This is The Life I Live: eerste 'Koningsnach' in Den Haag

Daryll-Ann was een van de afsluitende acts van het The Life I Live festival in Den Haag, voorheen 'Koninginnenach' geheten. Gisteren was het in feite de eerste 'Koningsnach' maar dan zonder de nacht. De groep die jaren terug furore maakte was gaat weer op tournee, compleet met de gebroeders Paulusma die zowel met hun markante boswachters-uiterlijk als hun gedreven samenzang mooi harmoniëren met de zanger-gitarist die op de zoon van Hank B. Marvin lijkt, Anne Soldaat.


Na een week waarin wij vooral hebben opgetrokken met schoonfamilie - donderdagavond gezellig afgesloten met een etentje bij Sint Joris en de Draak - was het nu tijd om de zinnen te verzetten bij voornoemd festival. Wel met een groepje, in dit geval vrienden van Haag Atletiek, want in je eentje rondlopen op zo'n festival is toch minder gezellig vind ik. Dus met Arne en zijn collega Gaby afgesproken voor Fiddlers, het grote café-restaurant op de hoek van de Schoolstraat, tegenover de Grote Kerk. Hans Drabbe was daar ook dus gingen wij met z'n vieren de hort op.

Wij kwamen zelfs een van Arnes dochters (rechts) tegen!

Alhoewel het in de vooravond even flink had geregend met in de verte wat dreigend gerommel, was het ronduit heerlijk weer, de hele avond. Windstil, erg zacht weer. Op sommige pleinen waande je je in Zuid-Frankrijk. Hans liep zelfs in een luchtig hemd rond, zonder jas, en dat was uitstekend te doen.

Wij hebben diverse kroegen bezocht  - en de sfeer was overal super-relaxt en vrolijk, geen wanklank. En dat gold ook voor de optredende artiesten: in de hele Haagse binnenstad speelden min of meer bekende bandjes en DJ's. Maar niet alleen buiten, ook in enkele cafés traden artiesten op waaronder een blueszanger annex gitarist bij Momfer de Mol en in een andere kroeg een jazz-bandje. Maar erg lang zij wij nergens gebleven.

Wel bracht de lieftallige vrouw van Ruud van Aarle - jazeker, Ruud was er ook - een mooi vlaggetje in onze driekleur op mijn wang aan om de bijzondere aanleiding van deze avond te benadrukken.

Ter geruststelling: wij hebben het vrij netjes gehouden qua drank, maar toch hadden die paar biertjes een bepaald effect op de blaas. Een van ons ging bij een Burger Kings aan het Spui naar het toilet waar zóveel belangstelling voor was dat wij wel twintig minuten hebben moeten wachten. Maar daarna konden wij meteen door naar het Kerkplein waar het vol was maar wij toch nog een plekje vlak voor het podium konden bemachtigen om een deel van de Daryll-Ann gig mee te pakken. Wij zijn geen van allen tot het laatst gebleven, zelf had ik nog een tram richting huis.