Wederwaardigheden ener cultuurbarbaar met Stips op één!

Korte terugblik op deze week, wat neerkomt op drie keer hardlopen. Maar eerst iets anders: vanmorgen ben ik zowaar naar een soort concert geweest. Of een 'balkonconcert' zoals dat in coronatijd wordt genoemd: voor een klein publiek, zoveel mogelijk in de open lucht, op anderhalve meter afstand van elkaar. Er is weinig ruchtbaarheid aan gegeven, opdat er niet teveel publiek op af zou komen. In dit geval ging het om een optreden van - behoeft hij nadere introductie? - toetsen- en pianovirtuoos annex componist Robert Jan Stips en violiste Marieke Brokamp.

Het optreden vond plaats in een open stal van Hoeve Biesland, in een van de weinige echt landelijke omgevingen in onze regio. De weg erheen was deels met openbaar vervoer naar Ypenburg, van daaruit drie kwartier wandelen door het mooie groengebied met het Balijbos en Bieslandse bos.

Ik was er rond half twaalf, om twaalf uur zou het beginnen. Wel even gevraagd aan R.J. of er foto's gemaakt mochten worden, dat was geen probleem. 

Het werd  een mooi intiem optreden waar uiteindelijk zeven personen op af kwamen, die de boerderij en boerderijwinkel bezochten maar niet wisten dat er een 'gig' plaatsvond. Zij vielen dus 'met de neus in de boter' die naar meer smaakte. De nummers, variaties op het werk van Supersister, The Nits, Schubert en Golden Earring werden ingeleid door Robert Jan met zowel humoristische als ontroerende verhalen. 

Een uur later zou het sympathieke duo een tweede optreden verzorgen. Even daarvoor betraden Peter en Els van Soest het 'erf' van Hoeve Biesland. Zij zijn fervente muziekliefhebbers die het tweetal al eerder deze maand zagen optreden. Nu weer in de herhaling! 

Nog even iets over de loopbewegingen van afgelopen week.

Eén training op maandagavond met de groep van Chris en Sander. Dat kwam neer op ca. 75 minuten in duurloop 3, met daarbinnen vijfmaal twee minuten tempoversnellingen. Ik heb dat als redelijk pittig ervaren. Hoewel het de eerste driemaal best goed ging, werd het op de terugweg toch wat moeilijker. Misschien heeft het met gebrek aan duurtraining te maken, zou best kunnen. Toch was ik tevreden dat ik het grootste deel van de training 'bij' kon blijven, alleen de vijfde twee-minuten tempo liep ik voor mezelf, grotendeels gewandeld. 

Woensdag ook gelopen. Aanvankelijk voelde ik de benen nog van maandag, maar van lieverlee ging het iets beter. Ongeveer 40 minuten gelopen met als afsluiting een forse versnelling, 1 kilometer in 5'45". Daar moet ik tegenwoordig echt mijn best voor doen.

Donderdagochtend eerst fitness met aansluitend een half uurtje blootvoets lopen op het gras. Daarna gedouched en een 'bakkie' gedaan met Pierre, Joop en 

Donderdagmiddag een snel bezoekje aan Pluk gebracht, met name de Moestuin en de Heemtuin. Ik kwam daar 

's Avonds met de familie een hapje gegeten bij Restaurant Pex. Dat was nog voor mijn verjaardag op 21 maart, maar toen waren restaurants en terrassen gesloten. Geheel tegen mijn gewoonte in werd het Bavette van de grill. En als toetje een 'ouderwetse' Dame Blanche. 

Vrijdag (dat is dus vandaag) acht 'tweehonderdjes' met de vrijdagochtendgroep meegelopen, die ditmaal bestond uit acht personen. Maarten was er niet maar de trainingshonneurs werden waargenomen door Peter E.

Het lopen ging ietsje minder dan vorige week, maar toch gemiddeld 53/54 sec. per 200 meter. Maar die andere jongeman, Jan Janson, liep steeds 51/52 sec. over die afstand en de laatste keer zelfs 49 seconden. En hij is al tachtig!

Kortom, een mens is nooit te oud om 'lekker bezig' te zijn, sowieso in beweging te blijven. Maar goed, deze deur is al lang geleden opengetrapt.