Twitterende kanaries en lentesprankels in november

Klimaatverandering: afgezien van de vergaande en vaak discutabele maatregelen, is over die trend amper meer discussie mogelijk. Vanaf de jaren negentig van de vorige eeuw merkte ik een duidelijke verandering van het klimaat: vanaf dat moment waren er - een enkele uitzondering daargelaten - voortdurend hoge temperaturen in ons land, zeker in de winter. Ook nu is het nog lekker warm voor de tijd van het jaar.

Ook de kanarie van Jan Passchier is de weg kwijt. "Hij denkt dat het lente is: elke ochtend zingt hij dat het een lieve lust is" zei hij bij het koffiedrinken na de training. Dus ook in de dierenwereld wordt er druk getwitterd. Daar zal Musk wel blij mee zijn. Er is wel enige herkenning met die kanarie, want wie voelt niet dat sprankje opgewekte lente-energie? Komt vooral door het mooie weer, dat ook ideaal is voor buitensport.

Het is afwachten, want volgende week wordt echt herfstweer verwacht en of we naderhand een strenge winter krijgen... Het valt te bezien! Voor de energierekening niet te hopen, voor de Elfstedentocht wel.

Na een zomer waarbij het lopen op een laag pitje stond, heb ik mij inmiddels aangesloten bij de loopgroep van Carel en Jos. Dit enkele dagen na een gezellig etentje bij Pavarotti op Kijkduin, waarbij de trainers in het zonnetje werden gezet. 

De woensdag daarop voor het eerst meegelopen, op dat moment hadden we een baantraining met 10 x 400 meters. Best pittig en ik kon het ook niet lang volhouden. Uiteindelijk heb ik aan zes (of was het nou zeven?) meegedaan. Maar het was een goed begin.

De maandag daarop (deze week dus) stond een duurloopje van pakweg anderhalf uur op het programma maar dat werd teruggebracht tot een uur. Wel echter met 2x (5x30 seconden) in tempo 3. Dat klinkt niet zo heftig, maar met mijn weinige en korte trainingen van de afgelopen maanden was het toch heel wat. Afgezien van wat opspelende darmen de laatste kilometers, ging het - voor mijn gevoel - best goed. Geeft de burger weer moed!

En afgelopen woensdag een baantraining. Dat was echt wel pittig: 5x800 meter. Ook nu heb ik het niet helemaal 'vol' kunnen maken, heb één keer overgeslagen en de laatste keer hield ik het na 400 meter voor gezien. Na afloop gezellig thee en later een paar biertjes gedronken in het clubhuis, waar het na een lauwe zomer weer een beetje begint vol te lopen.

Verder nog iets bijzonders? Nou ja, Halloween natuurlijk vorige week in Vroondaal. En ook nog even op dinsdag met onze kleindochter Lily naar Avonturia gefietst om vlees e.d. voor Jax, de hond te kopen.

Avonturia is wel een aparte dierenwinkel, het is welhaast een mini-dierentuin. Zonder giraffen, leeuwen en tijgers maar wel met andere bijzondere dieren: tropische vissen in alle kleuren en maten, slangen, hagedissen en schildpadden, vogels waaronder vrolijke spreekvaardige papegaaien enzovoorts.

Mauritshuis revisited

En donderdag naar het Mauritshuis waar een schilderijenverzameling van de amerikaanse ondernemer Frick - 10 meesterwerken, waaronder werken van Rembrandt en Frans Hals - werd - en wordt - geëxposeerd. Een mooie tentoonstelling. Na een korte pauze met cappucino in het museumrestaurant nog even trap-op naar de bovenste verdiepingen om de vaste collectie oude meesters te bezichtigen.

Wel leuk is dat een van de kleinste schilderijtjes van die collectie - Bellenblazende jongen - door Casper Netscher (een verre voorvader van mij) is vervaardigd. En dat ook de naam Bredius, een bekende kunstverzamelaar aan het begin van de 20ste eeuw - regelmatig opduikt. Zoals menigeen misschien wel weet is dat ik jarenlang in Museum Bredius aan de Prinsengracht heb gewoond.