Spaans benauwd, toch leuk

Het is alweer een tijd geleden (24 juli) dat ik mijn laatste blogbericht plaatste. Dat heeft vooral met de vakantie te maken, dan post ik weinig tot niets. Mocht er tussentijds iets te melden zijn kan dat altijd nog via Facebook, zo dacht ik.

Op vakantie heb ik best veel gezien en er zijn legio foto's gemaakt, wat de verleiding om van dit bericht een - door velen zo verfoeid - ouderwets soort 'dia-avondje' te maken, vrij groot maakt. Aan die verleiding zal ik weerstand bieden door simpelweg naar de albums te verwijzen. Daar moet ik echter nog wat aan schaven, in een van de volgende blogs plaats ik wel de links. Wie echt wil, kan daarop klikken! :-)

Maar goed, toch nog een paar woordjes.

De vakantiebestemming was ditmaal Spanje, meer precies: een stedentrip door Andalusië. Het vervoermiddel was de trein en een paar keer de bus. Echter is de benenwagen evenmin ongebruikt gebleven.

De steden die wij achtereenvolgens hebben aangedaan waren Barcelona - Granada - Córdoba - Sevilla - Madrid en Hendaye.

Stuk voor stuk steden die een bezoek meer dan waard zijn. Dat het overal erg heet was is bijna overbodig om te vermelden, maar met veel water drinken, schaduw opzoeken en terrasjes bezoeken was het goed te doen.

En op de terugweg nog een korte onderbreking in mijn 'all time favorite' stad Parijs. Ik kom er bijna elk jaar, de laatste keer was in september 2016.

Maar ditmaal was het flitsbezoek geen onverdeeld genoegen. Dat kwam vooral door de verpaupering van de metrostations en het Gare du Nord: onrustig, chaotisch, druk, geen zitjes voor de passagiers, amper horeca. In de buurt is die er wel, maar de ècht Frans/Parijse sfeer van vroeger is er niet meer, bijna alles is overgenomen door immigranten. Niet negatief bedoeld, maar het geeft een andere sfeer en beeld. Moet er eerlijkheidshalve wel bij vermelden dat we in zo'n gelegenheid een prima salade hebben gegeten.

En dan de metro, in ieder geval van Parijs Montparnasse tot het Gare du Nord, is eveneens een puinhoop, met op de tussenstations overal kale muren alsof  de boel wordt afgebroken of wordt hernieuwd. Waar zijn de grote reclameposters en het Parijs uit mijn door nostalgie gevoede herinneringen gebleven? Ongetwijfeld verderop, maar zoveel overstaptijd hadden we niet.

Maar goed, het reisdoel was niet Parijs maar een aantal typisch Andalusische steden.

Highlights tijdens de vakantie waren het groots aangelegde Moorse tuinen- en paleizencomplex Alhambra (Granada), 's avonds de Flamenco dansvoorstelling van El Cardenal in Córdoba (zeer goed) en in Sevilla vooral het indrukwekkende Plaza de Espana in het Parque Maria Luisa. In Sevilla ook nog de Kathedraal bezocht en de bijbehorende toren 'La Giralda' beklommen vanwaar je van diverse kanten een mooi uitzicht over de stad hebt.

De hotels waar we overnachtten waren van zeer redelijk tot uitstekend, en overal hebben we prima gegeten. Door de warmte was de behoefte aan zware maaltijden niet erg groot, maar een aantal keren aten we salades, paëlla en tapas.

Smoothies bij het ontbijt in Barcelona

Wat ons tijdens het reizen van plaats naar plaats vooral is opgevallen zijn de enorme afstanden die worden overbrugd. Urenlange reizen in uiterst comfortabele en supersnelle treinen (ca. 300 km per uur is geen uitzondering) en er dan toch zo lang over doen om van de ene plaats naar de andere te reizen. Wij zijn de 'hollandse' afstanden gewend, twee uur in een trein is al een hele ruk.

Verder de landschappen, in heel Andalusië zijn deze zeer uitgestrekt, vrijwel zonder horizonvervuiling, nu eens vlak, dan weer geaccidenteerd en gedomineerd door bruingele heuvels, landbouwgrond, soms een oud kasteeltje op een heuveltop en wat ruïne-achtige bouwvallen her en der verspreid.

Maar wat vooral opviel waren de schier eindeloze olijfboomgaarden en velden met zonnebloemen. Wat ook opviel is dat je er nauwelijks tot geen dieren ziet, af en toe een roofvogel. Dat gaat eindeloos door, pas richting Noord-Spanje wordt het steeds bergachtiger en krijgt het landschap meer variatie.