Om maar meteen een cliché van stal te halen: de weergoden waren ons goedgezind! Meer dan, voeg ik hieraan toe. Die 'ons' waren een aantal leden van Haag Atletiek die hun jaarlijkse trainingsweekend afgelopen weekend 'vierden' in het zeeuwse Landal Park Burgh Haamstede.
Een aantal? Waarom niet alle leden van Haag Atletiek? Nou, ruim 1500 leden zou een beetje veel worden, maar de groep die resteerde was met pakweg 40 man/vrouw aanmerkelijk minder groot dan in voorgaande jaren. Dat had dus wat groter gekund. Kennelijk is de belangstelling voor het trainingsweekend afgenomen. Waaraan dat ligt? Half schertsend, half serieus is geopperd dat het weekend elk jaar meer op een tripje van Omroep Max gaat lijken. Dat komt omdat de trainingsweekenden al langer dan tien jaar worden georganiseerd: de trouwe aanhang groeit mee, of liever gezegd: begint (wat) te vergrijzen. Verder is het zo dat niet iedereen dat hechte 'clubgevoel' kent. Ook zou er wellicht d.m.v. flyers e.d. meer publiciteit kunnen worden gegenereerd.
Voorgaande jaren leek er meer 'jong bloed' bij te komen met enkele talentvolle lopers en loopsters, toen kreeg de jaarlijkse 'Hartman cross' zowaar het karakter van een echte hardloopwedstrijd. Maar dat was een eenmalig iets. De organisatie gaat nu bekijken of en zo ja welke wijzigingen of aanpassingen nodig of mogelijk zijn om het trainingsweekend - dat altijd serieus gezellig is en steeds in een mooie natuurlijke omgeving plaatsgrijpt - in stand te houden.
Hoe dan ook hebben we weer genoten. Nu spreek ik uitsluitend voor mezelf en - naar ik meen te weten - voor mijn 'huisjesgenoten'.
Vrijdag reden Paul Versteegh, Frank Inklaar en ik mee met Joop Nennie. Zowel de heen- als terugreis gingen gesmeerd. Na aankomst op het vakantiepark Landal, even wat gedronken met andere 'vroegkomers' onder wie Wim en Trudie Hartman en Rob Pronk. Daarna naar het huisje. Twee andere tijdelijke bewoners van ons huisje, Ton en Harry, kwamen 's avonds. Wij hadden toen al een prima vismaaltijd genoten bij restaurant 'Binkie' naast de uitgang van Landal Park.
De afgelopen dagen hebben we een beetje geklaverjast - kan mij niet heugen dat ik dat ooit heb gedaan, moest het in ieder geval opnieuw leren - , gerelaxed, veel en de meest uiteenlopende muziek geluisterd (had mijn bluetoothspeaker meegenomen), hapjes, drankjes (van tevoren uitgebreid boodschappen gedaan en meegenomen) maar ook is er gewandeld. Vooral zondag maakten we een lange en bij vlagen best ruige wandeling door het uitgestrekte duingebied van en over het strand bij Burgh Haamstede.
 |
| Haag-leden in gesprek met Yunis Stitan (die naderhand derde op de 8 km zou worden) |
Puur voor mezelf sprekend: het was een pittige loop, dat nog beter een cross of trailrun genoemd kon worden. Het parcours bestond bijna alleen uit bospaadjes met veel heuveltjes, dus het werd menigmaal klimmen geblazen. Pittig maar leuk (dat laatste zeg je natuurlijk altijd na afloop). Wel was ik vijf minuten trager dan in 2014, toen we ook hier de Mosselloop liepen maar hé, we zijn nu wel vijf jaar verder (en ouder).
De uitslagen staan hier!
 |
| Foto Gaby Overtoom |
Wat de prijsuitreiking betreft, gold ditmaal het adagium: "Everybody is a Winner".
Gegeven het beperkte deelnemersaantal is namelijk niet gekozen voor een categorie-indeling en bekers voor de snelste man/vrouw per categorie, maar voor een medaille voor iedereen. Begrijpelijk en een prima idee.
Overigens was het wel zo dat, indien er wel een categorie-indeling zou zijn geweest, ons huisje (gevuld met oudere en wat gezapige heren) drie 'winnaars' herbergden op de 6km: één 50 plusser (Ton), één 70 plusser (..) maar de 'overall' snelste van de totale Haag-groep en achtste (!) bij alle 6km lopers van de Mosselloop was de uiterst rappe 60-plusser Paul Versteegh. Die naast zijn sportieve talent ook zijn creatieve talenten botvierde dit weekend.
Zien schetsen doet schetsen... Een 'knippende' Paul bezig met een collage.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten