Herfstloop in het niet zo zonnige zuiden...

Bertusloop 22 oktober 2017 (foto Dries Smit)

Wie het kleine niet eert... Dit weekend ging een groot deel van 'Groep Passchier' naar Valencia om deel te nemen aan de halve marathon aldaar. Aan de vrolijke gezichten te zien op groepsfoto's die via Facebook werden gedeeld, hebben de lopers zich prima vermaakt. Per slot van rekening is het toch een 'soort van' mini-vakantie waarbij de loop een mooi excuus vormt. Of omgekeerd.

Zelf heb ik mij getroost door vanmorgen ook naar het verre zuiden te trekken, eveneens met een loop als excuus. Echter werd het geen Valencia maar Delft, en de halve marathon werd slechts vijf kilometer. Wie het kleine niet eert...

De afgelopen weken ging het niet zo lekker met het lopen, maar gisteren had ik tijdens het wandelen opeens weer 'het gevoel' in de benen terug: geen zwaar, vermoeid gevoel meer.

Nu had ik geen concreet plan om aan een loopje deel te nemen, hooguit even 'voor mezelf' lopen, maar vanmorgen na het opstaan keek ik op buienradar en zag dat aan het eind van de ochtend droog weer werd verwacht. Sowieso in Delft. Dus zocht ik mijn loopspullen bij elkaar en ben, na het ontbijt en de 'tweede koffie' op pad te gaan. Bij de bushalte trof ik clubgenoot Jan Metselaar, die net terug was van een weekendje vogelspotten in Texel. Stukje met hem opgereisd, daarna overgestapt op de bus naar Den Hoorn, vanwaar het nog tien minuutjes lopen naar de startlocatie was.

Daar was geen zonnig terras zoals in Valencia, maar wel een zijvertrek van het zwembad waar ditmaal kon worden ingeschreven. Reden was dat de vertrouwde tegenoverliggende uitspanning 'Onder Ons' gereserveerd was voor een feest, receptie of iets dergelijks.

Er kon gekozen worden tussen vijf of tien kilometer, zelf koos ik voor 'de vijf' om te zien hoe de vlag er voor stond. Ik had er weinig fidusie in en zou al blij geweest zijn met een tijd onder de 27 minuten, maar het ging zowaar goed. Vrij ontspannen liep ik als 21ste naar een tijd van 25'45'', een stuk beter dan ik had verwacht. Pierre Tissot dreigde mij op het laatst in te halen maar kon hem nog net voorblijven. Hizkia zat nog een stuk voor mij en kwam in ca. 24'30'' over de meet.

Er waren nog meer clubvrienden die acte de presence gaven: Hans Verbeek, die mij al snel passeerde en voor de 10 km ging. Die rondde hij in een tijd van 47 minuten, evenals Anja die daarmee niet geheel tevreden maar ook niet ontevreden was, gelet op de zware trainingsarbeid van de laatste dagen. Michel tenslotte deed het rustig aan, voor hem was deze 10 km een 'soort van' hersteltraining na eveneens zware trainingsdagen.

De faciliteiten in het zwembad waren prima, afgezien van de bar die al snel sloot. Maar goede ruime kleedkamers en prima douches.

Pierre en ik konden met Anja mee terugrijden. Dank Anja! Ze heeft ons keurig voor de deur afgezet, waarna Pierre zijn vouwfiets uit de achterbak haalde en zijns weegs ging, hij was ook al vlak bij huis.