Klopt, maar hopelijk is dat tijdelijk. Binnenkort viert dit weblog zijn elfde verjaardag. Tot dusver plaatste ik vrijwel dagelijks een bericht, en op de momenten dat ik niets te schrijven had schreef ik toch iets.
Maar de laatste tijd ben ik veel bezig met alledaagse, zeg maar rustig triviale zaken. Dat laatste bedoel ik niet badinerend, truttigheid hoort bij het leven maar om daar nu iedere keer uitgebreid verslag van te doen is ook weer zo wat. Bovendien kom je dan ook snel in het grijze gebied van privacy (ook van anderen, familieleden e.d.) en openbaarheid. En verder? Ja, ik heb de afgelopen tijd vrij veel gelezen, maar inspiratie om daarover of over iets anders te schrijven is er momenteel niet echt. Zeker nu, tegen de achtergrond van wat er op dit moment in de wereld gebeurt.
Maar komend weekend barst van de activiteiten, dan raakt dit blog weer aardig gevuld!
Over de training van afgelopen woensdag heb ik nog niets geschreven. Dat komt omdat ik deze niet tot en het eind toe heb volbracht: het ging niet goed. Je kunt er bijna de klok op gelijk zetten: in januari en februari, de wintermaanden bij uitstek, is er altijd 'iets' waardoor het een stuk minder gaat dan in de zomer. Daar zal een aanwas van wintervet mede debet zijn, maar ook een chronisch zeurend 'plekkie' in de rechterbil waar ik vooral bij lang zitten last van heb, en een enkele keer ook tijdens het lopen. Een en ander maakte dat het lopen en vooral de tempo's niet soepel gingen.
De groep was overigens weer groot (achttien mensen dacht ik). Op het programma stond een duurloop met maar liefst acht keer vier minuten (10 km) tempo. Die acht keer waren in twee blokken van vier maal vier minuten verdeeld, met telkens een tussenpauze van twee minuten. Het eerste blok en het eerste tempo (vier minuten) van het tweede blok (naar Kijkduin en via de Ockenburghstraat en Machiel Vrijenhoeklaan terug naar de baan) deed ik wel mee, maar het was zwoegen geblazen. Terug op de baan, ging de rest van de groep - op deze avond weer onder leiding van Henk Moesman - nog een paar keer achthonderd meter doen en hoewel dat echt niet zó snel ging kon ik dat niet meer opbrengen, ook in een rustig tempo joggen voelde ongemakkelijk en (licht) pijnlijk aan. Maar elk nadeel hep zijn voordeel, want het was erg rustig in de kleedkamer en de doucheruimte. Dus zat ik al snel spic en span in de kantine.
Even bij Groep 5 aangezeten. Oh ja, Groep 5. In virtuele en (deels) concrete zin ben ik daar, evenals Ton, nog steeds 'lid' van (Haag Atletiek is één grote familie maar kent tal van subgroepjes- en groepen). Groep 5 heeft de afgelopen jaren een heuse loopgeschiedenis opgebouwd en er zijn inmiddels vele tientallen, zo niet honderden, foto's van de groepsleden gemaakt in uiteenlopende situaties: tijdens uitjes, trainingsweekenden, hardloopevenementen enz. enz. Sinds een aantal maanden worden daarvan bijna dagelijks zeer hilarische fotocompilaties gemaakt, met van die maffe tekstwolkjes er bij. A la Kakhiel, zeg maar. Een paar leden (Hans U., Arne, Eveline en ik-zei-de-gek) zijn hier heel actief mee bezig.
Nu zijn die stripjes en cartoons alleen voor Groep 5 bedoelt en worden via een besloten FB-pagina gedeeld. Maar vandaag werd er eentje door Hans geplaatst, die kan m.i. wel worden gedeeld met de andere FB-vrienden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten