Stappen uit een grijs verleden

Een ex-collega zet de laatste tijd steeds foto's uit zijn grijze verleden op Facebook. Veel mensen zouden  dat niet doen omdat het teveel 'privé' zou zijn maar dat is natuurlijk persoonlijk.

Ik vind die oude foto's in ieder geval erg leuk, niet zozeer omdat ik, afgezien dan van die collega, de personen op die foto's ken, maar omdat het een beeld geeft van een inmiddels lang vervlogen tijdperk.

Ook ik laat mij wat dat betreft niet onbetuigd maar het gaat dan meestal om oude loopfoto's. Echter zijn de foto's hiernaast en hieronder nog uit het 'voorloopse' tijdperk, en dat letterlijk: ik kon op dat moment (de foto zal in de zomer van 1949 zijn genomen) waarschijnlijk nog maar net lopen. Eigenlijk heel bizar: van de mensen die op de bovenste foto staan (mijn moeder, oom, tante en neef) ben ik de enige die nog in leven is.

Bruggetje: op de foto kon ik waarschijnlijk net mijn eerste stapjes zetten, maar gisteren, na de Duinstrandloop, was het überhaupt nog maar de vraag of ik één stap kon verzetten. Maar nee, dit is aanstellerij natuurlijk. Het was mooi weer, de zon scheen de hele tijd. Even op het trainingsschema kijken wat er voor vanavond op het programma stond: 60 minuten duurloop tempo 1 (rustige duurloop).

Nou, dat rustige zou geen probleem zijn want de benen zaten nog vol vermoeidheidsstoffen. Ik heb echter wel langer gelopen, 95 minuten bruto, 85 minuten netto. Dat ging wel wat stroefjes, maar het ging. Ik liep via opgang Fuutlaan de duinen in en van daaruit een flink stuk tot voorbij Kijkduin. Daar keerde ik en liep langs de Puinduinen (dus niet door die duinen zelf) en Laan van Meerdervoort terug naar huis.

Woensdag weer met Groep 5 aan de bak!