zondag 19 mei 2019
Lichte kneus in Leiden
Een bewogen weekendje. Gistermiddag ging ik na de wandeling door het Alblasserbos (foto's hier) meteen door naar Leiden om mij alsnog in te schrijven voor de tien kilometer. De drukte viel mij daar nog mee, direct na binnenkomst in de Sint Pieterskerk kreeg ik in ruil voor twintig euries een kaartje mee waarmee ik mij bij een andere tafel kon inschrijven.
Afgelopen vrijdag heb ik nog een paar 'tweehonderdjes' gedraaid met de - alweer grote - groep van Maarten. Dat ging wel goed, steeds zo tussen de 48 en 55 seconden. Maar ook de trainingen na de zware vijf kilometer strandloop in Terheijde, waren niet vermeldenswaard. Allemaal aan de korte kant (20-40 minuten), hoewel woensdag nog twee series (van 6 x twee minuten en 4 x twee minuten) zijn gedraaid.
Dus vrijwel geen omvang. Eerst dacht ik er aan om in Leiden (weer) 5 kilometer te gaan lopen, maar dat was zaterdagavond laat en om praktische redenen niet mogelijk. Dus toch maar aan een 10 kilometer gewaagd. Gewoon om relatief rustig uit te lopen, niet om te gaan 'jagen', dat kost mij tegenwoordig toch al veel te veel energie.
Gisteravond was het nog onzeker of ik zou kunnen starten. Een ongetwijfeld komisch gezicht zal het geweest zijn toen ik plotsklaps vanachter mijn pc met stoel en al (camera) omviel. Er was iets in het midden van de stoelpoot afgebroken. Mijn heup voelde behoorlijk gekneusd aan en nu ik deze woorden intoets voel ik het flink opspelen, vooral als ik opsta. Maar ik kon wel een beetje lopen, zo merkte ik vanmorgen. Beetje gevoelig maar vooruit met de geit, die twintig euro inschrijfgeld is toch een aardig bedrag dus het wordt lopen, zij het in een rustig tempo.
Ik was al vroeg in Leiden, om half twaalf. Eerder stonden er bij de tramhalte enkele buren in trainingsoutfit, ook zij gingen voor het leidse avontuur. Wat opviel was dat ik in onze sleutelstad weinig bekenden zag. Haag Atletiek leek niet oververtegenwoordigd al zag ik wel Helmie en Anne, Lodewijk en Rob Pronk. En naderhand ook Rob Ferwerda en Peter Puite, met wie ik eind jaren zestig al deelnam aan prestatielopen. Overigens zag ik bij de uitslagen wel meer bekenden staan, ook Haag-lopers.
Om half drie ging de 10 km (Marine Contractors) van start. Eerder deze dag waren de hele en halve marathonners van start gegaan, de meesten waren bezig met hun race of hadden deze al voltooid. Ben even wezen kijken, op dat moment kwamen de eerste lopers van de hele marathon voorbij.
Om kwart voor twee nog een cappucino gescoord bij 't Suppiershuysinghe, maar niet nadat ik verderop een tientje uit de muur had gepind. Met de pin betalen is in dat knusse 'old school' koffiehuis namelijk niet mogelijk.
Mijn tas bij de kramen van de bagage-inname achtergelaten en op naar de start. Ik stond als late inschrijver in startvak F. met nog een paar andere lopers die ik wel (her)kende, onder wie Loek B. Ongeveer twintig minuten nadat de eerste lopers op deze 10 km van start waren gegaan, gingen de Vak F-lopers van start.
Ik voelde al meteen dat het lopen redelijk aanvoelde en kwam in een goed, zij het niet al te snel ritme. Proberen dit vast te houden. Dat lukte, ik heb rustig gelopen (steeds zo rustig mogelijk ademen), alleen de laatste kilometers leek ik nog wat versnelling in de benen te hebben. Uiteindelijk kwam ik in 1 uur en 2 minuten (netto) over de finish. Wel okee, al had ik graag onder het uur gebleven. Maar goed, daar ben ik niet voor gegaan en dat was waarschijnlijk ook niet gelukt. Toch wel tevreden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten