een duinpaadje met een wijde boog om de kudde heengelopen en vervolgden onze wandeling. Helaas ging het te snel om een filmpje te kunnen nemen van het hilarische gebeuren, maar de stier in kwestie hebben we kunnen vereeuwigen.
Voor het overige was het, zoals gezegd, een echt familiedagje. Weer veel in de keuken gestaan maar het moet gezegd: men was naderhand zeer te spreken over de Griekse Moussaka, de Tzatziki en de Griekse salade.
Tot slot nog dit:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten