Kleurrijke dingen verlichten duistere dagen...

Ter voorbereiding van de jaarlijkse Meeuwen- en Makrelenloop... ja, niks voorbereiding, gewoon de dingen van alledag. De laatste twee dagen in ieder geval.

Woensdag was de laatste dag dat er is (hard)gelopen. Wij hadden toen een training waarbij maar liefst twintig mensen van de partij waren! Dat wil zeggen, twintig van onze groep, maar als je alle groepen bij elkaar rekent kom je al snel op een paar honderd uit. Dat heeft te maken met de trainingen van de CPC-groepen die elk jaar medio december (dit jaar op 6 december) beginnen. Beginnende of minder gevorderde lopers worden dan onder begeleiding van een aantal trainers klaargestoomd voor de 10 kilometer of de 21 kilometer van de City Pier City loop.

Henk Moesman was deze woensdagavond onze trainer en het programma bestond uit een duurloopje met drie pyramides van 0,5-1-1,5-1-0,5 minuten, waarbij die korte tempo's in behoorlijke snelheid (5 km tempo) moesten worden gelopen. Ik moet bekennen dat het mij woensdag niet makkelijk afging, de vermoeidheidsstoffen van de Duinrell-cross afgelopen zondag zorgden voor snelle verzuring van de benen. Toch het programma volbracht, maar wel besloten om twee dagen 'niks' te doen teneinde relatief uitgerust aan de start van de M&M-loop - waarvan mijn cartoon nog steeds op hun site staat, leuk - te verschijnen.

Er doen best veel mensen van onze vereniging mee aan deze loop 'die ALTIJD door gaat'. Zo ook Paul Kruijssen die evenals Vincent en schrijver dezes op donderdagavond deelnam aan de schilder-workshop bij Paul Versteeg. We zijn weer flink bezig geweest met snel en spontaan schilderen met acryl op papier, waarbij het meer gaat om actief bezig zijn met kleur dan om het resultaat. Het werd een latertje deze donderdag, die na het opruimen van de ezels, matten en overig materiaal als altijd wordt afgesloten met een wijntje.

Het weer noodde vandaag beslist niet om naar buiten te gaan, dus wilde ik verder gaan met schilderen. Afgezien van het prepareren van een doek is daar niet veel van gekomen. Daar kwam de kerstboom tussen!

Onder het genot van warme chocolademelk met slagroom en zeer diverse kerstmuziek via Spotify hebben we 'm opgetuigd. Je bent traditioneel of je bent het niet...

Terug naar de roaring twenties...

En dan was er gisteravond nog een (kerst)feest dat ik mocht bijwonen op invitatie van een vriendin. Het was een feest van het overheidsbedrijf waarbij zij werkzaam is, sterker nog: zij heeft het feest georganiseerd met een paar teamgenoten van het zogeheten 'social comittee'.

Locatie was het Louwman Automuseum in Wassenaar. Een museum waar ik al diverse malen langsgereden ben maar dat ik nog nooit betreden heb. Maar op deze avond konden de genodigden voorafgaand aan de festiviteiten het museum bekijken.

Nu moet ik zeggen dat ik weinig met auto's heb en ik was lange tijd zelfs een fervent tegenstander. Niet alleen vanwege de overbelaste wegen en filevorming, maar vooral vanwege de uitstoot van CO2. Maar deze avond kreeg ik het water in mijn mond van al het moois dat ik zag. Veel unieke automobielen, vooral uit de jaren twintig, stuk voor stuk prachtig van vormgeving. Ik kom daar later in een afzonderlijke blog nog uitgebreid op terug.

Het feest was overigens uitstekend georganiseerd, met een jazz-combo in de ontvangsthal, en naderhand in het theater achtereenvolgens een toespraak van de president van het betreffende instituut, een spontane aria, met veel overgave en a capella gezongen door het nieuwe hoofd van de afdeling communicatie, en een al even gedreven hongaarse(?) violist die het stof uit zijn viool speelde. Mijn gastvrouw werd nog in het zonnetje en de bloemetjes gezet voor al haar werk. Daarna was er een uitgebreid en voortreffelijk buffet voor de circa driehonderd genodigden, opgeluisterd door een folkloristisch koor uit Letland in de klederdracht van dat land, en tot slot een heuse DJ op de muziek waarvan tot in de kleine uurtjes werd gedanst.

Die kleine uurtjes heb ik overigens niet meegemaakt want als een mannelijke Assepoester moest ik vóór middernacht het pand hebben verlaten, anders zou ik de bus naar Den Haag missen. Ik kon evenwel ook - zo bleek - met de speciale bus mee die voor de gasten die 'terug naar Centraal (Station)'moesten was geregeld. Zo gezegd zo gedaan. Het was een mooie en gezellige avond waarbij de benen goed zijn losgedanst voor de loop van vandaag...