Fietsen door groen Delfland

Het pad naar Onder Ons (IJsclub Bertus)

Het zou gisteren (zondag) een rustdagje worden, na drie dagen trainen met de nodige tempootjes.

Donderdagmiddag was het bloedwarm, we hebben toen het programma omgegooid. Geen pyramideloop, maar 12 X 1 minuut full speed, rustpauze telkens 1 minuut. Uiteraard weer in Meer en Bos. De tempo's gingen wel goed, terwijl zowel het in- als uitlopen in rustig wandeltempo.

Vrijdag meegedaan aan de warming up onder leiding van Maarten, waarna ik aan vier van de tien tweehonderdjes op de baan meedeed. Zo rond de 50/52 seconden per keer, dat ging dus wel. Maar het werd wel erg warm, waardoor ook de krachttraining daarna - met Pierre - op een heel laag pitje ging, om niet te zeggen op z'n elfendertigst. Had ook de maken met de matige ventilatie van het krachthonk, ik merk dat dit mij toch wat voorzichtiger maakt.

Op het terras voor het clubhuis was het daarna, met de groep matineuze sporters, wel even goed toeven...

Zaterdag voor mezelf gelopen, waarbij ik drie afgemeten kilometers zo snel mogelijk probeerde te overbruggen. Kwam steeds hoog in de 5 minuten, tegen de 6 minuten uit. Daar moet ik tegenwoordig echt mijn best voor doen.

Toen kwam de zondag, waarop ik het dus rustig-aan zou doen. Het liep echter anders. Of fietste anders liever gezegd. Het blokje-om op mijn stadsfiets met zachte banden werd uiteindelijk (ongepland) een complete fietstocht naar het Midden-Delfland en via het Kerkpolderpad weer terug.

Onderweg kwam ik nog drie Spartanen tegen - m.a.w. lopers van AV Sparta - namelijk Mattijs en Marlon, die op hun racefiets op weg waren naar Zoetermeer om daar te disc golfen, en even later Harry Oosterveen (zie foto hierboven) die aan het hardlopen was. Goed bezig allemaal!

Putter (Distelvink)

Verder een stuk doorgefietst naar Den Hoorn en de locatie bezocht waar normaliter de Kerkpolderlopen plaatsvinden. Die gingen niet door dit jaar (reden genoegzaam bekend) maar hopelijk komen er in september weer meer georganiseerde loopjes.

De vertrouwde uitspanning Onder Ons was dicht, maar ik had een flesje water bij me om de dorst enigszins te lessen. Het werd toch weer behoorlijk warm gisteren, met veel zon.

De weg terug eindigde voorlopig in Vroondaal, nabij De Uithof, waar ik die middag - onverwacht - 'oppas' was van ons jongste 'kleinkind', de Franse Bullie pup Jax. Die kan nu nog niet lang alleen blijven.

Na de aflossing later in de middag nog via Solleveld naar huis. Er was daar al volop bloeiende heide te zien. Ben er niet lang gebleven omdat de hemel vanuit het zuiden een angstig donkere kleur begon aan te nemen. Was ook net op tijd thuis voordat het watergeweld losbarstte.

Midden-Delfland

Solleveld