Twintig minuten voordat de deuren van de Elandstraatkerk zouden openen, waren wij ter plekke. Dit om van een goede zitplaats - liefst een beetje vooraan en niet achter een pilaar - verzekerd te zijn. Dat ik echter niet de enige was die er zo over dacht, blijkt uit deze foto. Tot ver in de Elandstraat stond er een rij. Jawel, Bach is weer helemaal 'hot' tegenwoordig!
Samen met honderden passie-gangers onder wie enkele Haag-vrienden - Paul Kruijssen, Yvonne van Winden en Jan Groeneveld - betraden we even later de schitterende kerk. De voorste paar rijen waren gereserveerd, maar wie het eerst binnen was had zich door het neerleggen van jassen en de mededeling 'deze plaatsen zijn bezet' verzekerd van goede plaatsen zodat we uiteindelijk toch vrij achteraan kwamen te zitten, Maar goed, het was niet achter een pilaar en dat is ook wat waard.
Het werd, inclusief een pauze van ruim een half uur, een zit van vier uur. Het werd ook een van de mooiere uitvoeringen van Bachs Matthäus Passion, Vooral het koor was subliem, en het waren stuk voor stuk topsolisten. Zie voor de namen bijgaande afgebeelde voorkant van het programmaboekje.
Al meteen bij het openingskoor - waarvan ik een klein stukje heb opgenomen - kreeg ik spontaan een fisher mans friends moment, maar ook naderhand - onder andere bij een schitterende vertolking van 'Erbarme dich' met een gepassioneerd viool-intro en prachtig gezongen door Carina Vinke - hield ik het niet helemaal droog. De kracht van de muziek van Bach is en blijft enorm.
Al met al was het - wat mij betreft - een mooie uitvoering waarbij het eerste deel heel eventjes wat leek te vervlakken, maar het deel na de pauze was in elk opzicht subliem, met het slotkoor als indrukwekkende afsluiting.
Na afloop gingen wij met een stralende en nog licht euforische Marlies - 'het is heerlijk om de Matthäus Passion te zingen'- ergens een 'afzakkertje' nemen. Dat deden we bij Sint Joris en de Draeck. De joviale maar wel wat nadrukkelijk aanwezige barman leidde ons naar een gezellig tafeltje acheraf waar wij plaatsnamen en iets bestelden.
Om twaalf uur precies hieven mijn companen een luid gezongen 'lang zal hij leven' aan en werd een toast uitgebracht. Nu wilde het toeval dat er exact op hetzelfde tijdstip iemand anders jarig werd, een dame. Ik ben maar naar haar toegegaan om haar te feliciteren (de dame links op de foto). Met haar partner raakte ik nog in gesprek over Bach en de Johannes Passion die deze avond elders in de stad werd uitgevoerd en volgens hem 'nog meer Bach' dan de Matthäus is.
Erg lang hebben we het niet meer gemaakt, met z'n allen - we waren allemaal op de fiets - gingen we ieder ons weegs. We konden terugkijken op een heel mooie avond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten