April doet wat hij wil... De ene keer lig je op het strand met zomerse temperaturen, enkele dagen later is het herfst. Die andere keer was vandaag.
Op het laatste moment, d.w.z. vanmorgen, besloot ik naar Noordwijkerhout te gaan om er 'een vijfje' te lopen. Half om half had ik afgesproken met Jan G. in de hal van Den Haag CS, waar we na 'een bakkie' de sprinter naar Voorschoten namen. Daar werden we opgewacht door Nico de Wijk, een clubgenoot van Jan: we konden met hem meerijden. Na een ritje van een half uur kwamen we in Noordwijkerhout aan.
Mensen van de organisatie wezen ons de richting aan waar geparkeerd kon worden. Daarna konden we met een pendelbusje naar de startlokatie.
Echter waren we redelijk vroeg ter plekke en er reden kennelijk nog geen busjes, dus gingen we maar lopen. Zó ver was het per slot van rekening niet, ongeveer een kwartiertje stappen.
Van onze club deden best veel mensen mee, vooral wat snellere lopers die kans maakten op een goede klassering in het klassement. Zelf deed ik uit recreatieve overwegingen mee: een loopje door een mooie omgeving inclusief bollenvelden. Mijn reisgenoten gingen ook voor de korte afstand en ook zij moesten zich ter plekke inschrijven.
De halve marathon werd om 11:00 uur weggeschoten, een kwartier later de 5 kilometer. De 10 kilometer startte daarna.
Vlak voor de start van de 5 km begon het te regenen. Weliswaar niet met bakken uit de hemel, maar de druppels voelden niet als een warm bad. Maar eenmaal van start en onderweg, had je daar nauwelijks last van.
Nu was het niet de eerste keer dat ik aan deze Noordwijkerhoutloop meedeed, in 2007 liep ik er een halve marathon en in 2008 een 5 kilometer. Uiteraard ging dat toen wat sneller dan vandaag (23 minuten 'hoog', nu 28'05''). Toch had ik absoluut niet het gevoel dat het zo (relatief) traag ging, ik heb weliswaar niet alles op alles gezet maar liep best lekker en 'stabiel' in één ritme, zonder versnellinkjes tussendoor.
Overigens zou de 5 kilometer langer zijn geweest maar hoeveel langer, daar waren de lopers het niet over eens. Van alles hoorde ik roepen, van 80 tot 200 meter en allerlei variabelen daartussen.
Na afloop kregen alle lopers een plantje mee, in de inschrijfhal kon je er eentje uitzoeken. Leuke traditie!
Een deel van de prijsuitreiking woonde ik nog bij. Onze club heeft goed gepresteerd: Fahrid, Eveline, Elselijne en Ilse vielen in de prijzen. En nu sla ik ongetwijfeld een paar over, evenals tijden en rugnummers. Komt misschien nog wel, later...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten