Jan Essenberg in zijn sixties

Je zou zo zeggen dat makrelenvet een probaat haargroeimiddel is, als je deze foto zo bekijkt. Maar niets is minder waar: de avond volgend op de toch wel intensieve Meeuwen- en Makrelenloop stond een zogeheten sixties-feestje op het programma. In de letterlijke zin des woords, want de jarige in kwestie werd zestig jaar. En hij vierde zijn verjaardagsfeest in de Haagse Rock-tempel Musicon.

Ik heb het over Jan Essenberg, een aangetrouwde achterneef van mij. Hij is ook de programma-coördinator van het jaarlijkse Zeeheldenfestival en manager van de Haagse hardrock-groep Rosie. Een paar weken terug kregen we een uitnodiging voor het feestje: het verzoek was om 'verkleed' te komen. Wij hebben dat geïnterpreteeerd als 'op zijn sixties'.

Het bleek dat velen aan het verzoek voldaan hadden: het leek wel carnaval of een vriendelijke vorm van Halloween. De een was nog mooier of extremer uitgedost dan de ander. Ook de jarige zelf had zich met punthoed en gewaad als een soort 'Wizard of Oz' omgetoverd.
   
Het was druk in het Musicon, al behoorde niet iedereen tot de speciaal genodigden. Zo kwam ik Mattijs van Dulkenraad tegen, een van de snellere Sparta-lopers die ik diezelfde middag in de voorste gelederen bij de Meeuwen- en Makrelenloop vanaf het keerpunt had zien terughollen naar de Hellingweg, waar hij in de ronduit schitterende tijd van 1 uur en 10 minuten over de meet kwam. Hij was hier in het Musicon met zijn broer en een vriend. Mattijs is een muziekliefhebber pur sang en dat heeft hij niet van een vreemde: zijn vader is niemand minder dan Ruud van Dulkenraad, die jarenlang hoofdredacteur was van Muziek Express en aan de wieg stond van succevolle artiesten als De Kast, Youp van 't Hek en Gordon.

Even later kwamen ook mijn neef Robert met zijn jongste dochter Pebbles binnen. Leuk, want zo vaak zien we elkaar niet. Kortom, het werd steeds gezelliger. Het werd ook gezellig door een aantal sfeerverhogende optredens. Eerst Justin (hierboven met het glitterjasje), een Haagse zanger met Nederlandstalig repertoire. Heel goede zanger moet ik zeggen, er zat geen onvertogen noot bij. Bovendien is ook hij familie van de jarige, die hij 'Oom Jan' mag noemen, want hij is zijn neefje.



Daarna verscheen Rosie ten tonele: de beuk ging er meteen goed in met hun retestrakke hardrock, En ze speelden niet zomaar een paar nummers, nee, het was een compleet concert! Ja, dat tref je dan als gast van een jarige job die hun manager is.