Een aantal plaatjes bij dit bericht heeft weinig met de inhoud ervan te maken maar goed, het hoort wel bij de lente.
Vanmorgen maar weer eens 'een vijfje' gelopen. Dat is wel andere koek dan een halve marathon, maar die loop ik later dit jaar nog wel een keer.
De keuze in onze regio was òf de prestatieloop (Houtloop) bij AV '40 òf de Voorschotenloop. Aangezien ik al vaak genoeg in Delft loop, nu maar eens Voorschoten. Het is wel een van de laatste lopen uit het Zorg- en Zekerheidscircuit 2018-2019, en de eerste die ik daarvan loop, maar ik hecht niet zo aan opname in de einduitslagen. Dus gewoon een keertje lekker meelopen.
Met tram en trein - tot aan Voorschoten De Vink - begaf ik mij naar Weddeloop. Vanaf De Vink was het nog ruim een kwartier lopen - door een aantrekkelijke groene nieuwe wijk in een parkachtige omgeving - naar genoemd sportpark. Ik liep op met een van 'onze' snelste Haag-loopsters, Naomi Geleynse, haar Tom Tom zorgde er voor dat we niet (eventueel) verkeerd zouden lopen.
Behoorlijk vroeg waren wij te bestemder plekke, waar kon worden ingeschreven en startnummer en schoenchip in ontvangst kon worden genomen. Daarna naar de kleedkamers.
Om 11:00 uur gingen de lopers van de vijf kilometer van start. Er leken niet veel mensen van Haag Atletiek mee te doen, maar op basis van de uitslagen waren er toch een aantal snelle Haag-dames - onder wie eerdergenoemde Naomi en Pascale Reinerie, maar ook de zeer jonge Anne Vrolijk (dochter van Helmie Ramakers en Mike Vrolijk) - en de eerste twee finishers op de vijf, Farid l'Jallaoui en Mike Teekens, waren ook van 'Haag'. Snelle jongens!
Verder was mijn 'loopjes-reisgenoot' en leeftijdgenoot Jan Groeneveld goed op dreef, hij liep 24 minuten op de 5 km dus hij is aardig in vorm.
Op de 10 kilometer startte slechts één dame van Haag, Marjolein Dam. Maar ze liep een meer dan nette tijd. Dat gold ook voor Helmie Ramakers, die - eveneens als enige Haag-dame - op de 10 E.M. was gestart.
Zelf heb ik redelijk gelopen al voelden de benen niet echt 'goed'en kwam ik niet in een 'pittige' cadans. Na een vrij voortvarende eerste kilometer moest ik gas terugnemen en op dat tempo hobbelde ik door. Uiteindelijk kwam ik in 27 minuten 'hoog' over de finish en dat viel mij nog mee, in ieder geval iets sneller dan vorig jaar. Maar ik hoop en probeer mijn tijd nog iets aan te scherpen.
Wie alle uitslagen wil zien.....
Ik kon evenals Jan mee terugrijden naar Den Haag met Ton van Sparta, en werd bijna voor de deur afgezet. Dank voor de lift Ton!
En tenslotte nog een foto van het geslaagde etentje bij Bacco Perbacco.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten