Warrige loopdag

Het was - voor mij - een beetje warrige dag afgelopen woensdag. Op sportief gebied dan. Eerst was er 's ochtends de gang naar 'ons' krachthonk waar het iets rustiger was dan vorige week. De harde kern was er in ieder geval wel: we hebben netjes het programma afgewerkt en daarna aan de koffie.

Bij het verlaten van de Laan van Poot zag ik een goede bekende, zwager van een vroegere buurvrouw die ik vooral kende van het hardlopen in de jaren tachtig en negentig, we zaten vaak bij elkaar 'in de buurt'. Hij kwam net uit het nieuwe fitness-centrum 'Westduin' dat is ondergebracht in het volledig gerenoveerde gebouw naast de voormalige HALO (dat inmiddels is ontmanteld).

Hij vroeg of ik even een kijkje binnen wilde nemen. Ik moet zeggen: het ziet er heel mooi uit: grote, lichte gangen en ruimten met de meest uiteenlopende professionele apparatuur. Op 19 mei is er een open dag.

's Middags nog even langs gegaan bij Fietsenwinkel.nl aan de Laan van NOI. Ik heb mij de laatste tijd een beetje georiënteerd op een nieuwe (liefst wat 'snellere') fiets dan de vrij zwaar trappende stadsfiets die ik nu heb. Het hoeft niet per definitie een e-bike te zijn, ik denk meer aan een hybride. Heb een paar modellen - geselecteerd op internet - op het oog en daar wilde ik ter plekke even aan snuffelen. De komende tijd beslis ik nog wel wat het gaat worden.

's Avonds was er de coopertest bij Haag. Ik was ditmaal niet van plan om mee te doen, mijn loopprestaties zijn de laatste maanden niet van dien aard dat mijn vertrouwen op een goed testresultaat groot was, wat nog eufemistisch is uitgedrukt. Toch was ik vroeg op de club. Het liefst wilde ik voor mezelf lopen, maar om half zeven was de eerste serie. De meesten hadden zich vooringeschreven, maar er waren nog enkele startnummers te vergeven. Dus uiteindelijk, zeven minuten voor de start, toch maar ingeschreven.

Recente foto van de Coopertest aan de Laan van Poot ;-)...

In die eerste groep liepen nog een aantal mensen die niet erg snel waren - naast enkele zeer snelle  onder wie Fahrid - dus vooruit met de geit. De eerste twee ronden (800m) gingen best aardig (iets meer dan 4 minuten) maar daarna zakte ik toch iets in. Pierre en Jan W.  die mij passeerden kon (wilde) ik niet meer bijbenen. Gewoon maar het ingezette tempo proberen vast te houden, maar opeens raakte de  - toch echt van tevoren stevig aangestrikte lange veter - van mijn linkerschoen los en moest ik aan de kant om die opnieuw te strikken. Dat scheelde toch al gauw 10-15 seconden. Maar goed, toch weer doorgegaan en na 12 minuten bleek ik 2240m te hebben gelopen, mijn slechtste coopertest ooit.

Maar elk nadeel hep zijn voordeel, want ik had genoeg energie over om met onze groep mee te trainen. Maar ook nu bleek dat betrekkelijk. Er werd flink ingelopen maar dat trok ik nog goed. Daarna gingen we de duinen en het natuurpark in met de vele mulle zandheuvels. Daar kreeg ik het moeilijk en niet lang daarna haakte ik af en liep op eigen houtje terug naar de club. Ik vond het welletjes, al met al heb ik gisteren toch ruim 35.000 stappen gezet (handig, zo'n stappenteller).

In de kantine nog een tijdje gepraat met de immer enthousiaste 'spartaan' Arnold Vonk, eveneens blogger en subtopper die bij menig regionale loop in de voorste gelederen te vinden is.