Lenteloop in Brexitland

Een maand of wat geleden heb ik mij ingeschreven voor deelname aan The Essex Experience Walk op 13 april. Dat was dus afgelopen zaterdag. Het is een van een serie wandelingen door de prachtige landschappen die het land rijk is, en die twee keer per jaar wordt georganiseerd door Johan Knoester (ooit aartsvader van de befaamde Discovery Runs in Harwich) en Jaap van Eyk.

Het is niet voor het eerst dat ik meewandel, als ik mij niet vergis is dit de vijfde keer. Ex-collega en wandelvriend (Doornvogel) Walter had ik al eens getipt voor deze loop en ditmaal ging hij ook mee. De belangstelling neemt trouwens toe, ditmaal gaven maar liefst 63 wandelaars acte de présence.

Vrijdagavond vertrokken we met de Stena Hollandica naar Harwich. Daar ging eerst het ritueel aan vooraf van een reisje Hoek van Holland (met de bus), het welkom heten in de aankomst- en vertrekhal door voornoemde organisatoren met overhandiging van boardingcard en sleutelkaart van de hutten, en verderop het inchecken bij douane en marechaussee. Vervolgens via honderden meters lange wandelgang met loopband tot aan de loopbrug naar de boot. Maar goed, laat ik niet verzanden  in verdere details.

Het was nog rustig, maar later kwamen steeds meer passagiers onder wie menig bekende van voorgaande keren, de boot op en weer later verzamelde een aantal van hen zich in de lounge naast de Barista bar. Gewoon om wat te drinken, te kletsen en zo, sommigen begaven zich voor het avondmaal naar het restaurant.


Die nacht goed geslapen - prima hutten op de Stena Line - en de volgende ochtend, de dag van de wandeling, een 'typical English Breakfast' genuttigd, compleet met spek, eieren, worstjes, bonen in tomatensaus, enzovoorts.

De boot arriveerde om 06:30 'local time' in Harwich, waar - na de gang door hallen met ook daar het in- en uitcheckritueel - het nog een stukje lopen was via het perron naar het eind van het treinstation. Zoals altijd was daar de plek waar even later twee dubbeldekkers (van Bus Company Horizon) arriveerden om het gezelschap op te pikken. Na een met engelse humor doorspekte introductie van onze olijke chauffeur Keith volgde een busrit van ruim drie kwartier.



Het startpunt van de wandeling was in het plaatsje Stoke-by-Nayland. Van daaruit kon naar keuze 12, 20 of 32 kilometer worden afgestruind. Van het eindpunt van iedere afstand ging een bustransfer naar Colchester waar men kon sightseeen, shoppen of een (of meer) lokale pub(s) kon bezoeken. Zelf koos ik voor de 20 km (dat werden er ca. 22) opdat ik in Colchester genoeg tijd zou hebben om wat te shoppen. Dat is er overigens niet van gekomen, de winkel (giftshop) die ik mij kon herinneren heb ik niet gevonden, waarschijnlijk bestaat deze niet meer.

Om de wandeling nu helemaal te gaan beschrijven voert wat ver, beter is te verwijzen ik naar de foto's. Deze staan in dit album!



Wel wil ik kwijt dat het een bijzonder mooie wandeling werd, vrijwel geheel over onverharde paden, door weilanden en velden, hier en daar glooiend. En af en toe zo'n typisch engels dorpje. Het weer was, ofschoon aan de frisse kant, redelijk tot goed: niet teveel wind, met een afwisseling van zon en wolken.

Eenmaal - en uitgerekend op een open veld zonder schuilmogelijkheden - werd het gezelschap getracteerd op een hevige bui, een mix van hagel en ijsregen. Aangenaam was anders! Gelukkig was de bui na een kwartier voorbij en wist de zon onze kletsnat geworden kleding - vooral broeken - goeddeels op te drogen.

Wel vermeldenswaard was dat we gaandeweg de route - een aaneenschakeling van Stour Valley Path, St Edmunds Path en Stour & Orwell Walk -langs een idyllisch gebied langs de rivier Stour kwamen, waar de befaamde landschapsschilder John Constable zijn inspiratie haalde voor zijn schilderij The Hay Wain. Er is ook een speciaal informatiepunt waar info over de schilder, zijn leven en werk wordt gegeven.

Na circa 22 kilometer - ik voelde mijn benen inmiddels wel - kwamen we aan bij restaurant The Brantham Bull in het plaatsje Brantham, waar ons een copieuze lunch wachtte. Iedereen had van tevoren een bestelling kunnen plaatsen, zelf kan ik zeggen dat de 'Homemade soup of the Day' en de verse, in krokant bierdeeg gebakken kabeljauw met patat en doperwten erg lekker waren.

Aangesterkt, ging een deel van het gezelschap op weg voor het laatste deel van de wandeling, een ander deel waaronder Walter en ik, reden met de klaarstaande bus naar Colchester. Daarover in het volgende blogbericht meer.