Vroege Matthäus

Het is nog geen pasen, maar mijn jaarlijkse 'shot' heb ik gisteravond al ingespoten.

Want niet religieus in de kerkelijke zin des woords, en evenmin een groot liefhebber van klassieke muziek, heb ik de laatste jaren rond deze tijd een bijna onbedwingbare drang om naar de Matthäus Passion te gaan. Gewoon vanwege de prachtige en bij vlagen naar de strot grijpende muziek.

Je moet wel - zeker in een kerk - over voldoende zitvlees beschikken en zo niet, dan is een kussentje aan te bevelen. Maar het loont de moeite, zowel het begin-  als het slotkoor zijn absolute hoogtepunten en in de ruim drie uren daartussen (pauze niet meegerekend) gebeurt er ook van alles met uitschieters als ontroerende 'Erbarme Dich', de spijtbetuiging van Petrus nadat hij zijn meester Jezus had verloochend.

Dit jaar koos ik weer eens voor 'een Matthäus'  in de Nieuwe Badkapel, bij uitstek een lokatie voor een mooie intieme Matthäus Passion. Meermalen heb ik daar een uitvoering van Bach's magnus opum meegemaakt, en ook nu was het weer een hele belevenis.

Foto Herman Wesselink

Hoewel ruim op tijd, was het merendeel van het publiek nòg vroeger gekomen want de - geheel uitverkochte - kerk zat toen al nagenoeg vol. Uiteindelijk toch nog een behoorlijke zitplaats gevonden aan de zijkant, met goed zicht op koor en orkest. In ieder geval was één ander clublid ook aanwezig: Pierre, die iets later kwam en duidelijk aan het zoeken was naar een plek om te zitten. Ik slaagde er in om met armgezwaai zijn aandacht te trekken: er was nog ruimte naast mij zodat dit probleem ook uit de wereld was.

Overigens maakte Pierre diezelfde ochtend ook deel uit van het groepje dames van Groep 5, met wie wij onder leiding van Maarten de Niet een kort maar pittig (baan)traininkje hebben volbracht. Viel mij na twee weken 'tempoloos' niet mee, maar goed, het is volbracht, wat snelheidsloopjes op het grasveld en daarna heb ik drie (van de vijf) 'tweehonderdjes' meegedaan op de baan in rond de 50 seconden. Daarna het krachthonk in.

Nog een keer Pierre: grappig was dat hij evenals ik donderdagavond in Bistro Berg en Dal aanwezig was. Pierre was er met een grote groep CPC-lopers - zeker twintig personen, overwegend jonge dames - waarvan hij (mede)trainer was. Zelf was ik er met vrouw, dochter, schoonzoon en kleindochter, waar we genoten van een lekker etentje in verband met mijn verjaardag.