Kuierzaterdag

Wat kun je met dat zonnige weer anders dan buiten zijn? Gisteren werd het wandelen naar en over het schelpenrijke strand, waar al de nodige activiteit is in verband met de opbouw van strandtenten.

Vandaag ging ik kuieren, zomaar in het wilde weg. Vanmorgen wist ik nog niet waar en waarheen. Uiteindelijk is het een combinatie geworden van Leiden en Haarlem.

Vanaf station Leiden Centraal liep ik naar de Hortus Botanicus. Het is nog te vroeg om deze aloude tuin in volle bloei te bezoeken, maar de strakblauwe lucht en het zonnetje maakten veel goed. Het is zeker niet de eerste keer dat ik de Hortus bezoek, integendeel, ik kom er meerdere malen per jaar maar het is er goed om er een uurtje te toeven.

Daarna teruggekeerd naar het station waar ik even later de trein naar Haarlem nam. Eerst dacht ik er aan om door te reizen naar Alkmaar of Castricum, of misschien wel naar beide plaatsen, maar omdat het even zou duren voordat de trein in die richting zou vertrekken, ging ik even Haarlem in. Maar nu eens niet via de route die ik altijd loop, maar na de uitgang linksaf richting Molen De Adriaan en de Spaarne.

Dat leidde tot een kort bezoek aan twee hofjes. Daarna de molen bezocht en mijn weg vervolgd tot aan de ophaalbrug bij Het Spaarne. Het werd inmiddels wel tijd voor een koffiepauze en nam tegenover die brug plaats op het buitenterras van een café waar op dat moment ook de - van tv en Badr Hari bekende - advocaat Benedict Fique zat te lunchen met twee mensen.

Daarna, honderd meter verderop, bij het Teylers Museum (mooie site trouwens) naar binnen gelopen.
Naast de vaste collectie met onder - veel - meer fossielen van planten en dieren, ingenieuze apparaten waaronder elektriseermachines, oude geïllustreerde boekwerken enzovoorts, is er nog steeds de tentoonstelling van tientallen schilderijen met winterlandschappen en winterse taferelen, die een beeld geven van de winters en de schaatscultuur in voorgaande eeuwen. Tot 20 maart te bezichtigen!

Maar is dat nou wel zo, waren de winters toen echt kouder dan tegenwoordig? Ja, dat is zo, de KNMI heeft dit onderzocht en kwam tot de conclusie dat de winters in het Nederland van de 17e en 18e eeuw aanmerkelijk kouder waren dan tegenwoordig, met veel sneeuw en ijs. De opwarming is eind 19de eeuw begonnen en is de laatste tientallen jaren in een stroomversnelling gekomen. Hoe dan ook, leverde die winterse taferelen van vroeger tijden wel mooie plaatjes op als ik de schilderijen, stuk voor stuk meesterwerken, zo oneerbiedig mag noemen.

Ook geestig waren de polygoonfilmpjes die in het museum vertoond werden; zwart-wit beelden van de kennelijk ijskoude winter van 1929, waarin je mensen in volendamse klederdracht over het ijs ziet zwieren, beelden van de elfstedentocht, keurig geklede schoonschaatsers die over het ijs zwieren.

Terug op weg naar het station nog een vers stokbrood gekocht op de Grote Markt en bij de befaamde kaasboer Tromp aan de Barteljorisstraat een heerlijk smeuïg blauwaderkaasje. Met de uiensoep die ik na thuiskomst maakte en een rood wijntje erbij kon de dag worden afgesloten. Het bankhangen kon beginnen...