Vanmiddag rond een uur of drie keerde ik terug van een intensief maar zeer gezellig trainingsweekend Burgh Haamstede. Drie dagen zijn voorbijgevlogen: drie dagen gevuld met hardlopen, wandelen, genieten van elkaars gezelschap, lekker eten en drinken, dans, muziek en spelletjes.
Dit jaar ging een groot deel van onze Groep 5 mee, waarvoor trainer Wim Hartman (tevens organisator van het weekend) zich sterk heeft gemaakt. En met recht, want vooral de dames hebben zeer goed gepresteerd tijdens de traditionele 'Hartman Cross' op zaterdag. Een zware cross met gemene heuveltjes, vijf ronden van 1300 meter elk. Maar daarover later!
Het trainingsweekend ging voor de meeste deelnemers in op vrijdagmiddag. Ik reed zelf met Joop Nennie mee, hij haalde mij thuis op. Na de koffie en het inladen van de eerder gekochte boodschappen - onze taak was het om allerlei etenswaren in te slaan voor drie dagen en vijftien personen - reden we vlotjes naar Zeeland toe. Even voorbij Europoort, 'het roergebied van Nederland', kwamen we langs Goederede, waar we even stopten om dat mooie pittoreske plaatsje te bekijken. Op de laatste dag was sprake van een herhaling van zetten, toen gingen wij er - onderweg naar huis - weer heen maar ditmaal met Arne, Wim en Trudie Hartman.
Eenmaal gearriveerd in Burg Haamstede, nog even wat aanvullende boodschappen gehaald bij de plaatselijke Albert Heijn, waarna wij het terrein opreden. De anderen van ons huisje waren er al.
Al vrij snel nadat we onze spullen hadden neergezet, de kamers onderling hadden verdeeld moesten wij aantreden voor de eerste training, een stukje inlopen, daarna de warming-up met de nodige oefeningen gevolgd door een
rustig duurloopje door de duinen waarbij wij onder meer langs de plek liepen waar de volgende dag de cross zou worden gelopen.
Voor Groep 5 waren twee huisjes gereserveerd: één (hart)mannenhuisje en één (hart(e))vrouwen huisje (met één man). Deze stonden vlak naast elkaar. 's Avonds werd er bij de dames 'thuis' gegeten, dat was van tevoren afgesproken. Arne had zich opgeworpen als kok, hij had een kostelijke risotto bereid. Zelf had ik het voorgerecht gemaakt (gevulde avocado's met garnalen) en de dames (Yvette en Eveline) een overheerlijk dessert (tiramisu).
Het eten was een succes. Nadat we allemaal in ons eigen huisje hadden ´uitgebuikt´ gingen we later op de avond 'naar voren', in het restaurant van Landall konden wij andere clubgenoten ontmoeten en eventueel een potje bowlen. Het was gezellig, maar na een paar uur gingen we weer terug naar onze huisjes. Morgen wachtte ons een zware dag.
Echter is er die avond niet veel van 'op tijd naar bed gaan' gekomen. Twee van onze huisgenoten lagen weliswaar al te slapen, maar de rest bleef hangen en op zeker moment werd er via spotify muziek gedraaid die steeds steviger en opzwepender werd. En toen even later tijdelijke buurtjes Eveline en Ilse spontaan langskwamen ontstond er een waar mini-dance party compleet met lichteffecten uit Arnes laserpistool.
Op een gegeven moment gingen de moegedanste dames weer naar huis en wij - althans een delegatie van de Hartmannen - gingen naar Huisje 59 waar Cynthia, Sjoerd en André ook al een minifeestje aan het bouwen waren. Hier leerden wij de schone beginselen van het
Twisterspel, waarvan de gevolgen ver(str)ekkend kunnen zijn. Leuk voor een keertje, maar voor stijve harken onder ons zeker geen makkelijk spel.
Thuisgekomen, nog even wat muziek geluisterd maar toen werd het toch wel tijd om onze oogleden van binnen te bekijken. Half vier was het inmiddels, zó laat maak ik het hoogst zelden, hooguit met Nieuwjaar.
Arne en ik deelden een kamer en we moesten onze bedden nog opmaken. Dat was nog een heel gedoe maar uiteindelijk is het ons gelukt...
Morgen volgt deel 2 van het verslag inclusief het sportieve hoogtepunt van het weekend: de Hartman Cross!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten