Meijendelloop: een DNF-je!

Vroeger, héél vroeger, heb ik mijn PR's gelopen. Dat was nog ver in het voorblogse tijdperk, toen de mammoeten over de toendra's liepen en de mannen gehuld in berenvellen op jacht gingen. Maar nee, dat is een tikje overdreven natuurlijk, het is wel een tijdje terug, begin jaren tachtig.

De laatste jaren lopen de tijden steeds meer terug en ook nu heb ik bepaalde doelen bereikt, zij het ongewild: PD's (Persoonlijke Dieptepunten). Maar één ambitie heb ik nog niet gerealiseerd, namelijk het lopen van een heuse, officiële DNF (Did Not Finish).

Met vreugde kan ik mededelen dat mij dit vanmorgen is gelukt! Dat was tijdens de 25 km Meijendelloop. Na een barre fietstocht door een mistig Den Haag waarbij het, naarmate ik het duingebied naar Meijendel naderde, steeds kouder en kouder werd waardoor mijn vingers er bijkans afvroren, bereikte ik het startgebied bij Boerderij Meijendel. Waar was ik aan begonnen? Van tevoren had ik aangegeven dat ik misschien voortijdig zou uitstappen (dat was per slot van rekening mijn doelstelling ;-)). Na de start sloot ik helemaal achteraan aan, als laatste. Gewoon maar rustig beginnen, dan kon ik altijd  nog zien. Mijn  fototoestel had ik niet meegenomen, wel mijn mobieltje waarmee ik bijgaande foto's maakte. Maar door dat stilstaan verloor ik ook de aansluiting met de lopers voor mij. Grappige ervaring om laatste loper te zijn.

 

Uiteindelijk - maar dat duurde wel even - haalde ik de loper voor mij in, en daarna degene die daarvoor liep. Bij het 10 km punt had ik ongeveer zes lopers ingehaald. Maar op dat moment kwamen er steeds meer klimmetjes en dat gegeven, in combinatie met pijnlijke benen en de heup die - weliswaar in lichte mate, maar toch - ging opspelen, maakte dat ik er niet zo veel zin meer in had.

 

Daarbij kwam dat clubgenoot Dick de Jong mij tegemoet kwam, hij stapte ook uit alhoewel het best goed ging. Ik besloot met hem mee terug te lopen naar boerderij Meijendel, dat was vanaf het 12,5 km punt. Even wachten op Dicks zoon die ook niet lekker 'ging'. Voortijdig waren we in de boerderij, de eerste op de 25 km kwam toen ook net aan.



Bij de open haard in het midden van Boerderij Meijendel dronken we koffie en een stuk appeltaart met slagroom erbij, temidden van de snelle jongens waaronder winnaar Wouter van Winden, een Ier en een Fransman. Daarna kregen we ons tasje met reclamemateriaal van Run2Day en het fraaie Meijendelloop T-shirt (misschien niet helemaal verdiend, maar aan de andere kant was het inschrijfgeld ook niet gering). Nog even zo gezeten en daarna weer op de fiets naar huis. Even achter de PC, daarna even naar de stad en vanmiddag naar de vrijwilligersborrel bij de club! Dat laatste geheel vrijwillig ;-)...

De vrijwilligersborrel

Tijdens deze vrijwilligersborrel - waarbij naar schatting amper honderd van de ruim driehonderd vrijwilligers aanwezig waren - werd een aantal van hen door voorzitter Ruud Fabrie in de bloemetjes gezet. Dit waren Jeannet Bloks (de vrouw achter veel commissies waaronder niet in de laatste plaats de 12-uurs estafette), trainer en sponsor Sjaak Oosterlaken (vanwege zijn kritisch-directe maar niet van hunor gespeende opstelling door trainer-bestuurslid Carel Knoester aangeduid als 'de brombeer van Haag' waarbij de vergelijking met Maarten van Rossum zich opdrong) en Patty Schutte (ook actief op vele fronten en mede-webmaster).

 

Ook werd - om hen een hart onder de riem te steken - een aantal personen genoemd die al vele jaren strijd leveren tegen een levensbedreigende ziekte.
Al met al was het toch een gezellige borrel, een goede geste van het bestuur om dit te organiseren want van vrijwilligers kunnen er bij een vereniging als deze niet genoeg zijn.