Het mooiste van lopen in Drenthe is de provincie zelf. Daar hangt nog steeds de sfeer van een eeuw geleden, met veel landschappelijk schoon, ouderwetse boerderijen, schapen in de weilanden en vriendelijke mensen. Echter ook hier krijgt de moderne tijd steeds meer voet aan de grond, zij het geleidelijk.
Na anderhalf jaar reisbeperking wilde ik weer eens naar het land van Bartje en Hunebedden. Vanmorgen was ik om zes uur al op weg naar tramlijn 2, de eerste tram die naar station Den Haag CS ging. Daar aangekomen, de IC (nee, niet die, hoewel deze ook vol kan lopen) naar Utrecht. Vervolgens de trein naar Leeuwarden met overstap in Zwolle.
Vanwege een vertraagde stoptrein kwam die trein te laat in Zwolle aan, waardoor ik de overstap naar de trein richting Assen dreigde mis te lopen. Gelukkig (voor mij) had ook die trein vertraging dus het kwam goed. In Assen had ik al snel de bus naar Veendam die ook in Rolde stopte. Vanaf de bushalte was het een aangenaam stukje wandelen - want best wel mooi weer - naar Sporthal Boerbos.
Bij de start hadden circa tweehonderd lopers zich verzameld, het maximale aantal dat toegestaan was door de organisatie. Om elf uur gingen de lopers van de korte cross (4.4.km) van start, tien minuten later werd het startsein gegeven voor de lange cross (8.8 km). Zelf startte ik achteraan. Bijna direct gingen we linksaf het bos in, op een pad waarbij blubberige modderplassen de eerste hindernissen waren die de lopers tegenkwamen. Onverharde bospaden met vele bochtjes en evenzoveel knoestige boomwortels - waarover je makkelijk kon struikelen als je niet uitkeek - vormden het grootste deel van het parcours.
Onderweg moest ik een paar keer inhouden bij al te steile heuveltjes en dalingen, een enkele maal ook om een foto te maken en een keer viel ik in een bocht - waarschijnlijk over vochtige dennenaalden - wat bezorgde reacties opriep bij passerende medeloopsters. Echter was ik weer snel op de been om mijn weg te vervolgen. Eigenlijk ging het lopen best lekker, het voelde goed en ik trok flink door. Toch ging het niet snel, zo bleek achteraf. In één uur en drie minuten kwam ik over de finish. Behoorlijk achteraan, maar later zag ik dat zeker dertien lopers voortijdig waren afgehaakt. Hoe dan ook kan ik terugkijken op een leuke, pittige loop in drentse sferen!
Frida Kahlo
Nu ik toch in Drenthe was, zo had ik bedacht, kon ik meteen de grote expositie meepikken met werk van Frida Kahlo, de vermaarde mexicaanse kunstschilderes met de doorlopende wenkbrauwen.
Dus met de bus terug naar Assen waar ik rond half twee was. Ik had voor het tijdblok van 15:00 uur ingeschreven bij het Drents Museum, dus de tussenliggende tijd heb ik opgevuld met wandelen door Assen, met name door een parkje en het winkelgebied. Op veel plekken kon je zien dat Frida Kahlo de stad in zijn ban houdt. Mexicaanse kleur en geur alom.
Terug naar het Drents museum, waar het een drukte van belang was. Eerst naar boven om een introductiefilmpje over Frida Kahlo te zien. Wel zinvol, omdat op summiere wijze het leven van de kunstenares in beeld wordt gebracht. Een heftig leven waarin twee zware ongelukken hun tol hebben geëist en haar huwelijk met de eenentwintig jaar oudere kunstenaar Rivera, bij wie zij altijd is gebleven ondanks zijn vele affaires. Overigens kon Frida er ook wat van wat dat betreft.
Graag had ik wat beter en langer willen kijken naar de vele tentoongestelde werken van Frida maar er was geen beginnen aan: veel te druk, ik snap niet dat er tijdens corona zóveel mensen, zelfs of juist in een tijdsblok, worden toegelaten in de relatief besloten ruimte van een museum. Dus het werd een vrij vluchtig excersitie, al na een uur stond ik weer buiten.
Voordeel was wel dat ik uiteindelijk niet al te laat thuis was vanwege een gunstige treinverbinding van Zwolle naar Utrecht en van Utrecht naar Den Haag.
Al met al een mooie dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten