Het was een stormachtige weg naar Maasdijk vanmorgen, op de in klimatologisch opzicht meest bizarre juli-dag die ik ooit meemaakte. Maar één ding moet gezegd: Haag Atletiek, Sparta en The Hague Road Runners waren goed vertegenwoordigd bij de VTM Telecom-loop!
Hé, hoe is dat mogelijk? Die loop werd toch afgelast? Jazeker, maar dat wisten de betreffende vertegenwoordigers toen nog niet.
Ze hàdden het kunnen weten als ze eerder deze ochtend de website hadden geraadpleegd of het sms-je van de organisatie hadden bekeken. Voor een goed begrip, de afvaardiging waarover ik het had bestond uit Ton van Kleef (Sparta), Jan Groeneveld (The Hague Road Runners) en ikzelf (Haag Atletiek).
Alleen voor mezelf sprekend: vanmorgen had ik mijn twijfels om naar Maasdijk te gaan. Een paar keer Buienradar.nl geraadpleegd en steeds met de 'drie uur vooruit' verwachting. Het gaf weliswaar een niet al te florissant, maar allesbehalve rampzalig beeld te zien. Stormachtige wind, wel vervelend maar lopers hebben wel voor hetere vuren gestaan. De regen leek mee te vallen. Dus vooruit, toch maar gaan.
Eenmaal buitengekomen, bleek het toch tegen te vallen, vooral de temperatuur. Maar ik ging met het openbaar vervoer, dus beschut, naar station Hollands Spoor, waar ik had afgesproken met Jan G. de Roadrunner. We pakten de trein naar Schiedam-West, daar stapten we over op de trein naar Maassluis en daar de bus - die weliswaar na 25 minuten kwam - naar Maasdijk.
Toen we daar uitstapten, bleek de wind inmiddels nog meer aangewakkerd, sterker: het stormde dat het een aard had. En koud, vooral toen aan die windstoten nog wat - zij het weinig - hemelwater toegevoegd werd. We liepen naar de plek waar de start en finish was. Het viel ons wel op dat het erg rustig was, geen loper te zien terwijl de start van de 5 kilometer binnen een half uur zou plaatsvinden. Wij zouden een uur later (om 14:00 uur) meedoen aan de 10 kilometer.
Eigenlijk waren we niet eens zó teleurgesteld, ik was zelfs een beetje opgelucht. Ik had voor het lopen behalve een short alleen een dun t-shirtje bij me, bovendien zou ik mijn loopfrustaties toch op zondag (Kerkpolderloop) kunnen gaan botvieren.
Wij besloten terug te lopen naar het centrum van Maasdijk - waarbij wij menig pad betraden met daarop een spoor van afgebroken takken - om daar ergens te gaan zitten, voor een kop koffie en een lichte lunch. Daar kwamen we de enige andere loper van deze dag tegen, die ons vroeg of er ergens een café of i.d. was. Wij waren daar ook naar op zoek. Een medewerkster van de plaatselijke bakker verwees ons naar een veredelde snackbar aan de overzijde van het plein. Daar bestelden we koffie en broodjes.
De loper bleek Ton van Kleef te zijn, lid van Sparta. Hij was zo aardig om ons een lift terug naar Den Haag aan te bieden. Dat sloegen wij niet af, want de storm was nu wel op zijn hoogtepunt en dat gold ook voor de regen, ware slagregens. Ton bracht eerst mij naar Ypenburg, waar ik even langs mijn dochter ging om haar (en haar man en onze kleindochter) een voorspoedige vakantie te wensen. Ook Jan werd thuis gebracht, hij moest helemaal naar Scheveningen.
Ton vond het leuk kennis gemaakt te hebben met een stel lopers van andere Haagse clubs, wij vonden het op ons beurt weer leuk om hem te hebben ontmoet en waren hem dankbaar voor de lift!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten