IJsvogel gespot!

De avond valt bij de Bosjes van Pex

April en mei vind ik de mooiste maanden van het jaar, zeker op het gebied van natuurschoon. Nu kun je je, met dichter Jacques Bloem, afvragen wat natuur nog eigenlijk is in ons land. En dat terwijl hij het gedicht Dapperstraat schreef in een tijd dat Nederland 'slechts' 9 miljoen inwoners telde - het land was toen al aardig vol, nu zitten we aan 17 miljoen - en nog geen sprake was van honderden vinexwijken, bedrijvenpanden, winkelcentra en héél veel asfalt waardoor ons land er overal hetzelfde uitziet. En nog is het niet genoeg. Toegegeven, ons land kent een hoog voorzieningenniveau maar mooi is anders, en nu druk ik mij eufemistisch uit.

Kortom: wil je nog van oude dorpjes of van iets dat op natuur lijkt in ons land genieten, dan zul je daar zelf actief naar op zoek moeten gaan.

Ook ik kan domweg gelukkig zijn in 'een' Dapperstraat, maar nog blijer werd ik van wat ik tijdens een wandelingetje richting 'het groen' tegenkwam. In de eerste plaats het groen dat nu overal licht begint te schemeren, vooral bij jongere struiken en boompjes, grotere bomen krijgen de komende week meer blad, de knoppen staan op springen.

Eigenlijk was mijn doel het tuincentrum. De afgelopen week hebben wij enkele bielzen in onze tuin verplaatst, zodat er meer loopruimte tussen border en vijvertje kon ontstaan.

De kortste biels moesten wij nog meer inkorten opdat de boel een beetje aansloot: een heidens karwei waarbij wij om toerbeurt de handzaag hanteerden. Maar nu moet er wel wat verse aarde worden bijgestort en wat bloeiende bodembedekkers zoals Alyssum.

Echter was er op dat gebied nog niet zoveel keus bij het tuincentrum - pas over een week of twee, dan komt alles binnen - dus stak ik even over om in Heempark H.J. ten Bosch te kijken hoe de boel er bij stond. Daar had het voorjaar al aardig voortgang gemaakt, en even verderop, bij het rijkbegroeide moerasgebied en de plas, waren enkele mannen druk doende met het snoeien van riet en het uitbaggeren van het omringende water.



Mooiste moment was wel toen ik, teruglopend naar de uitgang - tevens ingang, het bruggetje vanaf kinderboerderij 'Pluk" - aan de overkant van de plas, een schitterende, helblauwe flits over het water zag scheren. De IJsvogel!


Afgezien van de fazant en sommige eendensoorten, behoren de wielewaal en de ijsvogel tot de kleurrijkste vogels van ons kikkerlandje. Wat de twee laatstgenoemde vogels ook gemeen hebben is dat zij, ondanks hun schitterende vederdracht, weinig worden waargenomen. Deels komt dat omdat zij niet heel algemeen zijn, maar ook zijn ze vrij schuw waarbij de wielewaal ook nog eens hoog in de bomen vertoeft zodat het felle geel niet zo opvalt.

Poelslak

Met mijn simpele zakcameraatje kon ik niet een ècht goede foto van de ijsvogel maken - hij bleef geruime tijd zitten op een boomtak, later vloog hij een kleine twintig meter verder - maar iets is beter dan niets, en ik heb hem eindelijk - na lange tijd - weer eens mogen spotten!