En zo hebben we zaterdagmiddag weer gemeeuwd en gemakreeld. Zelden waren de weersomstandigheden zó rustig medio december, er was nauwelijks wind waardoor de temperatuur (ca. 8 graden celsius) hoger aanvoelde. Althans, tegen de tijd dat de (ditmaal) 650 lopers van start gingen.
Na de gebruikelijke rituelen van startnummer ophalen, omkleden - voor zover nodig -, praten met diverse loopvrienden en wat inlopen, was het om 13:00 uur zo ver. Na wat inleidende woorden van race-director Jan Spek, en een korte warming-up op muziek, werden de lopers weggeschoten.
Wat is er in één jaar tijd veel veranderd hier, er zijn of worden heel wat bedrijfspanden en woningen bijgebouwd. Via de parkeerplaats bij het Zuiderstrandtheater konden we de overzijde van de Houtrustweg bereiken, waarna we rechtsaf via de gebruikelijke route naar het strand liepen, van waar de werkelijke wedstrijd naar het keerpunt bij De Zandmotor voorbij Kijkduin en terug naar de finish op de Hellingweg zich afspeelde.
Geen dramatisch verhaal over hoe zwaar het was, hoe wij moesten opbeuken tegen de storm, glibberend en glijdend over een hardbevroren ondergrond, met ijspegels aan wenkbrauwen en baard, doorweekt door regen, hagel of sneeuw. Niets van dat al: de weersomstandigheden waren optimaal voor een loop, maar niet optimaal voor een heroïsch verslag.
Het strand dan: hoe was dat? Dat viel ook erg mee, er waren wel stukken waar het flink doorbikkelen was over een hobbelige ondergrond en natte voeten voorbij Kijkduin door de vele plassen zeewater die de doorgang belemmerden, maar het strand was overwegend redelijk tot goed beloopbaar.
Zelf ging ik best lekker, ik liep van meet af aan in een goed ritme en kreeg nergens een terugslag. Nou ja, misschien de laatste kilometer, toen we het strand verlieten. Het zand was op het laatst zeer zacht, bij elke stap had je het gevoel er in te zakken, bovendien ging het daar steeds verder omhoog. Maar eenmaal de bestrate opgang - dat (vrij na Drs. P) na de start de afgang was - gepasseerd, weer het hardlooptempo hervat en na zo'n 800 meter werd de finish voor Boeg Nautic bereikt in een tijd van 1 uur 36 minuten en 35 seconden, vier minuten sneller dan vorig jaar en net zo snel als in 2014. Kortom: ik mag niet klagen.
Na afloop op vertoon van startnummer het tasje met makreel in ontvangst genomen, en de twee plastic muntjes ingewisseld voor warme snert - wat bepaald geen snertsoep was - een een krokant gebakken visje. Ditmaal was ik niet te laat zoals vorig jaar, toen er niet genoeg vis voor iedereen was.
Nog even nagepraat met deze en gene, ook met vrienden van Haag en de trainingsgroep, onder wie Sandra en Wim, die hierboven in gesprek is met Maikel van Gemert, die na Jeroen van Aken (eerste) en Bram van Dongen (tweede) derde bij de M&M-loop werd.
Met Frank Inklaar en Paul Kruijssen nam ik nog een afzakkertje in Brouw Café, nou ja, het werden er twee, heerlijke Quadrupels.
Een vrij abrupt eind van dit verslag, maar we moeten naar een feest. Ook daarover morgen meer.
UPDATE: Het is inmiddels zondag, en het feest is achter de rug. Was leuk, met een heus (compleet) concert van Rosie, de Nederlandse evenknie van AC DC. Hier komt nog een kort verslag over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten