On the long run

Onze trainer Arie Don had er zin in gisteravond. Op het programma stond een duurloop. Van tevoren had hij ons (Groep 7, indien compleet zo'n 25 mensen) geïnstrueerd om water mee te nemen. Dit om oponthoud bij pompen te voorkomen, waarmee immers het idee en effect van een ononderbroken duurloop teniet zou worden gedaan.

Kort en goed: het werd uiteindelijk een training die lang en goed bleek. Eerst een kwartiertje inlopen en wat voorbereidende oefeningen, na deze warming up gingen we ècht op weg. Via Laan van Poot en de De Savornin Lohmanlaan liepen we de duinen in, daar liepen we linksaf over het hobbelige voetpad en het daarnaast liggende fietspad naar Kijkduin.

Bij de rotonde aan het eind van de Machiel Vrijenhoeklaan splitste de groep zich in tweeën: Subgroep 1 maakte langs de puinduinen en via landgoed Ockenburg een lus naar de Monsterseweg, van daaruit snelde deze groep in dl. 2 tempo via de Haagweg richting Monster tot aan de opgang Schelpenpad. Het was een redelijk duurlooptempo en op zich kon ik de groep goed volgen, zij het dat de vermoeidheidsstoffen van de maandagavondtraining zich in de benen hadden opgehoopt. Overigens liep de elegante Alona 'Alone' een stuk voor de troepen uit zonder schijnbare inspanning.

Bij het Schelpenpad troffen we - volgens afspraak - subgroep 2, die via de wat kortere route door de duinen naar dat punt was toegelopen. De voorsten van deze groep - onder wie Henk - kwamen ons al tegemoet. Onze 'voorsten' liepen een stuk terug om de achterhoede van subgroep 1 'op te vegen'. Even later vervolgden we als één groep de weg naar boven tot aan het (nieuwe) Duinfietspad.

Vanaf dat punt liep iedereen 'in eigen tempo' terug naar Kijkduin, wat best nog een flink stuk was. De kopgroep met wie ik op de heenweg liep was dezelfde die op de weg terug voorop liep, dat waren Jan, Peter, Sonja, Carla en Jetze. Ik liep daar een meter of vijftien achter, daarna kwam Sanny die behoorlijk progressie begint te maken.

Het was best nog een pittig eind rennen. En dat ging, maar de laatste kilometer kregen mijn benen het steeds moeilijker dus kwam ik niet dichter bij de kopgroep, Maar toen we eenmaal, na het eind van het duinpad te hebben bereikt en de anderen te hebben opgeveegd, allemaal herenigd waren liep ik de laatste versnelling door de duinen deels mee, maar daarna liet ik mij terugzakken tot de achterhoede omdat mijn darmen begonnen op te spelen (krijg ik bij intense trainingen soms last van). Via de duinen liepen wij terug naar de Laan van Poot voor de cooling down. Wij waren later dan de andere groepen terug, netto hadden we 90 minuten gelopen, bruto (incl. warming up) 1 uur en 45 minuten.

Al met al was het een fijne duurloop en zeker voor mensen zoals ik - die wel veel lopen, maar niet meer zo vaak lang achter elkaar -  een goede training!