Natte Hoge Veluwe Loop en andere lopende zaken

De afgelopen dagen weinig geblogd, maar er is dan ook weinig getraind. Wel woensdag- en vrijdagochtend nog iets gedaan in het krachthonk en woensdagavond de Coopertest gelopen. Dat laatste meer omdat het de laatste van het seizoen was. Toch weer in 12 minuten gelopen! Zaterdagochtend heb ik nog een half uurtje 'voor mezelf' gelopen.

Begin deze week had ik mij ingeschreven voor de Hoge Veluwe Loop. Een beetje 'Last Minute' was het wel, de trailruns en de halve marathon waren al volgeboekt. Maar ja, daar had ik toch onvoldoende kilometers voor gemaakt. Voor de 5 en 10 kilometer kon nog worden ingeschreven. Het werd 10 kilometer.

Niet lang na mijn inschrijfdaad begon ik een (klein) beetje spijt te krijgen: zondag zou een uitgesproken regenachtige dag worden. In vroeger tijden interesseerde het mij hoegenaamd geen ruk wat voor weer het zou worden, integendeel: hoe ruiger hoe beter. Maar tegenwoordig probeer ik regen zoveel mogelijk te vermijden.

Hoe dan ook: vanmorgen met diverse vormen van openbaar vervoer - via Utrecht en Ede Wageningen - naar Otterlo gereisd. Als deelnemer aan de loop hoefde ik geen toegangskaartje te kopen voor de Hoge Veluwe. Even voorbij het toegangshek zag je al lopers van de trailrun de verzorgingspost passeren.

Het regende overigens al onophoudelijk, dus het regenpak aangetrokken en op een witte fiets naar het startgebied van De Hoge Veluwe Loop, bij Slot Hubertus. Dat was bijna vijf kilometer fietsen.

Ik was er ruim op tijd (de start was 14:00 uur) dus kon ik in alle rust startnummer en chip ophalen bij het dienstgebouw voorbij Slot Hubertus, omkleden, een laatste sanitair bezoek en - zij het kort - wat inlopen. Veel bekenden zag ik niet, maar wel de snelle Haag-veteraan George Buningh. Ook hij zou 10 kilometer gaan lopen.

Een half uur voor de 10 km gingen de 5 km lopers van start. Ook op dat nummer veel deelnemers. Daarna waren 'wij' van de tien aan de beurt.

Eerlijk gezegd had ik geen idee hoe ik 'm zou lopen. Bij het inlopen voelde ik van alles: pijnlijke knieën, een wee gevoel in mijn rug, wat 'strammig'. Ik hoopte onder het uur te blijven maar voorop stond: gewoon 'lekker' proberen te lopen, in een rustig maar ook weer niet té rustig tempo. Ik kwam na enige tijd in een ritme dat goed aanvoelde en waarin ik kon blijven lopen. Om en nabij de 28 minuten passeerde ik het 5 km punt en daarna was het een kwestie van tempo vasthouden. Dat lukte - op enig moment dacht ik in 55/56 minuten te kunnen finishen, maar de laatste kilometer kostte toch wat moeite, niet in de laatste plaats door dat kleine maar vrij steile klimmetje even voor de finish.

Uiteindelijk netto 57'52'' gelopen. Daar ben ik anno 2019 meer dan tevreden mee. Meer uitslagen hier!

Bij terugkomst in de tent waar de lopers zich konden omkleden en hun bagage achterlaten, raakte ik aan de praat met een loper uit Alphen aan de Rijn. Desgevraagd bleek hij Ronald Meijer - een andere loper uit die stad en in zekere zin een 'collega-blogger' - te kennen.  Ik begon over de 'klassieker' onder de wegwedstrijden 'De 20 van Alphen' en dat ik die al heel lang niet had gelopen omdat 'te dicht' op de CPC zit, wat voor mij een thuiswedstrijd is.

Bleek die man Ronald Verkade, de (nieuwe) voorzitter van de 20 van Alphen te zijn!  Ga in 2020 toch maar weer deelnemen aan die loop, voor het laatst gelopen in .... geen idee, het kan net zo goed twintig als dertig jaar geleden zijn, in die tijd hield ik geen dag- of logboek bij.

Op de terugweg naar Otterlo - het was inmiddels opgehouden met zachtjes regenen - fietste ik letterlijk als eenzame fietser door het uitgestrekte gebied. Kon af en toe niet nalaten af te stappen om paddenstoelen - die nu als eh... die nu in groten getale uit de grond schieten - te fotograferen. Uiteraard met de telefoon, het fototoestel is thuisgebleven.


In Otterlo weer bij het bekende adres 'Het Smulhuis' appelpannenkoek en appelsap besteld. Een verlate lunch. Daarna - wederom door de stromende regen - naar de bushalte, waar een passerende automobilist hard door de plas rijdend mijn broek (ditmaal geen regenbroek aangedaan) kletsnat spatte. Nou ja, dat droogde tijdens de reis die volgde snel op....