In beweging blijven is van belang, zeker 'voor den oudere mensch': woensdagochtend voor de tweede keer 'na corona' naar het krachthonk. Twee jonge dames-topatleten, Dara Obot en een clubgenote, waren daar juist bezig.
Omdat er 'officieel' maximaal drie personen tegelijk mogen trainen, besloot ik eerst op het grasveld achter het clubhuis wat rondjes te lopen. Dat duurde niet lang (ca. een kwartier) en ging steeds met de nodige onderbrekingen ('social talks', toilet etc.) gepaard. Uiteindelijk ging ik samen met de inmiddels gearriveerde Pierre terug naar het krachthonk om daar wat bankdrukoefeningen te doen. Mèt onze eigen handdoek en na ontsmetting van apparatuur en handen.
Voor ons beiden was het lang (vijf maanden) geleden dat we dit deden dus we zijn niet ver gegaan. Kwestie van opbouwen. Na het honk weer een stukje gelopen op het grasveld, al met al zal er zo'n half uur gelopen zijn op deze dag. Het was meer spielerei, wel goed voor het herstel.
Donderdagochtend met ons mini-groepje Pievitofre weer het Meer en Bosch traject afgelegd, ditmaal werden het drie series van 6 x 1 minuut, met tussendoor telkens 30 seconden herstel en drie minuten seriepauze. Dus 18 tempo's van een minuut, omdat de pauze beperkt was een redelijk pittige training. Maar nu ging het gewoon goed, kennelijk voldoende hersteld van mijn fietsexcercitie in de Biesbosch en ook weer iets afgevallen.
's Middags trouwens nog even terug naar de club gewandeld om de uitgebloeide bloempluimen van de Budleja naast het terras te verwijderen. Zo krijgt de door atalanta's drukbezochte vlinderstruik weer lucht voor een tweede bloei.
Terzijde: ook de bloeiende haagligusters (What's in A Name) tussen Hellas en de atletiekbaan in (zie boven) worden veelbezocht door vlinders, niet alleen door witjes en atalanta's maar ook door dagpauwogen.
De volgende dag (vrijdag) hetzelfde verhaal: lekker met de baan-groep van Maarten mee ingelopen en vijf maal tweehonderd meter meegerend. Met tussen de 50 en 54 seconden per keer mag ik blij zijn want de vorige keer was 55 seconden het maximum. Daarna gingen Pierre en ik naar het krachthonk voor (wederom) een sessie, later voegde Ton v.d.P. zich bij ons, ook voor hem gold de opbouw na vijf maanden krachthonk-lockdown. Kortom: het ging best lekker de afgelopen week, nu maar hopen dat we deze positieve trend kunnen handhaven.
's Avonds naar De Prael voor een (nou ja, twee) smakelijke biertjes en iets erbij om te eten. Dat was nog als verjaardagscadeautje van een goede sportvriendin. We zaten aan een tafeltje op het nog zonnige binnenterras aan het water. Met mijn tafelgenote deelden we een hamburger en een vegetarische variant daarvan (met zeewier). Allemaal erg smakelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten