Herfsttraining op tempo

Heerlijk getraind woensdagavond. Windstil, zacht weer - prima temperatuur om te lopen - en mogelijk een van de laatste trainingsavonden dit jaar om zonder reflecterend hesje door de onverlichte duinen te lopen, want bij terugkomst begon het al aardig donker te worden. Op het programma stond zesmaal vier minuten in een pittig tempo. Wij liepen de bekende route naar Kijkduin en verder, tot pakweg anderhalve kilometer voorbij Kijkduin en dan weer terug. Voor mijzelf sprekend kan ik niet anders zeggen dan dat het 'lekker' ging, ik ging mooi mee in de vaart der volkeren. Iets eerder dan normaal waren wij terug op de Laan van Poot. Het najaar is overduidelijk begonnen want het was erg druk in het clubhuis, iedereen is weer 'on the run'.

Vandaag ga ik weer naar De Hoge Veluwe, 'hertjes kijken'. Nu wil het geval, of zeg maar rustig toeval, dat Arne ook die kant opgaat dus ik kan met hem meerijden. Overigens ging ik gisteren naar het stadsdeelkantoor om mijn ID-kaart te laten 'verversen' nadat ik de dag ervoor pasfoto's heb laten maken. Omdat ik online een afspraak had gemaakt werd ik meteen geholpen. Dat scheelt, want er stonden en zaten veel mensen te wachten tot zij aan de beurt waren.

 

 

Nadat een en ander geregeld was - tegenwoordig moet je ook vingerafdrukken laten maken - fietste ik naar de stad en kwam langs de Koekamp. Toch maar even kijken. Juist op dat moment werden de dieren gevoerd door de beheerder en zijn assistent.

De meeste mensen lopen er onverschillig aan voorbij, druk als iedereen bezig is met 'belangrijkere' zaken, maar ook hier, midden in de stad en met druk verkeer rondom, gaat de bronsttijd niet ongemerkt voorbij. In de Koekamp loopt een flink roedel edelherten met een fraaie zestienender als plaatshert - hij was flink aan het 'burlen' gistermiddag - en een aantal jongere mannetjesherten als bijhert.


Ook zijn er weer veel damherten met een stuk of vijf bijna volgroeide bokken en een aantal jonge bokjes. Hun bronsttijd valt iets later dan bij het edelhert maar ook bij hen begint het al te kriebelen: ik was getuige van een korte maar felle krachtmeting tussen twee jongvolwassen dambokken wat tot grote commotie bij hun soortgenoten leidde en ook zag ik een dambok die, als David tegen Goliath, een beetje aan het schermutselen was met het grote edelhert (zie foto). Grappig.